Topluluk önüne çıkınca beynimde ne varsa unutuyorum. Heyecanlanip kizariyorum. Sesim kısıtlıyor... bugün okulda konu anlatmaya ciktim iki lafi bi araya getiremiyorum bazen. Karsi tarafa da oyle yansıtıyorum ki heyecanimi
bu konu ile ilgili internette onlarca makale okudum
cok kitap okuyorum. insanlarla normalde iyi iletisim kuruyorum sohbet konusunda giriskenimdir. Hep sohbetleri ben baslatiripm. Ama kalabalik gruplarda hemen baska bir insana dönüşüyorum
gevsetici ilaclar aldim olmuyor
çocukluğum dan gelen bi problem biliorum cok baskici sıkıntılı bir cocukluk geçirdim. Dayak cok yedim annemden sokakta herkesin içinde rezil ederdi. İlkokulda bit bulasti diye hep dışlandim hep ezik bi ogrencilik hayatım oldu ama su an artik herseyi değiştirmek istiyorum ama olmuyor buyuk ihtimal gecmisimde kiile hislerim yüzünden boyleyim
psikiyatriste gittim daha once ilac veriyor hic fayda göremedim
artik hic bi uzmana da inancim kalmadi. Dibe cokmek uzereyim okuldan herseyden soğudum
Konuşacaklarını önceden belirlesen belki faydası olabilir .Ben kendimi değiştirmeye başladım ilk önce hislerimi açıkça ortaya koyuyorum eşime de ayni sekilde beni cok elestirir de kendisi be ben belli bir zaman sonra bastırıldığımi hissettim o yüzden herşeyi söylüyorum ister yanlış ister doğru ve bayaaa bor acildim şükür topluluk icindede bayaa konuşuyorum artik tabiki ölçülü bor şekilde iyi konuşmanin yolu iyi dinlemekten geçer bence iyi bir dinleyici ol ilk
