Panik Atak Yaşayan Hamileler, Hamile adayları...

Az once asansörde kamuya rastladım epeydir gormuyordum 43 yaşında 2. Dogurmus ne güzel gayet rahat bide bize bak (
 
Ben de merak ettim,ben de 41 yaşında olacağım yakında ama .zorlaniyorum ben hem de çok
benim işyerinde de var bi kızcağız kızcağız diyorum 27 yaşında falan sanıyordum 42ymiş peşpeşe iki tane doğurdu,biraz da genetik,spor,psikolojiyle ilgili oluyor 35 yaşüstü rahat gebelikler..
 
Kızlar doğurma ferahlayacaginizi düşünün hersey serbest olacak:) çok bunalirsaniz emzirmiyiveirsiniz onuda fln kafaya sakin takmayin dünyaya gelen büyüyor yok öyle böyle diye sakin yipratmayin kendinizi saglikla kucağa alın gerisi kolay :)
 
Kızlar bana habire falanca durumunuzu beğendi diye yazı geliyo nedir o acaba
 
Yok cnm hiç birşey yoktu. Sabah sabah milllet moralimi bozdu, ayy çok ilaç içiyorsun diyerek ben mi istiyorum ilaç kullanmak
Millet bayılıyor moral bozmaya canım boşver söyleme bile herkese ilaç kullandığını.şer görünen şeyler de hayr olabilir bunu biz değil Rabbimiz bilir canım ayet var bilirsin
 
Ay inşallah dediğin gibi olur yaa. Doğurunca bitse çilemiz
 
Ben de seni merak ettim bugün,baktım girmiş yazıyosun tamam dedim:)salı günü tüm gün evde kalmak zorunda kaldım,darlandım biraz ama dayandım,gece yattığımda ve ertesi gün, sabah sıkıntısı ,sabah buhranı diyeyim çoktu.işe gelince açıldım biraz.
 
Bugün stilizanın yüzü suyu hürmetine yazabiliyorum sanki biraz iyi gibiyim. Yada plasebo bilmiyorum. Ama baya kötüydüm öncesinde. Çok şükür ki insan arasına karışabiliyorsun bende oda yok. O sabah buhranları yok mu...
 
Tek bir doz stilizanla sanmıyorum canım ama iyi olmana sevindim.Dediğim gibi majör değil bu kez ki depresyon ki ben nasıl çalıştıysam majörde de çalışmıştım,Anlayışlı davranmışlardı işyerimdekiler,dinlenme odasında mal gibi kafamı duvara dayayıp öylece oturuyordum,sesler kulağımda uğuldardı hep.şimdi taklidini yapıyorlar:)ve birgün dayanamayıp bırakın beni gideyim deyip kaçmıştım işyerinden.evde duramadığım için yalnız da çıktığım oluyordu evden,içimdeki iğrenç hissi hatırladıkça kötü oluyorum,otobüste,metrobüste gülüşen,konuşan insanlar tuhafıma gidiyordu,anlam veremiyordum,bomboştum.Allahım yaşatmasın o en ağırıydı,konuşamıyordum,acil kapılarında hıçkırarak ağlıyordum,insanlar acıyıp biri mi öldü diye soruyorlardı gelip.o günlerden kalan sabah iğrençliği yer yer yokladı iyiyken bile...işte dün sabah geldi yine korkuttu beni.ve banyoya girmeye çekiniyorum hala,kişisel bakımıma da özenmiyorum,diş fırçalamak bile külfet.bu kadar olağan şeyleri neden yapamaz insan İlknur?
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…