Oysa ki tek istediğim sevgindi. Elbette annem beni seviyor, aklım almıyor bir annenin çocuğunu sevmeyebileceği. Hep annemi abimi severken gördüm tabi bende istedim beni sevsin, öpsün… Şöyle sıkı sıkı sarılmadı bana hiç. Gelinlikle evden ayrılırken bile… Ben kokusunu bilmem annemin. Hayatımda belki 20 kez öpüşmüşüzdür. Çok az değil mi? 32 yaşımdayım. Hiç gel kızım seveyim seni demedi. Hiç bana güzel kızım demedi. Televizyonda gördüğü her güzel kıza dedi, hatta bak bu kız senden güzel dedi. Hiç beni övmedi, başarımı takdir etmedi. Küçükken pekiyi aldığımda birgün sormuştum anneme. Benimle övünüyor musun? demiştim. Aman hep alıyorsun zaten demişti. Ama en acısı seni doğurmayı hiç istemedim demesiydi. Ama ben çok küçüktüm anne. Beni neden bu psikolojiyle büyüttün ki? Hep kendi sorunlarını anlatttın, babamı çekiştirdin. Hiç demedin yavrum iyi misin? Okul nasıl? Bu kadar sorun için küçük değil miydim sence anne? Ben ne anlardım kaynana derdinden, koca derdinden. Ha birde beni hiç istemediğinden. Seni zaten hiç istemedim ki diye başlardın. Aldırmak istedim doktor büyümüş dedi, düşürmek istedim olmadı, doğurdum halana vermek istedim sana baksın diye baban izin vermedi dedin. Bu çocuğa denir mi anne?
Büyüdüm çalışmaya başlayınca kıymetli oldum, hep naz kapris yaptın ufacık sebepten. Barışmak için pahallı hediyeler alırdım sana. O zaman gülerdin yüzüme. Bu para nelere kadirmiş, anne sevgisini satınaldım ben onla. Bazen aldığım takıları bile beğenmezdin. Altın alırdım sana hep yatırımın olsun diye. İlk paraya sıkıştığında onları sattın zaten. Sonra bak sattım onları dedin, kurtuldum der gibi. Olsun anne… Eşimi önceden çok seviyordun pahallı hediyeler alıyordu. Düğün yaklaşınca senden para çıkacak diye aranı soğuttun, dünürleri aramadın sormadın, ben yapayalnız kaldım. Ezildim ben senin yüzünden, insanlar neler neler dediler biliyor musun? Param yok dedin sana eşya almam dedin, evlendim ardından evini tadilat ettirdin. Olsun anne… Eşimlede küstürdün kendini, benlede. Hiç merak etmiyor musun beni anne? Kaç kere aradım açmadın teli. Kardeşlerime soruyorum sağlığını. Nasıl bir inattır bu? Ben sana ne yaptım? Sen kocandan o kadar kahır çektin, hiç merak etmiyor musun bu kız mutlu mu değil mi? Nasıl annelik bu? Hani yavrusu ağlayınca anne hissedermiş. Sen peki… O kadar çok ağlattın ki beni.. ben anladım, insanın yakını daha çok incitirmiş. Sen beni her ağlattığında kendi kendime söz verdim. Asla çocuğuma bunu yaşatmayacağım. Çünkü benim evladım bana bunları demesin, istemem. Yazık ona.
