Para biriktirmek uğruna herşeyden vazgeçilmeli mi???

herşeyden vazgeçmek deyince çok daha başka şeyler geldi aklıma.
bir yakınım bu geçtiğimiz temmuzda evlendi, kirada oturuyorlardı ve kız hamile olduğunu öğrendi geçen ay. hayalleri para biriktirip ev almaktı, hamileliği öğrenince yıkıldılar.
çünkü bebek para biriktirrmek için bir engelmiş. bebek olursa evi çok geç alırlarmış. neyse bebeği aldırmayı düşündüler, aldırmadan bebek kendi düştü zaten, o bile anladı istenmediğini.

Benim eşim yedirmeyi içirmeyi çok sever,kendisi içinde para harcamayı sever.Parası olduğu zaman bunu har vurup harman eder.Olmadığı zamanda mutsuzdur.
Gelelim bana.
İlk yıllarda biriktirdiğim bozuk paralarla her ay gider altın yaptırır ve kenara koyardım.Eşimin aksine,bir şey alacaksam gezer tozar en ucuzundan alır giyinirdim halada öyleyim biraz.
Hatta bana kızarlardı,durumunuz varken niye gidipte lüks yerlerden giyinmiyorsun,takıp takıştırmıyorsun diye.Ama ben ailemden böyle gördüm,memur çocuğu olarak doğduk büyüdük biz,çok kısıtlı bir hayat sürdük.O yüzden paranın değerini ve önemini bilen bir insanım.
Şimdi çocuk var,dünya krizde,artık birikim yapamıyorum.Eşime hep biraz daha para harcamada dikkatli olmasını söylüyorum ama dinlemiyor beni.Tek yelkenle koca gemi yürümez ki.Ben istediğim kadar çırpınayım edeyim,olmuyor,ben bir yandan kısıtlarken eşim savuruyor.
Hatta dün akşam görümceme uğradım aynı yaştayız kendisiyle.Maddi açıdan iyi değil durumları,kocası haftalıkla çalışyor,e 2 tanede çocukları var,evlerinin giderleri çok fazla.Her gittiğimde parasızlıktan şikayet eder durur.Ama her gitmemde de bana yeni aldığı makyaj malzemesini ki hep kaliteli olur,yeni aldığı çantayı,yeni aldığı ayakkabıyı gösterir.
İnanın ben epeydir istediğim bir çanta oldu alamadım,daha doğrusu paraya kıyıpta alamadım.
Millet çok kolay para harcıyor,anlam veremiyorum,kendime kızıyorum bazen,eşin düşünmüyor parayı,genç yaşta giyinip süslenip takıp takıştırcağına başkaları gibi,hala bir yerlerden kısayım diye didiniyorsun diye kızıyorum kendime.
Dünde misafirliğe gittik,eşimin arkadaşının hanımı,başladı anlatmaya,oğlumuzun sünnetine 60 milyar masaraf ettik,elbisemi 2 milyara diktirdim,gideriz en kalitelilerinden alır giyiniriz falan filan.Eşimde ben kendime baktıkça süslendikçe bana daha çok düşkün oluyor.
Dönüşte arabada ise eşime anlattım ve benimde öyle olmamı istermisin bende bana önem vermen için bu şekilde davranayımmı dedim,hayır dedi ben senin bu tutumluluğunu sevdim zaten evlendim senle dedi.

Benim yengemin bir lafı vardı geçende söyledi çok hoşuma gitti:
Ben it gibi çalışıp insan gibi yaşamayı severim.

eşimden çok ben para biriktirme yanlısıyım benimkide yemeyi giymeyi gezmeyi çok sever hiç ince hesaplar yapmaz ben daha tutumluyumdur bence herşeyde olduğu gibi para harcama konusundada ölçülü olmak çok önemli. evliliğin ilk yıllarında tutumlu olup cimriliğe kaçmadan tabi birikim yapmak gelecek için iyi birşey.biz sürekli kredi çekerek birzda borçlanarak önce araba aldık sonra onu satıp üstüne tekrar kredi çekip ev yaptırdık.5ay önce evime taşındım 2 hafta öncede babamın yardımıyla bir araba aldık yani şimdi çok şükür evimde arabamda var daha evleneli 7 yıl bile bitmedi ve 3 tanede çocuğum var.çok şükür hiçde sıkıntı çekmedim diyebilirim ama ben asla yükseklerden uçan bir insan olmadım lükse düşkünlüğüm yoktur ve herşeyden önemlisi şükretmeyi bilirim
:asigim:

