merhabalar, benim yaklaşık 1,5 yıl önceki endişelerimi dile getirmişsiniz.. ben de 5,5 yıl önce anksiyete bozukluğu ve panik atak tanısı almış ve 1,5 yıl kesintisiz prozac kullanmıştım... ataklarım bitince ve 6 ay gibi bir süre hiçsıkıntı yaşamayınca ilacı kesmiştik doktorumla sürekli iletişimdeydim ama... iyiydim derken iş yerimde amirimle geçinememeye başladık ve bende başağrıları falan derken nöroloğa gittim bari yanlış ilaç kullanmayayım diye biraz da gereksiz yere al bi ağrı kesici değil mi.. ama mr a bir sokalım dedi, sonuçta başağrısıyla ilişkisi olmayan hatta sessiz sedasız orada duran bir hipofiz adenomu görüldü ama ben sonradan doktorun istediği ilaçlı mr a girince güzel bir panik atak geçirdim, sonrasında 2 hafta boyunca hergün ataklar yaşadım ve tekrar doktora ve tabi ki ilaca başladım yine prozac... ama dedim biz bebek istiyoruz ve yaşım geçsin de istemiyorum.. için rahat olsun dedi, hamile kalırsan haberleşelim ilk 3 ay kullanmasan iyi olur ama hamile kalman için de engel değil dedi ve ben ilacı kullanırken 7. ayda falan hamile kaldım ve hemen bıraktım... iyiydim ta ki 20. haftalar civarında yaşadığım yoğun korku, endişe ve yine panik ataklar.. iş yerinde gündüz ağlıyordum masa başında, akşam evde.. ilaç kullansam bir dert kullanmasam bir dert.. ben de çok araştırdım tıbbi literatürü falan okudum manyak oldum.. burda forumlarda bir sürü kişiyle görüş alışverişleri falan... doğru dürüst hamileliğimin tadını çıkaramadım desem yeri... sonunda 22. haftamda tekrar ilaca başladım aynı ilaç tabi... doktoruma güvendim, bana güven verdi halimden anlıyordu... odasında salya sümük ağlıyordum tükenmiştim.. elimde o makalelerin çıktıları, çaresiz bir şekilde... hatırlayınca bile üzülüyorum o halime... sonuçta ilacı doğuma 1 hafta kalana kadar kullandım ve gerçekten çok iyi oldum.. dediğiniz gibi iyiyidim, birkaç hafta öncesinde yaşadığım korkular, sıkıntılar yoktu puf diye gitmişlerdi.. öyle ki ilaçla bebeğimi emzirmek zor olacak diye isteyerek bıraktım 1 hafta öncesinde.. spinal sezaryen oldum, operasyondan da korkmadım... sonrasında da her istediğinde emzirdim bebeğimi, 1,5 yaşında hala emziriyorum ve ilaç kullanmıyorum. Bebeğim en büyük motivasyonum... tabi ki hala panik atak yaşıyorum ama devam etmiyor eskisi gibi, ataktan sonra ya bir daha olursa kaygısı yok artık, geliyor, sarsıyor ve gidiyor, hala ağlıyorum geldiğinde
gittiğinde de üzerimden kamyon geçmiş gibi oluyor ama yaşıyorum hala :)
ben de 2. çocuğa bu yüzden biraz da cesaret edemiyorum ama başka çekincelerim de var, kızıma bakmak için işe ara verdim ben, annem çalışıyor baktıracak kimse bulamadım güvenemedim bir yabancıya da.. tam bir kreşe verdim işe başlamayı düşündüm, bronşiyolit oldu 1,5 ay kadar tedavisi sürdü, çok zordu. Biraz daha büyüsün 2 yaş falan o zaman kreş düşünüyoruz artık çalışmam gerek onca yılı evde kalmak için okumadım diyorum :) zaten başarısız bir ev hanımıyım... ama anneliğime laf yok.. o yüzden 2. çocuk ancak annem emekli olursa düşünebilirim.. neyse.. ama benim fikrim ilaç kullanmaya devam et, hamile kalırsan bırak en azından ilk 3 ay güvenilir olmadığını söylüyor yayınlar, eğer dayanamayacak olursan ilk 3 aydan sonra kullanabilirsin.. ilk 3 ay mecbur kalmadıkça ilaç kullanmamalı tamamen güvenilir olmadıkça ama bazen dediğin gibi doktorun klinik tecrübesine güvenmek gerekiyor... eğer istersen benim doktorumu da önerebilirim, görüş alman için, kendisi de bir anne ve bana çok içten ilgi gösteren bir doktor, başka bir psikiyatriste gitmem, ama Allah ilaç kullandırtacak duruma getirmesin..