Muhtemelen şu konunun altında çıkan "benzer konular" kısmından hortlatılıyor.Arkadaşlar konu eski yanerden buluyorsunuz kurban olayım
Benim de birlik parmaklarım ayaklarımda yapışık yaniherkese selam kızlar,
çocukluğumdan gelen bi sorunum var.. yıllardır hep bununla uğraştm.
ayak baş parmaklarımda eğrilik var, yani düz durmuyo ikiside, ikinci parmağıma yaslanmış şekilde duruyo. umarım net anlatabilmişimdir. yıllardır asla önü açık ayakkabı giyemedim, sandaletleri terlikleri çook beğenirim ama hiç giyemedim, çünkü parmaklarım çirkin duruyor.
ev dışında biyere gittiysem çorap giyerim kesinlikle,çıplak ayakla kimsenin evinde durmam ayaklarımı görmesinler diye. hatta çorap giyince bile dışardan belli yamuk durduğu. onun için bile çok utanırım..
ünideyken ev arkadaşlarımdan hep saklamaya çalıştım ayaklarımı, sıcak şehirde okumamıza rağmen ev içinde hep kapalı terlik giyerdim, yatarken de kimse görmezdi zaten.
eski eşimle evlenmeden önce sevgililiğimz boyunca defalarca birlikte kaldık ama hep sakladım ayaklarımı, evlenince gördü artık ama boşuna sorun haline getirdiğimi üzerinde durmamam gereken bi konu oldgnu söylerdi hep. ama eski eşimle birlkte onun arkadaşlarkna gideceğimz zaman stres olurdum çorapla dururken bile istem dışı ayaklarımı bükerek dururdum.
böyle saçma sapan şeylerle uğraştım yıllarca.. şu an hayatımda biri var, bu ay sonunda arkadaşlarımızla birlkte ufak bi tatil yapcaz, ama biz aynı odada kalcaz, şimdiden stres oldum, ayaklarımı saklamaya çalışcam yine, çorap da giyemem tatil sonuçta, önü açık ayakkabım da yok zaten, illaki görecek ayaklarımı. belki görse neden bu kadar büyütüyosun diyecek ama ben bu konuda inanılmaz özgüvensizim..
ne dertler var diyebilirsiniz ama inanın ayak prmaklarım normal olsaydı sanki her şey mükemmel olacak gibi yani kendimi daha çok sevicem..
bi dönem doktorada gittim, sağlıkl ilgili sorunun yoksa estetik yaptırabilirsin dedi, ama ilerde tekrar aynı şekle gelmeyeceğinin garantisi olmaz dedi. bunlar genetikmiş, zaten babamın parmakları da aynı şekildeçok ağrılı ameliyatları oluyomuş, fiyatı da yüksek, risk almaya değer mi bilmiyorum
ama çok kafama takıyorum, bu yaşıma kadar çok üzüldüm bunun yüzünden, aşırı çirkin bi görüntüde değil belki ama herkesin parmağı gibi de görünmüyo
belki benimle aynı durumda olanlar vardır diye buraya yazmak istedim, normalde kimseyle konuşamamıştım bu konuyu, kimse bilmez böyle bi takıntım olduğunu, sürekli saklamaya çalıştıgım için çoğu kişi görmemiştir bile parmaklarımı
ama hep çok sevdim çok farklı sıradışı geldi. Eşime bir gün vücudumda en sevmediği yerimi sorduğumda ayakların dedi ve çok şaşırdım bence çok farklı çok güzel dedim. Hep de bunu tekrarladım, en yakın arkadaşım da aynı soruya ayakların demişti. Sonuç olarak hala vücudumda ayaklarımı seviyorum, bunu hep tekrarlıyorum. Eşim de çok beğenmeye başladı, hatta en sevdiği ilk 2 3 yerimden biri de ayaklarımdır. O en yakın arkadaşım da geçenlerde senin ayakların güzel bu ayakkabı sende olur bende olmaz dedi. Ben de eskiden beğenmediğini hatırlattığımda hatırlayamadı. Sonuç olarak ben her şeye rağmen sevdiğim ve belirttiğim için diğerleri de sevip beğeniyor başta garipsese de. İyi ki de böyle ayaklarım
Küçükken de büyüyünce ayak mankeni olucm derdim sizin de bakış açınız değişir belki
Nen hem düztabanım hem parmaklarım bi garip. Her zaman acık terlik sandalet. Mis gibi ayak ya kimden niye utanayım. Yapma benceherkese selam kızlar,
çocukluğumdan gelen bi sorunum var.. yıllardır hep bununla uğraştm.