Canım sen şanslısın gene eşinin ailesi sizin için birşeyler yapmış.En azından birikime fırsat bulmuşsunuz.Biz herşeyimizi kendimiz aldık .Borç öderken biryandan da kardeşine para gönderdik.Yeni yeni başladık birikime.Kendimizi çok fazla bunaltmadan birşeyler koymaya çalışıyoruz kenara.

tutumlu birisi değilim, hiç olmadım
aa buna benzer 3tane ayakkabım zaten var 4üncü almim hiç demedim, bu çok güzelmış ama pahalı ucuzlasın diye hiç beklemek zorunda kalmadım.
çok şükür bekarken babam sayesinde maddi açıdan çok rahat bir hayatım oldu tutumlu olmak zorunda hiç kalmadım
evlendim aynı hayatım devam ediyor çok şükür
öyle olmasaydı belki bunalıma girerdim
ailelerimiz sayesinde sıfır borçlan evlendik aman şurdan kısalım demek zorunda hiç kalmadık
rabbime sonsuz şükürler olsunki maaşlarımız oldukça iyi ve hiç bir eksiğimiz yok
tutum veya birikim adına yaptığım tek şey kendi maaşıma dokunmamak ve biriktirmek oluyor
eşimde iyi yaşamayi, gezmeyi tozmayi markalı giyinmeyi en az benim kadar çok seviyor, ama bana nazaran biraz daha tutumlu diyebilirim. Her gördüğünü almıyor mesela, bu ay çok harcama yaptım bunuda bidaki ay alırım diyebiliyor yeri geldiğinde.
Ama artık bir bebeğimiz olacak, ve bundan sonra kendimizden çok onu düşüneceğiz mutlaka. Onun geleceği için birikim ve yatırım yapacağiz kismetse

evlenirken bizim de çok borcumuz vardı. 2 senede borçları bitirdik, birikim yapmaya başladık.

para biriktirmek için tabii ki herşeyden vaz geçmemeli.
bankada para varken, hayatımızı zorlaştırmaya ya da olmayan parayı harcamaya da gerek yok (kredi kartı ile). ayağımızı yorgana göre uzatmalıyız. param varsa harcarım, yoksa da birşey almam.

birikim yapmak zorundayız çünkü eşimle birbirimizden başka maddi güvencemiz yok.
istediklerimizi de alırız. gereksiz,çok lükse kaçan harcama yapmamaya çalışıyoruz sadece. eşimin askerliği ve kira engelimiz var. bunları da atlatınca kısıtlamaların tümü kalkacak :lepi:

valla cnm 7 senelik evliyiz ailesi hiçbişeyine karışmadı herşeyi biz yaptık
ben ev alabilmemiz için 3 sene kayınvalidemle oturdum
ve ikimizin birikimi ile iyi kötü bir ev aldık ama hiç kısmadık hem gezdik tozduk hem
para biriktirdik.......sonra evin borcunu ödemek için çalıştık eşya aldık onların borcu
derken borçlar çokkkk aza inince bebek yapalım dedik oda olmadı 1 senede 10 milyar harcadık
ve sahip olduk bebeklerimize yanii şimdiyeee kadarrrrrrr hiç birikim olmadı aksine hep borç ödedik
şimdi ise üç kuruş koyup bebeklerimizin kıyafetlerini alacaz sonrada doğum parası koymaya çalışcaz
ama allaha şükür herşeye rağmen eşim bana hep iyi bir hayat sundu çok rahat yasadım
olduğu kadarı ile mutlu olduk ne çok paramız oldu nede borcumuz eksik oldu
ama mutluluğumuzu zevklerimizden mahrum kalmadık.........bizim yaşamımızda böle işte
çünki eşim yemeği yedirmeyi çok sever bende memnunum açıkcası pinti biri ile yaşamazdım...

