Arkadaşlar çoğunuzun bahsettiği karanlıktan korkmak,araba çarpacak diye korkmak,nefessiz kalıcam diye korkmak bunlar ve buna benzer korkular anksiyete yani bir çeşit yoğun stres altında kalmaktan doğan öyle sandığınız gibi çok ciddi ilaç tedavileri veya uzun süreli terapiler gerektirmeyen durumlardır.Kendi kendizi boşuna üzüp yıpratmayın diye söylüyorum.
Panik atak çok daha ciddi bir şeydir.4 sene ciddi şekilde tedavisini görmüş birisi olarak söylüyorum ki yazdıklarınızın çoğu stresle bağlantılı aksiyete bozuklukları.Panik atak rahatsızlığı deprem gibi hiç beklemediğimiz bir anda gelir ne olduğunuzu şaşırırsınız o an öleceğinizi zannedersiniz kalp atışlarınızı kulaklarınızda net duymaktasınızdır.Korktukça adrenalin salgılarsınız,adrenalin salgıladıkça nabzınız yükselir.Ölüyorum korkusu bütün vücudunuzu sarar ve taş kesilirsiniz.Sesiniz kendinize yabancılaşır(depersonalizasyon),ellerinize bakarsınız kendi elleriniz gibi değildir.Bulunduğunuz ortam flulaşmaya başlar.Kendinizi farklı bir boyuttan sanki dışarıdan izliyormuş hissine kapılırsınız.Sonra etkiler yavaşlamaya başlar nabzınız normale döner ama siz bir daha asla normale dönemezsiniz çünkü her an bunu tekrar yaşayacağım korkusuyla bekler durursunuz ve bu beklenti hayatınızı zindan eder herşeyden kaçmaya başlarsınız.
Üstüne üstlük hastane hastane dolaşırsınız bütün tahlilleri tetkikleri yaptırır gayet sağlıklı çıkarsınız.En sonunda doktorun birisi panik atak yaşadığınızı söyler ve sizi psikiyatriye yönlendirir.Çevrenizi bu duruma inandıramazsınız çünkü panik atak fiziksel görünümünüzde değişiklikler yaratacak bir rahatsızlık değildir göstererek kanıtlayamazsınız.Çoğunlukla bunların hepsi senin abartın canım sende çok evhamlısın gibisinden geçiştirme cümleleri duyarsınız.Bu sizi daha da korkar hale getirir çünkü çevrenizden neredeyse sıfır destek görürsünüz.Devlet hastanelerinde asla psikiyatri alanında size yeterince yardımcı olmayacakları için mutlaka özel bir psikiyatriste gidip haftada bir gün terapilere katılmaya ve uygun görülen ilaçlara başlarsınız.
Bu arada sosyal hayatınızı sıfıra indirmeye başlarsınız.Arkadaşlarınızla dışarı çıkacakken sürekli bir bahane bulursunuz asıl sebep onlarla olduğunuz ortamda her an panik atak krizi geçirme olasılığınızdır.Minibüse,otobüse hatta taksiye bile binmez yürümeye başlarsınız sıkışık bir ortamda kriz geçirirseniz rezil olabilirsiniz nede olsa..Mümkün olduğunca hastanelere yakın yerlerden yürümeye başlarsınız her an kendimi hastaneye atabilme durumum olmalı diye düşünürsünüz.Asansör olayı bitmiştir merdivenler artık gayet güvenlidir.Yıkanırken acele edersiniz köpüklü bile çıkmaya razısınızdır yeterki kriz gelmesin.Erkek arkadaşınız-eşinizle öpüşemez-sevişemezsiniz o an kriz gelirse dünyanın en rezil durumunu yaşarsınız çünkü.Bütün bunlardan kaçınmaya başlarsınız ve dediğim gibi hayatınızı sıfıra indirirsiniz.Arkadaşlarınızla sevgilizle-eşinizle ailenizle işinizle neredeyse bütün bağınız zayıflamaya başlar.