Oysa ben daha küçücükken hep seni izlerdim, hep beklerdim kardeşlerimi sevdikten sonra benide seveceksin diye. Yok sevmedin… Hep sordum sana ben evlatlık mıyım diye? O kadar soğuktun ki bana evet deseydin hemen inanırdım. Hatırlar mısın küçükken karanlık odalara saklanırdım, beklerdim yokluğumu fark etmeni. Ama hiç fark etmedin hep babam geldi, ben sen gel diye yapardım biliyor musun? Koltukta uyumuş taklidi yapardım. Beni kucağına alman için. Yok nerde… Olsun anne, senin canın sağolsun. Ama en çok hangi lafın beni incitti biliyor musun? Komşumuzun kızı vardı, o keşke benim çocuğum olsaydı demiştin. Ha birde senin yerine taş doğursaydım keşke demiştin. Ben ne yapmıştım bunu hak edecek. Birgün bir terbiyesizlik yapmadım, kötü söz söylemedim. Ablam sana ne hakaretler etti, seni evinden kovdu ama bak sen hergün ona gidiyorsun, o sana geliyor. Ben gelemiyorum babamın evine, annem gelmiyor benim evime. Eşim soruyor türlü bahaneler söylüyorum. Ah anne, babam için hep evimizin huzurunu bozdun, çok değer verdin, benim eşime değer vermemi yadırgadın. Ah anne ah, tek bilmek istediğim ben sana ne yaptım?
Büyüdüm çalışmaya başlayınca kıymetli oldum, hep naz kapris yaptın ufacık sebepten. Barışmak için pahallı hediyeler alırdım sana. O zaman gülerdin yüzüme. Bu para nelere kadirmiş, anne sevgisini satınaldım ben onla. Bazen aldığım takıları bile beğenmezdin. Altın alırdım sana hep yatırımın olsun diye. İlk paraya sıkıştığında onları sattın zaten. Sonra bak sattım onları dedin, kurtuldum der gibi. Olsun anne… Eşimi önceden çok seviyordun pahallı hediyeler alıyordu. Düğün yaklaşınca senden para çıkacak diye aranı soğuttun, dünürleri aramadın sormadın, ben yapayalnız kaldım. Ezildim ben senin yüzünden, insanlar neler neler dediler biliyor musun? Param yok dedin sana eşya almam dedin, evlendim ardından evini tadilat ettirdin. Olsun anne… Eşimlede küstürdün kendini, benlede. Hiç merak etmiyor musun beni anne? Kaç kere aradım açmadın teli. Kardeşlerime soruyorum sağlığını. Nasıl bir inattır bu? Ben sana ne yaptım? Sen kocandan o kadar kahır çektin, hiç merak etmiyor musun bu kız mutlu mu değil mi? Nasıl annelik bu? Hani yavrusu ağlayınca anne hissedermiş. Sen peki… O kadar çok ağlattın ki beni.. ben anladım, insanın yakını daha çok incitirmiş. Sen beni her ağlattığında kendi kendime söz verdim. Asla çocuğuma bunu yaşatmayacağım. Çünkü benim evladım bana bunları demesin, istemem. Yazık ona.
Oysa ben daha küçücükken hep seni izlerdim, hep beklerdim kardeşlerimi sevdikten sonra benide seveceksin diye. Yok sevmedin… Hep sordum sana ben evlatlık mıyım diye? O kadar soğuktun ki bana evet deseydin hemen inanırdım. Hatırlar mısın küçükken karanlık odalara saklanırdım, beklerdim yokluğumu fark etmeni. Ama hiç fark etmedin hep babam geldi, ben sen gel diye yapardım biliyor musun? Koltukta uyumuş taklidi yapardım. Beni kucağına alman için. Yok nerde… Olsun anne, senin canın sağolsun. Ama en çok hangi lafın beni incitti biliyor musun? Komşumuzun kızı vardı, o keşke benim çocuğum olsaydı demiştin. Ha birde senin yerine taş doğursaydım keşke demiştin. Ben ne yapmıştım bunu hak edecek. Birgün bir terbiyesizlik yapmadım, kötü söz söylemedim. Ablam sana ne hakaretler etti, seni evinden kovdu ama bak sen hergün ona gidiyorsun, o sana geliyor. Ben gelemiyorum babamın evine, annem gelmiyor benim evime. Eşim soruyor türlü bahaneler söylüyorum. Ah anne, babam için hep evimizin huzurunu bozdun, çok değer verdin, benim eşime değer vermemi yadırgadın. Ah anne ah, tek bilmek istediğim ben sana ne yaptım?