ayak baş parmaklarımda eğrilik var, yani düz durmuyo ikiside, ikinci parmağıma yaslanmış şekilde duruyo. umarım net anlatabilmişimdir. yıllardır asla önü açık ayakkabı giyemedim, sandaletleri terlikleri çook beğenirim ama hiç giyemedim, çünkü parmaklarım çirkin duruyor.
ev dışında biyere gittiysem çorap giyerim kesinlikle,çıplak ayakla kimsenin evinde durmam ayaklarımı görmesinler diye. hatta çorap giyince bile dışardan belli yamuk durduğu. onun için bile çok utanırım..
ünideyken ev arkadaşlarımdan hep saklamaya çalıştım ayaklarımı, sıcak şehirde okumamıza rağmen ev içinde hep kapalı terlik giyerdim, yatarken de kimse görmezdi zaten.
eski eşimle evlenmeden önce sevgililiğimz boyunca defalarca birlikte kaldık ama hep sakladım ayaklarımı, evlenince gördü artık ama boşuna sorun haline getirdiğimi üzerinde durmamam gereken bi konu oldgnu söylerdi hep. ama eski eşimle birlkte onun arkadaşlarkna gideceğimz zaman stres olurdum çorapla dururken bile istem dışı ayaklarımı bükerek dururdum.
böyle saçma sapan şeylerle uğraştım yıllarca.. şu an hayatımda biri var, bu ay sonunda arkadaşlarımızla birlkte ufak bi tatil yapcaz, ama biz aynı odada kalcaz, şimdiden stres oldum, ayaklarımı saklamaya çalışcam yine, çorap da giyemem tatil sonuçta, önü açık ayakkabım da yok zaten, illaki görecek ayaklarımı. belki görse neden bu kadar büyütüyosun diyecek ama ben bu konuda inanılmaz özgüvensizim..
ne dertler var diyebilirsiniz ama inanın ayak prmaklarım normal olsaydı sanki her şey mükemmel olacak gibi yani kendimi daha çok sevicem..
bi dönem doktorada gittim, sağlıkl ilgili sorunun yoksa estetik yaptırabilirsin dedi, ama ilerde tekrar aynı şekle gelmeyeceğinin garantisi olmaz dedi. bunlar genetikmiş, zaten babamın parmakları da aynı şekilde
ama çok kafama takıyorum, bu yaşıma kadar çok üzüldüm bunun yüzünden, aşırı çirkin bi görüntüde değil belki ama herkesin parmağı gibi de görünmüyo
belki benimle aynı durumda olanlar vardır diye buraya yazmak istedim, normalde kimseyle konuşamamıştım bu konuyu, kimse bilmez böyle bi takıntım olduğunu, sürekli saklamaya çalıştıgım için çoğu kişi görmemiştir bile parmaklarımı
Bence de . Tarihlere bakmiyolar sanırım
nazar boncugunuz olarak düşünün. utanma yerine parmakalrınızı sevin olmasalardı asıl sıkınntı o zamn olurdu değil miherkese selam kızlar,
çocukluğumdan gelen bi sorunum var.. yıllardır hep bununla uğraştm.
ayak baş parmaklarımda eğrilik var, yani düz durmuyo ikiside, ikinci parmağıma yaslanmış şekilde duruyo. umarım net anlatabilmişimdir. yıllardır asla önü açık ayakkabı giyemedim, sandaletleri terlikleri çook beğenirim ama hiç giyemedim, çünkü parmaklarım çirkin duruyor.
ev dışında biyere gittiysem çorap giyerim kesinlikle,çıplak ayakla kimsenin evinde durmam ayaklarımı görmesinler diye. hatta çorap giyince bile dışardan belli yamuk durduğu. onun için bile çok utanırım..
