B
berenbb
canım öncelikle geçmiş olsun. Durumun aslında hepimizdeki gibi başlayıp hepimizdeki şekilde seyrediyor. Ama şu var ki hastalığın etkisi nedeniyle beynin sadece kabus sahneler üretiyor, pozitif durumları bile negatif görüyor. Bir süre sonra o kadar alışıyosun ki duruma artık herşey daha da kötüye gidiyor gibi oluyor. Kafanda kurdukların şuan normal hayatını yaşamanı engelleyip araya bir perde çekiyor ve sen yolun karanlık kısmında ilerliyosun istemeden. Nadiren kendini rahatlstırsan aslında aydınlık tarafın var olduğunu, karanlığı kendi içinde yaşadığını görüyosun. Çok zor başa çıkmak ama hep diyoruz ya burda ne hastalar vardı diye. Gerçekten öyle, çok daha kötüleri vardı, ben buraya ara vermek zorunda kalmadan önce de arkadaşlıklarım vardı ve anlattıkları o kadar ileri boyuttaydı ki sen bile kendi derdinin hafifliğine şaşırırsın. Bize kendi yaşadığımız ağır geliyor olay bu çünkü herkesin bir dayanma eşiği var. Bebek konusunda da haksızlık etme kendine. Sen böyle yaparak hastalığına prim veriyorsun. Allah birşeye ol demeden olmaz, sadece senin mutlu sağlıklı geçireceğin hamilelikle olacak birşey değil bu. Ona kalırsa biz hamileyiz ama çevrede eşler dahil strese sokan insanlar oluyo, o zaman onlarında suçu olmuyor mu bu? Hiçbir zaman kendine mal etmemeye çalış. Allah korur onları. İnşallah sağlıklo bebeişler sağlıklı doğumlar nasip olur hepimize