28 yaşında bir çocuk annesi ve çok şükür sağlığım yerinde. en azindan böyle düşünmek istiyorum. herşey dedemin olum haberini almamla başladi. o günden sonra geceleri uyumaz oldum. en ufak kalbim çarpsa eyvah ölüyorum dedim. şuan bile uyuyamadım. esim destekçim ama oda bazen abarttigimi düşünüyor gün içinde ve iki gece eşim işte oldugu için yalnız kalıyorum oğlumla.... akrabalarım benden uzakta zaten bağlı da sayılmayız.gidip gelme arama sorma yok bizde... Burda arkadaşmda yok yalnızlık beni delirtiyor... benim gibi olan arkadaşlar varsa destek beklerim en azından yalnız olmadığımı bilirim buralarda yeniyim şimdiden teşekkür ederim.