ünideyken ev arkadaşlarımdan hep saklamaya çalıştım ayaklarımı, sıcak şehirde okumamıza rağmen ev içinde hep kapalı terlik giyerdim, yatarken de kimse görmezdi zaten.
eski eşimle evlenmeden önce sevgililiğimz boyunca defalarca birlikte kaldık ama hep sakladım ayaklarımı, evlenince gördü artık ama boşuna sorun haline getirdiğimi üzerinde durmamam gereken bi konu oldgnu söylerdi hep. ama eski eşimle birlkte onun arkadaşlarkna gideceğimz zaman stres olurdum çorapla dururken bile istem dışı ayaklarımı bükerek dururdum.
böyle saçma sapan şeylerle uğraştım yıllarca.. şu an hayatımda biri var, bu ay sonunda arkadaşlarımızla birlkte ufak bi tatil yapcaz, ama biz aynı odada kalcaz, şimdiden stres oldum, ayaklarımı saklamaya çalışcam yine, çorap da giyemem tatil sonuçta, önü açık ayakkabım da yok zaten, illaki görecek ayaklarımı. belki görse neden bu kadar büyütüyosun diyecek ama ben bu konuda inanılmaz özgüvensizim..
ne dertler var diyebilirsiniz ama inanın ayak prmaklarım normal olsaydı sanki her şey mükemmel olacak gibi yani kendimi daha çok sevicem..
bi dönem doktorada gittim, sağlıkl ilgili sorunun yoksa estetik yaptırabilirsin dedi, ama ilerde tekrar aynı şekle gelmeyeceğinin garantisi olmaz dedi. bunlar genetikmiş, zaten babamın parmakları da aynı şekilde
ama çok kafama takıyorum, bu yaşıma kadar çok üzüldüm bunun yüzünden, aşırı çirkin bi görüntüde değil belki ama herkesin parmağı gibi de görünmüyo
belki benimle aynı durumda olanlar vardır diye buraya yazmak istedim, normalde kimseyle konuşamamıştım bu konuyu, kimse bilmez böyle bi takıntım olduğunu, sürekli saklamaya çalıştıgım için çoğu kişi görmemiştir bile parmaklarımı
Aynen öyle cnm nedense kaybetmeden sahip olduklarımızın kıymetini bilmiyoruz aslında bir çok insanda olmayan okadar çok şeye sahibiz ki hiç kanaatkar değiliz sağlığımız yerinde,elimiz,kolumuz,ayağımız,gözümüz herşeyimiz var bin şükür bu uzuvları olmayan okadar çok insan varki Rabbim yardımcıları olsun biz kullarınada Rabbim akıl fikir versin nedeyim
Bas parmağının yanında kemikte çıkıntı mi var varsa onun tedavisi varherkese selam kızlar,
çocukluğumdan gelen bi sorunum var.. yıllardır hep bununla uğraştm.
ayak baş parmaklarımda eğrilik var, yani düz durmuyo ikiside, ikinci parmağıma yaslanmış şekilde duruyo. umarım net anlatabilmişimdir. yıllardır asla önü açık ayakkabı giyemedim, sandaletleri terlikleri çook beğenirim ama hiç giyemedim, çünkü parmaklarım çirkin duruyor.
ev dışında biyere gittiysem çorap giyerim kesinlikle,çıplak ayakla kimsenin evinde durmam ayaklarımı görmesinler diye. hatta çorap giyince bile dışardan belli yamuk durduğu. onun için bile çok utanırım..