Aileniz bir yandan ilaç kullanıyor olmanıza aşırı tepki gösterebilir.Ne de olsa bugün toplumumuzda psikolojik bir rahatsızlık yaşıyor olmak demek acizliğin,deliliğe atılan adımın bir başlangıcı gibidir.Bir sabah kalktığınızda ilaçlarınızı çöp kutusunda bile bulabilirsiniz.Annenizin size verdiği cevap kendi iradenle bunu halledebilirsin ilaçlara bağımlı olmadır.Halbuki bir çokları gibi annenizde panik atak rahatsızlığının sadece psikolojik değil aynı zamanda fiziksel bir takım bozukluklardan(serotonin,dopmanin hormonları azlığı veya çokluğu)kaynaklandığını ve bu ilaçların doktor kontrolünde düzenli kullanımında çok faydası olacağını bilmemektedir.Ona göre hepsi sizin hüsnükuruntunuzdur ve siz en fazla olsanız olsanız iradesiz olabilirsiniz.
Sırf bu kadar anlaşılamıyor olmaktan üstüne birde yalnızlığın verdiği bunalımla çareyi alkolde bile aramaya başlayabilirsiniz(ne de olsa alkol rahatlatıyor ve o an atak yaşarmıyım düşüncesi ortadan kalkıyor tabi bu kandırmacadan başka bir şey değildir!)
Bu arada işinizde başarısız olmaya başlarsınız ne de olsa işyerinde verimsiz olarak çalışan birisini hiç bir patron görmek istemez.Durumunuzu da anlayışla karşılamak zorunda değildir elbette ve kısa sürmez kapıyı görebilirsiniz.Üstüne şimdi de maddi sıkıntılarınız bindi mi hayırlı olsun.Maddi sıkıntınız iyice baş göstermeye başlayınca terapilere katılamaz olursunuz.Terapilere katılmamak sizi sadece ilaçlarla iyileşmeye teşvik eder ki bu asla tek başına yeterli olmaz.Sizde çaresizliğin verdiği durumla kendi kendinize başa çıkmaya başlarsınız artık krizleri o kadar iyi tanırsınız ki kendi kendize yöntemler geliştirirsiniz.Bir gün bir bakarsınız yöntemlerinizde gayet başarılı oluyor atakları kısa süreye indirmeyi başarıyorsunuzdur.Birden kendinizi güçlü hissedersiniz ilaçları falan tamamen bırakırsınız.Bir süre ataklar kesilmiştir güveniniz gelmeye başlamış yavaş yavaş çevreyle iletişiminizi düzeltmeye başlamışsınızdır.Unuttuğunuz ataklar aklınıza gelene kadar yaşanmayacaktır.Çünkü unutulan hiç bir şeyi beklemezsiniz.Belki aylar sonra hiç beklemediğiniz anda bir discoda veya bir sinemada ufak çapta bir atak geldiğini hisseder hemen banyoya koşar elinizi yüzünüzü yıkar aynaya bakar ve derin derin nefes almaya başlarsınız.Yine mi başlıyoruz diyebilirsiniz.Ama sonra anlarsınız ki yine başlamıyor hiç geçmiyor.Onunla yaşamasını öğrenirsiniz kısaca.Her tekrarda daha kısa sürelere indirirsiniz krizi evet hiç bir zaman geçmeyecek ama artık beni alt etmeyecek diyerek bununla yaşamasını öğrenirsiniz..
Kısaca yaşadıklarımı paylaşmak istedim pek de kısaca olmadı ama inanın bunlar yaşadıklarımın yanında gerçekten çok kısa bir özet..Bu bölüme yazan arkadaşların çoğunun probleminin panik atak olmadığına eminim ve kendileri adına sevinmelerini tavsiye ederim.Ha tabi ki psikolojilerini iyi hissetmiyorlarsa mutlaka bir uzmandan yardım alsınlar es geçmesinler.
Hatırlatmakta yarar görüyorum hamile arkadaşlarım hormonlarınızdaki değişimler yüzünden panik atak benzeri sıkıntılar yaşamanız çok normal lütfen kendinizi bu konuda yıpratmayın ve serinkanlı olun..Ayrıca tiroid ve mitral kalp kapakçığı problemi yaşayan kişilerde de panik atak benzeri durumlar ortaya çıktığını biliyorum.Panik atak rahatsızlığı yaşadığını düşünen arkadaşlar komple bir chec up tan geçmeden psikiyatriye gidip ilaçlar kullanmaya başlamasınlar çünkü kullanılan ilaçlar gerçekten çok ağır ve ciddi ilaçlar.
Bu rahatsızlığı yaşayan bütün arkadaşlarıma sabır diliyorum yalnız olduklarını düşündükleri her an yardımcı olacağımı bilmelerini istiyorum..Ayrıca vaktini ayırıp,gözlerini yorup okuyan bütün arkadaşlara teşekkürler...sağlıkla....