Panik Atak sorunu olanlar....

kızlar bende panik atak hastasıyım 2 yıldır.1 yıl tedavi gördüm,iyileştim sandım ve hamile kaldım 2. çocuguma.şu an 6 aylık hamileyim ve çıldırmak üzereyim,allahım öyle zor geçiyor ki bunu yaşamayan bilmez.doktorum çocuğa bi zararı olmayacağını söyüyor panik atağın,ama birde benim neler yaşadığım var,artık şizofreniye bağlıycam,çarpıntılar,baş dönmeleri,,.2 ay öncede babamı kaybettim..psikolojim iyice bozuldu.bana yardım edin.ilaç kullanan var mı sakinleşmek için?
 

çok geçmiş olsun o çarpıntıları hiç sorma tam bi baş belası sana tavsiyem önce kalp doktoruna git iyice durumunu anlat gerekirse için rahat etsin diye renkli doblor mudur nedir ondanda taktır 24 saat takılı kalıyor kalbinde sonra sonuçları dr göster önce için iyice rahat etsin sonra mutlaka bir psikoloğa git düzenli olarak sonra iyileştiğinin farkına varacaksın bende senin gibi kalbime takıntılıydım çok kötüydüm ilaç içemiyorum ben ayrıca ama psikolog iyi geliyor istersen seninle arkadaş olurum ayrıca sıkıldıkça sohpet ederiz
 

psikoloğa da gittim,ama bana çok saçma geldi,tabi ki işe yarayanları olmuştur,ama ben bi faydasını göremedim.kalbime holtere kadar taktırdım ama yok bişey yok,tamamen panik ataktan.ilaç kullanamamak çok zor bi durum,ilaç tedavisi ile bitebililiyor çünkü,evet sohbet edebiliriz gerçekten iyi olur
 
Merhaba,

Bundan yaklaşık 3 yıll evvel annemi kollarımda kaybettim.Kanserdi. Çok savaştık çok mücadele ettik olmadı,kurtaramadık.Hayatım , bakış açım onun gidişiyle değişti.Dönem dönem umursamaz dönem dönem çok ince düşünen biri oldum.Fakat acımı doya doya yaşayamadım.Beni güçlü kararlı bilirdi aileden herkez.Ben sapasağlam görünmeliydimki onlar benden güç alsın toparlasın Ama olan bana oldu.Farketmeden hemde.Acımı yaşayamadım.Herhangi bi üzüntü durumunda ve beni bayağı üzen bir şeyse bu
resmen kriz yaşıyom daralıyorum, nefesim kesiliyor, ölüm korkusu başlıyor, bazende titriyorum ve korkunç üşüyorum.Kendimi boğalacak gibi hissedip üzerimdekiler parçalamk istiyorumElbisenin tenime dokunuşuna bile katlanamayım kendimi cama atıyom.Hava nekadar soğuk olursa olsun 10-20 dk arası nefes alamya çalışıyorum.ASTIMMI acep bu dedim.Doktora gitmedim.Sevmem gitmeyi.Çok samimi birkaç doktor arkadaşım var onlara sordum.Acını yaşayamadın çok sarsıldın dediler.Tedavi öneriyorlar elbet ama nedense hala gitmiyorum.Bu konuda paylaşımları ve çözümleri olan arkadaşlar varmı... Yazın lütfen...



Canım aynı şeyleri bende yaşadım hayatımda en cok sevdiğim insan annemi kaybettim beyin kanseriydi kardeşlerime destek olmalıydım hiç aglayamadım.ama tabi acısı cıktı ilaç tedavisi görüyorum bende ufak bir üzüntüde nefesim yetersiz geliyor sanki...seni çok iyi anlıyorum allah yardımcımız olsun
 




merhaba okyonussuda aynı durum bende de oldu acımı hissettiğim anda yaşayamadım ağlamam gereken yerlerde hep içime attım babamı kaybettim ağlayamadım "toplum içinde ağlayamam " tüp bebek denedim sonuç negatif oldu ağlayamadım o yüzden opsesif bozukluğu ankasite ve panik atak oldum ve tedavi olmadan geçmiyor konuşmak lazım mış o yüzden doktora gitmelisin yoksa dahada ilerliyor sonra baş etmesi çok zor olur
 