ünideyken ev arkadaşlarımdan hep saklamaya çalıştım ayaklarımı, sıcak şehirde okumamıza rağmen ev içinde hep kapalı terlik giyerdim, yatarken de kimse görmezdi zaten.
eski eşimle evlenmeden önce sevgililiğimz boyunca defalarca birlikte kaldık ama hep sakladım ayaklarımı, evlenince gördü artık ama boşuna sorun haline getirdiğimi üzerinde durmamam gereken bi konu oldgnu söylerdi hep. ama eski eşimle birlkte onun arkadaşlarkna gideceğimz zaman stres olurdum çorapla dururken bile istem dışı ayaklarımı bükerek dururdum.
böyle saçma sapan şeylerle uğraştım yıllarca.. şu an hayatımda biri var, bu ay sonunda arkadaşlarımızla birlkte ufak bi tatil yapcaz, ama biz aynı odada kalcaz, şimdiden stres oldum, ayaklarımı saklamaya çalışcam yine, çorap da giyemem tatil sonuçta, önü açık ayakkabım da yok zaten, illaki görecek ayaklarımı. belki görse neden bu kadar büyütüyosun diyecek ama ben bu konuda inanılmaz özgüvensizim..
ne dertler var diyebilirsiniz ama inanın ayak prmaklarım normal olsaydı sanki her şey mükemmel olacak gibi yani kendimi daha çok sevicem..
bi dönem doktorada gittim, sağlıkl ilgili sorunun yoksa estetik yaptırabilirsin dedi, ama ilerde tekrar aynı şekle gelmeyeceğinin garantisi olmaz dedi. bunlar genetikmiş, zaten babamın parmakları da aynı şekilde
ama çok kafama takıyorum, bu yaşıma kadar çok üzüldüm bunun yüzünden, aşırı çirkin bi görüntüde değil belki ama herkesin parmağı gibi de görünmüyo
belki benimle aynı durumda olanlar vardır diye buraya yazmak istedim, normalde kimseyle konuşamamıştım bu konuyu, kimse bilmez böyle bi takıntım olduğunu, sürekli saklamaya çalıştıgım için çoğu kişi görmemiştir bile parmaklarımı
Biz Burda aman sen de, taktigin seye bak desek de, bu seni bu kadar rahatsiz ediyorsa, mutlaka bir ortopediste gorun. Belki bir ameliyati vs vardir.herkese selam kızlar,
çocukluğumdan gelen bi sorunum var.. yıllardır hep bununla uğraştm.
ayak baş parmaklarımda eğrilik var, yani düz durmuyo ikiside, ikinci parmağıma yaslanmış şekilde duruyo. umarım net anlatabilmişimdir. yıllardır asla önü açık ayakkabı giyemedim, sandaletleri terlikleri çook beğenirim ama hiç giyemedim, çünkü parmaklarım çirkin duruyor.
ev dışında biyere gittiysem çorap giyerim kesinlikle,çıplak ayakla kimsenin evinde durmam ayaklarımı görmesinler diye. hatta çorap giyince bile dışardan belli yamuk durduğu. onun için bile çok utanırım..
ünideyken ev arkadaşlarımdan hep saklamaya çalıştım ayaklarımı, sıcak şehirde okumamıza rağmen ev içinde hep kapalı terlik giyerdim, yatarken de kimse görmezdi zaten.
eski eşimle evlenmeden önce sevgililiğimz boyunca defalarca birlikte kaldık ama hep sakladım ayaklarımı, evlenince gördü artık ama boşuna sorun haline getirdiğimi üzerinde durmamam gereken bi konu oldgnu söylerdi hep. ama eski eşimle birlkte onun arkadaşlarkna gideceğimz zaman stres olurdum çorapla dururken bile istem dışı ayaklarımı bükerek dururdum.
böyle saçma sapan şeylerle uğraştım yıllarca.. şu an hayatımda biri var, bu ay sonunda arkadaşlarımızla birlkte ufak bi tatil yapcaz, ama biz aynı odada kalcaz, şimdiden stres oldum, ayaklarımı saklamaya çalışcam yine, çorap da giyemem tatil sonuçta, önü açık ayakkabım da yok zaten, illaki görecek ayaklarımı. belki görse neden bu kadar büyütüyosun diyecek ama ben bu konuda inanılmaz özgüvensizim..