ama üç beş kuruş garantimiz olsa fena olmaz ama yok ne yapalım :))

bence hayatta hersey para değil para huzur mutluluk saglık ğetirmeyebilir tabi birikim önemli hastalıkta kötü ğünlerde insanın az da olsa bir birikimi olmalı kimseye muhtaç olmamak için ama cok zorlamamk ğerekli diye düsünüyorum

GELECEK İÇİN BUGÜNDEN VAZGEÇİLMEMELİhihoyyyt

şekercim bizde yaklaşık 2 senelik evliyiz..ailesi istemeye geldiklerinde çocuklarımızın üzerine hiç borc bırakmayalım elimizden ne geliyosa yapalım dediler..zaten benim ailem eşimin ailesinin böyle düşünmesine cok sevindiler evimin kürdanına hatta 1 senelik deterjan ihtiyacıma kadar herşeyim alınmıştı ve bize birde ev verdiler..

ikimizde çalışıyorduk..altınlarımızı gelecek vaateden bi yatırama koyduk..meyve vermesini bekliyoruz..çalışarakta orta halli bi araba alacak kadar para biriktirdik ve ben işten cıktım....ama çıkmadan evvel herseyden hevesimi aldım diyebilirim çünkü benim maaşım eşiminkinin 3 katıydı..aileme zaman ayıramıyorum diye işime son verdim...çokda iyi yapmışım eşim 750 ytl alıyor ama inanın biz hala para artırabiliyoruz hemde sinemamızdan,boğazımızdan ve marka giyinme tutkumuzdan hiç birşeyden vazgeçmeyerek:)herşeyi karaında ölçüsünde yaşamalı bence..sürekli para biriktirmeye çalışarak kendimizi strese sokmadan ama har vurup harman savurmadan orta halli bi yaşam sürdürmek
tabiii benceeeeeee

Bu başlık çok güzel öncelikle tebrik ediyorum.. Hayatın gerçeği olmazsa olmazıdır para...Biz evlendiğimizde çok borca girmiştik.. Eşimin ailesi bu konuda pek destek olmadı.. çocuk olana kadar çalışıp eşime destek oldum borçları bitirip bir de araba sahibi olduk.. Sonrası malum bebek olunca işi bıraktım. 2 sene bırak birikim yapmayı zor geçindik. Şimdi durumumuz iyi çok şükür ama birikim konusunda pek başarılı olamıyorum. Tamam bu sefer olucak kemerleri sıkalım bari bir ev alalım diye karar veriyoruz ama hayattan pek zevk almamaya başlıyoruz.. Anlıyacağınız ben bu konuda çok başarısısızım...:1no2::1no2::1no2:

kizlar size bir sey anlatayim gereken seyi zamaninda yapmakla ilgili. ben 24 yasindayken, istifa ettim ve Ingiltere'ye gittim. hep hayalimde vardi, yabanci bir ulkede bir kac sene yasamak. 6 ay kaldim. hatta 5.5 ay. buyuk sehirlerini gezdim. ve geri dondugumde orta halli bir arabayi borcsuz alacak kadar param vardi. 13-15 milyar. bu kadar parayi 5 ayda yaptim. Londrayi gezebildigim kadar da gezdim. calistigim is de oyle ahim sahim bir sey degil. bir sure cocuk bakiciligi,3-4 ay da luks bir Fransiz restoraninda garsonluk.
ayni evde kaldigim arkadaslarim Iskocya ya gittiler. Irlanda ya gittiler. Hatta 2 haftaligina Avrupa yi gezenler oldu. ben ise kazandigim parayi harcayacam diye 3 kurusun hesabini yaptim. evet gezdim ama bulundugum ili. bir iki yere daha gittim ama burnumun dibinde boyle bir sans varken yapmadim.

sonra evlendim. Amerikadayiz 1.5 sendir. e gelirken arabami da sattik, bilet parasi vs derken parayi da yedik. o kadar psimanim ki elimde hem zaman ve hem de maddi olarak sans varken gezmedigime. o para elime tekrar gecer ama o bos zaman nasil gececek, genclik? simdi evlendim, cocuk da olur.

