- 10 Haziran 2016
- 271
- 98
- 28
- 29
- Konu Sahibi Gizemlikiz90
-
- #1
Ergenlik. Birkaç seneye geçer merak etme. Kafanı sevgiliye değil derslere yor. Böylece üniversiteye de girersin. Orda sevgili de yaparsın. Bak bütün sorunların çözümü derse çalışmaktan geçiyo.17 yaşındayım.
Kendime karşı özgüvenim yok. Daha gençsin falan diyeceksiniz biliyorum. Ergenlikte olur böyle şeyler ana intihara sürüklüyor bu durum her insani sürükler. Mesela bi elbise giyemiyorum 66 kiloyum. Bi anda ağlayabiliyorum. Lise 3. Sınıfa geçtim. Ben mezuniyetime filan gitmicem. Belki üniversiteyi hiçbi zaman kazanamam. Kişiliğinden değilde dış görünüşümden nefret ediyorum. Mesela hic teklif eden bile olmadı. Çirkin değilim tek kilom var. Kim ne yapsın beni onca nice güzeller varken beni niye seçsin diye düşünüyorum. Sevgili benim için büyük bi eksiklik değil ama insanda begenilmek ister. Psikologa gitmek istiyorum ilaç kullanmak istemiyorum. Ama gidemiyorum 18 den küçüğüm ve annemler beni anlatsam da anlamaz bir suru soru sorarlar. Kimsenin beni anlamasını beklemiyorum zaten. Belkide omur boyu boyle yalnizligimda boğulur giderim. Bugün olmazsa yarın intihar ederim.
hiç diyet yapayım spor yapayım deme direkt intihar ne kadar kolay dile getiriyorsunuz ya canım hayat etten püften şeyler için vazgeçilmeyecek kadar güzel17 yaşındayım.
Kendime karşı özgüvenim yok. Daha gençsin falan diyeceksiniz biliyorum. Ergenlikte olur böyle şeyler ama intihara sürüklüyor bu durum her insani sürükler. Mesela bi elbise giyemiyorum 66 kiloyum. Bi anda ağlayabiliyorum. Lise 3. Sınıfa geçtim. Ben mezuniyetime filan gitmicem. Belki üniversiteyi hiçbi zaman kazanamam. Kişiliğinden değilde dış görünüşümden nefret ediyorum. Mesela hic teklif eden bile olmadı. Çirkin değilim tek kilom var. Kim ne yapsın beni onca nice güzeller varken beni niye seçsin diye düşünüyorum. Sevgili benim için büyük bi eksiklik değil ama insanda begenilmek ister. Psikologa gitmek istiyorum ilaç kullanmak istemiyorum. Ama gidemiyorum 18 den küçüğüm ve annemler beni anlatsam da anlamaz bir suru soru sorarlar. Kimsenin beni anlamasını beklemiyorum zaten. Belkide omur boyu boyle yalnizligimda boğulur giderim. Bugün olmazsa yarın intihar ederim.
madem yüzünü güzel buluyorsun o zaman zayıflayınca daha da güzel olacaksın.Ağlama krizlerim oluyor. Telefonu tableti firlatasim geliyor. Sadece 3 4 tane arkadaşım var. Bi arkadaş grubum olsun isterim tabi. Benim sinifimda çok güzel arkadaşlarım var . Tek derdim sevgilim olsum değil insan arada bi iltifat duymak istiyor. Ama şuana dek kimse bana çok güzelsin demedi hep ben mutlu ettim. Bikeresinde tam hap içiyodum ama yapamadim keske icseydim de kurtulsaydim herkes rahatlar ben ölünce.
17 yaşındayım.
Kendime karşı özgüvenim yok. Daha gençsin falan diyeceksiniz biliyorum. Ergenlikte olur böyle şeyler ama intihara sürüklüyor bu durum her insani sürükler. Mesela bi elbise giyemiyorum 66 kiloyum. Bi anda ağlayabiliyorum. Lise 3. Sınıfa geçtim. Ben mezuniyetime filan gitmicem. Belki üniversiteyi hiçbi zaman kazanamam. Kişiliğinden değilde dış görünüşümden nefret ediyorum. Mesela hic teklif eden bile olmadı. Çirkin değilim tek kilom var. Kim ne yapsın beni onca nice güzeller varken beni niye seçsin diye düşünüyorum. Sevgili benim için büyük bi eksiklik değil ama insanda begenilmek ister. Psikologa gitmek istiyorum ilaç kullanmak istemiyorum. Ama gidemiyorum 18 den küçüğüm ve annemler beni anlatsam da anlamaz bir suru soru sorarlar. Kimsenin beni anlamasını beklemiyorum zaten. Belkide omur boyu boyle yalnizligimda boğulur giderim. Bugün olmazsa yarın intihar ederim.
Ben hicbir zaman zaten oyle erkeklerle arasından su sızmayan veya eve girmeyen kızlardan olmadım çok şükür. Makyaja bile yeni yeni basladim en faxla rimel ruj bu kadar. Diyetisyene gidicem zaten. Ama mahvetti beni bu ruh halim. Evet üşengecim ben zaten yeni 16 dan çıktım yeni 17 oldum. Tek derdim güzel olmak değil kendimi iyi hissetmek istiyorum. Tabi bunun yolu bu düşüncelerden kurtulmakla başlıyor ama kurtulamıyorum. Derdimi paylaşacak kimsem yok. Kendimi çok yalnız hissediyorm.
Ben hicbir zaman zaten oyle erkeklerle arasından su sızmayan veya eve girmeyen kızlardan olmadım çok şükür. .
Çevresi kötü olan kızlar için konuşuyorum zaten. Dertlesecek kimsem yok. Yalnız kaldım. Bi gidip çarşıda arkadaşlarımla kahve icemiyosam napıyım ki ben. Ben kimseyi cagirmasam kimse cagirmiyor beni. Cagirsam gelen yok. Çok bunaldım.
Evet kıskanıyorum ama o kadar sosyal değilim. Biriyle arkadaş olmak istesem beni terslerse yanlış anlama anlarsa diye düşünüyorum. Okulda beni ilk dışladılar bu sene. Sonra bikac arkadaşım oldu. Ama çok yakin değiliz.kıskandığın için böyle söyledğini düşünüyorum.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?