ne dertler var diyebilirsiniz ama inanın ayak prmaklarım normal olsaydı sanki her şey mükemmel olacak gibi yani kendimi daha çok sevicem..
bi dönem doktorada gittim, sağlıkl ilgili sorunun yoksa estetik yaptırabilirsin dedi, ama ilerde tekrar aynı şekle gelmeyeceğinin garantisi olmaz dedi. bunlar genetikmiş, zaten babamın parmakları da aynı şekilde
ama çok kafama takıyorum, bu yaşıma kadar çok üzüldüm bunun yüzünden, aşırı çirkin bi görüntüde değil belki ama herkesin parmağı gibi de görünmüyo
belki benimle aynı durumda olanlar vardır diye buraya yazmak istedim, normalde kimseyle konuşamamıştım bu konuyu, kimse bilmez böyle bi takıntım olduğunu, sürekli saklamaya çalıştıgım için çoğu kişi görmemiştir bile parmaklarımı
Ahh ahh öyle dertler ve hastalıklar var ki yapman gereken 1. Şey şükür ikincisi ise çok rahatsızsan ortopedi doktoruna görünüp çare buldurmakherkese selam kızlar,
çocukluğumdan gelen bi sorunum var.. yıllardır hep bununla uğraştm.
ayak baş parmaklarımda eğrilik var, yani düz durmuyo ikiside, ikinci parmağıma yaslanmış şekilde duruyo. umarım net anlatabilmişimdir. yıllardır asla önü açık ayakkabı giyemedim, sandaletleri terlikleri çook beğenirim ama hiç giyemedim, çünkü parmaklarım çirkin duruyor.
ev dışında biyere gittiysem çorap giyerim kesinlikle,çıplak ayakla kimsenin evinde durmam ayaklarımı görmesinler diye. hatta çorap giyince bile dışardan belli yamuk durduğu. onun için bile çok utanırım..
ünideyken ev arkadaşlarımdan hep saklamaya çalıştım ayaklarımı, sıcak şehirde okumamıza rağmen ev içinde hep kapalı terlik giyerdim, yatarken de kimse görmezdi zaten.
eski eşimle evlenmeden önce sevgililiğimz boyunca defalarca birlikte kaldık ama hep sakladım ayaklarımı, evlenince gördü artık ama boşuna sorun haline getirdiğimi üzerinde durmamam gereken bi konu oldgnu söylerdi hep. ama eski eşimle birlkte onun arkadaşlarkna gideceğimz zaman stres olurdum çorapla dururken bile istem dışı ayaklarımı bükerek dururdum.
böyle saçma sapan şeylerle uğraştım yıllarca.. şu an hayatımda biri var, bu ay sonunda arkadaşlarımızla birlkte ufak bi tatil yapcaz, ama biz aynı odada kalcaz, şimdiden stres oldum, ayaklarımı saklamaya çalışcam yine, çorap da giyemem tatil sonuçta, önü açık ayakkabım da yok zaten, illaki görecek ayaklarımı. belki görse neden bu kadar büyütüyosun diyecek ama ben bu konuda inanılmaz özgüvensizim..
ne dertler var diyebilirsiniz ama inanın ayak prmaklarım normal olsaydı sanki her şey mükemmel olacak gibi yani kendimi daha çok sevicem..
bi dönem doktorada gittim, sağlıkl ilgili sorunun yoksa estetik yaptırabilirsin dedi, ama ilerde tekrar aynı şekle gelmeyeceğinin garantisi olmaz dedi. bunlar genetikmiş, zaten babamın parmakları da aynı şekilde
ama çok kafama takıyorum, bu yaşıma kadar çok üzüldüm bunun yüzünden, aşırı çirkin bi görüntüde değil belki ama herkesin parmağı gibi de görünmüyo
belki benimle aynı durumda olanlar vardır diye buraya yazmak istedim, normalde kimseyle konuşamamıştım bu konuyu, kimse bilmez böyle bi takıntım olduğunu, sürekli saklamaya çalıştıgım için çoğu kişi görmemiştir bile parmaklarımı