yani birseyi zamaninda yaparsan yapiyorsun yoksa kaciyor. Amerika dayiz ama burada 1 senede adim atmadigimiz yer kalmadi. hic acimiyorum ayni hataya tekrar dusmeyecem. bir daha ne zaman gelecem de bu kadar rahat olup gezecem? hatta simdi para biriktiriyorum. Hawaiye gitmeyi bile planliyorum. dunyanin oteki ucu. TR ye dondugum anda bu sans ellerimin arasindan kayip gidecek.

Tr deki evimde esyam yok aman hersey esya demek degil. kendime sasiyorum bu kadar cimri iken nasil bu kadar savurabiliyorum diye.

cok degisti mantigim cok. biriktir biriktir nereye kadar. kotu gun icin kenarda paran mutlaka olacak ama.

bizim burada bir ablamiz var cok gun gormus gecirmis bir Irlandali. cocuk dogdugundan itibaren her ay bankaya egitim parasi koymus. ne olursa olsun ne kadar sikisirsa sikissin o paraya asla dokunmamis. cocuklari o para ile okumuslar. inan onlari okuturken, yok kurs parasi, yok kolej parasi hic sikismadim, nakit oldugu icin indirimlerim bile oldu rahat ettim diyor. dusunsenize her ay butcenize gore bebek dogduktan sonra, fazlaya kacmadan sizin sarsamadan 50 YTL-100 koysan bankaya, yilda 1 Milyar eder.
ben bunu herseyde uygulamak istiyorum. Tr ye gidince fon olusturacam. mesela tatil fonu. (ben de aklimi tatil ile bozmusum gibi bir imaj olusmasin ha) her ay 100 milyon. yaz gelince pasalar gibi tatil. dise dokunmadan.ustelik nakit para oldugu icin indirim bile olur.

ya gece gece amma sacmaladim uzun yazdim. umarim biraz fikir verebilmisimdir.

bence eşin en iyisini yapıyo bir erkek hesabını bilmeli gereksiz harcamalar yapmamalı bir kadın zaten gereksiz harcama yapmaz
benim eşim ne hesap bilir ne arttırma derdinde anca harcayalım gezelim yiyelim
tabi her zaman sıkmak olamz ama birazda hesabı bilmek lazzım bence
kocan en iyisin yapıyo
biz aldıımızı kredi kartlarına yatırıyoruz o kadar ıvır zvır alıyoruz ki gereksiz yere
bazen ona bakıp bende alıyormu neden kendimi derde sokayım adam aldırmadıktan sonra diyorum
bence eşinle birlik ol paranı biriktir

mutlaka biriktirilmeli diye düşünüyorum bende iyi gün var kötü gün varr.

Biriktirmekmi??? Biz gecim derdindeyiz Böcegimm

Eskidenmis o at kenara iki üc kurus simdi aybasini getirdigim zaman oh be diyorum!!

Bazi ay oluyor artiyor para mesela koyuyorum kenarima lazim oldugu zaman cikariyorum.:1closedeyes:.

Bogazdan kesinlikle kesmem kizlarimdanda ama kendimden kesitigim cok oluyor, mesela belki 1 sene oldu dogru düzgün bir berber yüzü görmedim yada üstüme basimi birseyler almadim, olsun diyorum bu ayda idare ederiz!!!mirmirmirmir

Ayagini yorganina göre uzatacaksin lakin fazlada abartmicaksin!! Üc günlük dünya neticede ve dünya malida dünyaya kalir, ben simdi gencligimde coluk cocugumla yemedikten sonra icmedikten sonra neye yarar!!

Allah saglik güc kuvvet versin insallah hersey olur!!:Saruboceq:

oznur83 .!.:

GELECEK İÇİN BUGÜNDEN VAZGEÇİLMEMELİhihoyyyt

Genişletmek için tıkla...

anlık zevkler,günübirlik eğlenceler için geleceğini riske atmamalı:içelim: