Evet psikolojik ama şunu da bilmenizi isterim sadece ilaçla da çözüm olmuyor ben en yüksek dozlara dahi çıktım doktorumla birlikte. Kendinizi geliştirmek için elinizden ne gelirse onu yapın. Şuan çocuklarınız küçük kendinize özel vakit ayıramadığınız için de ağlama nöbetleri geçiriyor olabilirsiniz. O an ağlamanız gerekiyorsa varsın ağlayın ben süpürge yaparken kızım görmeden hüngür hüngür ağladığımı bilirim. Çocuklarınıza mümkünse göstermeden ağlamaya çalışın. Biliyorum çocuklardan vakit kalmıyor olabilir ama küçük de olsa bir hobi edinin ilginizi çekecek kitaplar okuyun kitap okumayı sevmiyorsanız şayet sizi motive edecek videoları internetten izleyin hatta mutfakta açın dinleyin. Terapistim demişti ki hiçbir duygu uzun sürmez hüzün, sevinç tabii ki ciddi rahatsızlıklar dışında. Ben bedenim ile ilgili tüm doktorlara gittim. Hala daha ara ara geliyor acaba beyin kanaması mı geçircem kalp krizi mi geçircem dikkate almamaya çalışıyorum. İşlerimi yapmaya devam ediyorum. Evet bazen ben de ya daha kötü olursam çocuğuma bakamayacak duruma gelirsem dediğim anlar oldu hala da oluyor. O zaman gayret etmeliyim diyorum. Terapistim derdi kalkın mutfağa bir geçin canınız yapmak istemeyecek başta sonra bir bakmışsınız dipköşe iş yapmaya başlamışsınız. Bu hastalığı yaşamayan bilmez bunları yazarken bile bahsederken bile kalbimin ritmi değişiyor. Dikkate alırsam onu birazdan yatakta yatıyor bulurum kendimi. Siz de durumunuz için bir doktora gidin doktorum ilacın koltuk değneği görevi gördüğünü kendimizi de geliştirmemiz gerektiğini söylemişti. Buna önceden inanmıyordum ben düzelemicem çeşit çeşit ilaçlar denedim dozları ile oynadık demek ki sadece ilaçta iş bitmiyormuş ara verdiğim kitap okumalarıma geri döndüm. Az önce 3 yumak ip aldım

renkleri içime bi mutluluk getirdi. Örneğin dün market önünde sahipsiz bir kediyi aldım. Bitleri olduğunu farkettim ve gidip ona ilaç aldım ve bugün yüksek oranda bitleri azaldı bugün bir doz daha uyguladım balkonumuzda çok güzel geziyor bu beni çok mutlu etti mesela. Bazen sadece canlılara yardım etmekle kalmıyor aslında kendi ruhumuza da terapi uyguluyoruz. Mutlaka sizin de yapabileceğiniz birşeyler vardır.

Bilmişlik tasladıysam affola. Biraz uzun tuttum. Ben bu hastalığa yakalanmasaydım hayatımda birçok şeyi öğrenemeyecektim diye düşünüyorum. Ever zorlu süreçlerden geçtim yaklaşık 10 yıl oluyor dipleri de gördüm. Ama verimli topraklar konfor alanımız dışındadır sözü yaşadıklarımı özetler nitelikte. İnsanların kalplerine dokunmayı bir amaç edindim. Önceden karşımdakine iyi dilekler dilerken sadece dilimle söylüyordum şimdi yürekten dileyerek söylüyorum. Hayatımda bana değer vermeyen insanları hayatımdan çıkarmayı öğrendim. İlk önce kendime değer vermem saygı duymam gerektiğini ben kendime saygı duymazsam karşımdakinin bana saygı göstermediğini öğrendim.