Canım aynı şeyleri bende yaşadım hayatımda en cok sevdiğim insan annemi kaybettim beyin kanseriydi kardeşlerime destek olmalıydım hiç aglayamadım.ama tabi acısı cıktı ilaç tedavisi görüyorum bende ufak bir üzüntüde nefesim yetersiz geliyor sanki...seni çok iyi anlıyorum allah yardımcımız olsun[/QUOTE]

Merhaba Okyanussuda, yaşadıklarını çok iyi anlıyorum, diyecek söz yok.
Ben bu konuyu 2007 de açmıştım ve şimdi 2012..okadar çok şey olduki hayatımda.. sevdiklerimi kaybetmeye devam ettim, aldatıldım, arkadaş kazığı yedim,işler kötü gitti derken nihayet 2008 yılında ağır depresyon geçirdim ve antidepresanlar aldım. anlayacağın artık patlak verdim. sebepsiz korkular sarmıştı beni herşeyimi yitirme korkusnun ve düşüncesinin önüne geçemez olmuştum. oysa korkulacak bir durumum yoktu. ağır ilaçlar aldım sürekli uyumak için ama uyumak çare değil ki. çok şükür maneviyatımı geliştirerek atlattım bu süreci. yıllar sonra evlendim. 1 düşük yaptım ama asla Rabbime küsmedim ve ondan gelecek herşeyde hayır aradım. şimdi 4,5 aylık bir bebeğim var ve yıllardır çok iyi durumdayım. İnşallah Allah kimseye bu tarz bir durum yaşatmaz... Hepimize geçmiş olsun... Ne olursa olsun içinizde tutmayın hiçbir şeyi.Bağırın çağırın kırın dökün ama asla iiçinizde kalmasın. haaa birde haksız yere sevdiklerimizi kırmadan yapalım bunları:)
 

hepimizzz aynıyız yaaa allahım yardımcımız olsun en iyi dile sen getirmişsin o anki yasanılanları
 
uzman yardımı almanız çok önemli.. panik atak beden duyumlarının yanlış yorumlamanmasıyla alakalı bir durum.
Gevşeme egzersizlerini yapmanız önemli ve kendinizi durumlara adapte etmeniz için bilişsel tedavi almak önemli...
 
bende de var. öyleki çocukluğumdan beri stres heyecanda bulantı karın ağrısı karın içinde kuş varmış hissi olur ve büyük tuvaletim gelirdi. lakin 2008de depresyonum çok ağırlaştı ve panik atağa dönüştü. yemek yiyemiyordum! yemek yemekten korkar mı insan? yemek yemekten korkuyordum çünkü midem bulanıyor öğürüyordum. fakat bir türlü de kusamıyorudm! sonra gün içinde bir kriz geliyordu bana, önce kalbim güm güm atıyor, tansiyonum yükseliyor, ölücem sanıyordum. sonrasında patlıyor ve aşırı bir uyuma isteği geliyordu. sanki bacaklarım yoktu! bacaklarım sanki et değil de taştı, taşıyamıyordum!

sonra sonra Allah yardım etti şükür, biraz toparladım. ama mide bulantım hiç geçmedi... sonra bir anda kesildi... o zamandan beri heyecanlandığım zaman yine öğürme geliyordu bana. ama son 2 aydır yeniden hortladı öyle ki kahvaltı yapamıyorum... bünyem çok zayıf düştü...

önümüzdeki hafta doktora gitmeyi düşünüyorum. sanırım yeniden ilaca başlayacağım
 
pardon belkıs sana yazmışım yanlışlıkla cevabı.
 
selam lar öncelikle herkese geçmiş olsun benimde bi takım sorunlarım var .bir kaç senedir hızlı kalp çarpıntısı bazı zamanlar uykudan nefes alamadan kalkıp fırlama el ayak titremesi yaşıyorum bunların pek üstünde durmamıştım kendi kendim telkin etmeye çalıştım hep ama kapalı alana giremiyorum asansör binemiyorum gece elektrik kesintisnde uykudan bile uynıp nefes darlığı çekiyorum bir iki dakikada kendimi sakinleştrip normale dönmeye çalışıyorum .fakat son olan olay benei iyice işin içinden çıkılmaz hale getrdi koltuk altıma yakın bir yerde bir şişlk çıktı geçen sene yılbaşı farketmiştim doktora göründüm ve o zaman daha evel hiç girmediğim açık emar a girdim tabi hep dua okudum ve atlattım şşliliğn hemanjiom denilen damarsal bir tümör olduğu anlaşıldı her sene takibi içn emara girmem gerekiyor ama bu sene bir kapalı emara girememe ve dünde araştırıp bulduğum açık emardan kolunda kataterle kaçarak sonlandırdığım bi maceram oldu benim bunu kesin her sene çektrmem lazım ve ben bu alete girdiğim an nefes darlığı kalp çarpıntısı çekiyorum acaba bende mi panik atağım ya doktorada gitmeye cesaretim yok zaten eşime demye bile kalmadı
 

evet canım panik atak belirtilerin var.
doktor sana en iyi teşhisi koyar.
ama ben de emara giremiyorum. açık emarda olsa kalp atışlarım hızlanıyor. bayılmaktan korkuyorum.
 
 
kızlarrrr gecen persembe kalp doktoruna gittim doktor mayene etti dinledi beni felan ama ben inatla kalp hastası olduguma inanıyordum doktor bey demez mi ki BELKIS HANIM MOTOR SAGLAM hafifledim ve dedi ki evham yapmayın herseyi kafaya takmayın biraz kilo verin ve b..l..c diye hap içiyordum o hapıda içmeyin hastaneden çıktım annemi aradım anne kalbim iimiş diye bnmle dalga geciyo çok şükürrrr kurban kesebiliriz diyee
 
walla bendede var o panik kalp krizinden ölicekmişim gibi hergün nabzıma bakıyorum normal atıyormu diye kalbim hızlımı bunları düşününce daha çok hızlı çarpmaya başlıyor bende siyami erseğe gidip muayene olmayı düşünüyorum sanki doktor kalbin iyi dese rahatlıcakmışım gibi biliyorum aslında kalbim de bir sorun yok ama ben yinede rahat değilim(53:
 
ya arkadaşlar panik ataklının halinden ancak panikli olanlar anlar kimse anlamıyor derdimi ne kötü birşey bu böyle ya ben aşa yukarı 1 buçuk aylık anksyete+panik ataklıyım ne beter biş hayat anlamsız geliyor heran ölicem gibi yaşamanın anlamsızlığı hele gece olunca bu duygular en üst seviyeye çıkıyor hep bişi olucakmış gibi bu düşünceleri kafamdan atamıyorum kendi kendimi telkin etmeye çalışıyorum ama nafile olmuyormaneviyata sığındım heran ölümü düşünüyorum uyku haram oldu bana uyursam ölicemi hissediyorum yalnız kalamıyorum gece sürekli öldümmü diye uyanıyorum deliricem yakında
 

cok gecmıs olsun...ama tedavı olmanızda fayda..bende yasıyorum bu hastalığı cok guclu bır karakterım vardı artık kalmadı bundan 5,5 ay once basladı anıden ne olduğumu anlamadım bırden ellerım ayakları boşandı oluyorum benı ecıle goturun dıyordum sadece...bır suru doktoro gıttım en sonunda pisıkıyatrıde aldım soluğu ve panık atak dedı..suan ılaç kullanıyorum ,anne olmakta ıstıyorum napcam bılmıyorum..mevlam yardım etsın hepımıze
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…