Bi kaç kez gitmeyin surat asar asar alışır..
bi ara az gittik ama pes etmek diye bişey yokki kadında
Annen desin işleri var falan diye
E sende öyle yap git yemek ye 1 saat dur kalk
Hepinizi beraber görmek istiyor demek.
Haftada 3 yerine 2 gitmeye başla sonra 1 ama yine de ilgini eksik etme.
O da alışır bu duruma
Kırmadan bunu halletmenin yolu yok maalesef. Yapacağınız şey birgün gitmek bir gün gitmemek ve sizinde bir hayatınızın olduğunu belli etmek. Eminim yengelerinizde hoşlanmıyordur bundan. Siz gitmeye gitmeye yada suratını astıraa astıraa alıştıracaksınız. Elbet alışacaktır...
yaşlanınca yalnızlık duygusu ve çocukluğa dönüş evresi oluşuyor.
ama bu şekilde onu alıştıran sizsiniz..
1 gitmezsin 2 gitmezsin. alışır haa sizinki köklüymüş biraz daha ısrarcı ama en fazla 3 ay böyle yapar bırakır sonra.. bu arada surat asar,ben zaten öleceğim gelme sen der..
ziyaret edilmeli ama haftanın 3 günü de çok fazla.:26:
her hafta 3 gün hepsinde ne iş buluyum ne bahanesi saçmalayım yalan söylemek istmeiyorum alışkanlık oluyo... bi ara malesef öyle kötü bi huy edinmmiştim bunlar yüzünden bırakmak çok zaman alıyo çok zor oluyo...
doğruyu söylesem ağlıyo sızlıyo birde eve gelince annem kızıyo kadında bi sürü hastalık var niye öyle diyorsun diyeannemde bıktı ama işte...
bnm sorunuma çözüm yok galiba
hepimizi birlikte görmek istiyor tamam ama kim 12 de gidip akşam 10da evine geri dönüyo kimsenin böyle bi akrabalık ilişkisi yok... gidersin akşam yemeğine olmadı akşam çay içmeye hadi gündüz git 3 4 saat otur evine dön.... etrafıma bbakıyorum kimse bizim gibi değil gündüz işleri bitince gidiyolar 3 4 saat evlerine dönüyolar biz 12 saat orda duruyoruz oturuyoruz
ayyy aynı benim annem 20 yıl sonra benim kızımda açacakmı böyle bir konu acaba.. yaşlı onlar biraz anlayış göstermeli bence zaten 5 sene sonra belki hiç hayatında olmayacak
Yok katlanmak şart gibi gözüküyor
Ben seni anlıyorum bende dedeme gitmek istemem konuşup duruyor başta alıştırmadım şimdide annem buluyor bişey arada gidiyorum
21 yaşında üniversite öğrencisiyim.. tercih yaparken bi tane bile istanbul yazmadım rahatlamak için...
sorunum şu ki anneannem.... çok yakın oturuyoruz yürüme mesafesinde 10 dakika filan.. yalnız da yaşamıyor üst katında bi oğlu yanında bi oğlu var. haftada belli bi gün var salı günü o gün 12buçuktan önce kesinlikle orda olmalıyız az geç kal hemen arıyo, gitmezsen zaten ağlıyo sızlıyo... salı öğlen 12 buçukta gidiyoruz akşam 9dan önce kalkamıyoruz erken kalk surat 5 karış....... salı bütün gün orda durduk diyelim yetmiyo!! misafir mi geldi akşama misafir mi gelcek öğlen hemen bizi arıyor misafir gelcek sizde gelin haftada en az 3 gün orda geçiyo... bu durumdan çok sıkıldım.. gitmeyince surat 5 karış.. gidince de hep aynı şeyyy öğlen yemek akşam yemek birde sonra çay saati eve dönüş hep aynı senaryo eğlenceli hiç bi yanıda yok yengem yemek yapıyo biz tv izliyoruz bu yani....
yengelerim ayrı huysuzlar ikiside zaten ben 3 koca gün onları çekmek zorunda değilim ki...
dersim var desem gel burda yap diyo.. yorgunum hastayım yatcam desem gel yan oda boş orda yat diyo.. işim var desem bitirir bitirmez gel diyo... kendi evin kadar hiç biyer rahat olamazz kii anlamıyo...
sürekli zorunda kalarak oraya gitmekten çok sıkıldım... bu yüzden düşüncem istanbulda oturcak biriyle evlenmek istemiyorum bile diyorum artık.... istanbul dışında olunca çok huzurlu olcakmışım gibi geliyo o kadar bunalttılar benibi sevgilim var onunla istanbulda oturma ihtimalimiz çok düşük..
uzakta evlenip pişman olanlarda var kafamm karışık mantıklı düşünmeme izin verilmiyo
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?