- 1 Haziran 2015
- 4.501
- 3.065
- 133
Evet beslenmek beyin sagligi ruh sağlığı için çok etkili bir alan benim yaptığım bazı şeyler de var şekersiz glutensiz beslenmek gibi .Geçen Müge Anlı da iyi yaşam için öneriler vardı ne kadar faydalı olur bilmem ama bol su için gunde bir saat yürüyüş yapın sağlıklı beslenin en geç 11 de uyuyun diyordu. Dunya da her sene 800 bin kisi intihar ediyormuş
Artık dışarıya cıktıgımızda başımıza bir kaza gelir mi diye değilde beynimiz bize oyun oynarda intihar mı ederiz diye korkmamız lazım diyordu
Onun benle sorunu var onun için . Çoğu yazdigima o emojiyi bırakıyorBen yazacaktım önce siz yazmışsınız. Neden yani sebep ne?
Mevzu derin yani? Böyle bir konuda bileOnun benle sorunu var onun için . Çoğu yazdigima o emojiyi bırakıyor
Derin filan değil , narsist erkekler bilmem ne başlığı atmıştı.Mevzu derin yani? Böyle bir konuda bile
Muhtemelen o tetikleyici olmuştur . Son tetikleyici . Dilerim huzur bulmuştur . Dilerim.Gözlerinde ki keder ve üzüntü beni bile boğdu.
Bir şey düğümlendi resmen...Özellikle meselenin hala kürtlük olması...
O daha bir üzücü.
Bu bir son değil ki , bir başlangıç.Muhtemelen o tetikleyici olmuştur . Son tetikleyici . Dilerim huzur bulmuştur . Dilerim.
Bu sabah bu habere denk geldim , paramparça oldum toparlayamıyorum .İstanbul Havalimanı'nda güvenlik işçisi intihar etti
İstanbul Havalimanı'nda İGA Güvenlik'te çalışan işçi, Terminal'de gidiş katından geliş katına atlayarak intihar etti. Arkadaşlarının engellemeye çalıştığı işçi, sosyal medya hesabından gözyaşlarıyla fotoğraf paylaşarak helallik istedi.haber.sol.org.tr
Ülkemizde maalesef her gün insanların derin acilari haber oluyor ve ben bazen psikolojimi bunlardan koruyamiyorum .
Ama korumazsam , asıl o zaman faydam olmaz hic bir şeye hic bir kimseye .
Intihar benim için çok farklı bir olgu ; kardeşimizin gözlerindeki acı beni mahvetti , muhtemelen son yaşadığı ya da paylaştığı şey onun için sadece tetikleyici oldu. Intihar eden , son notunu resimlerle ya da yazarak paylaşan herkesin acısını böyle çıplak gözle görebiliyoruz . Ve ben her gördüğümde paramparça oluyorum. Siz bu tarz durumlarda nasıl toparlaniyorsunuz , acıyı nasil klavuzunuz degil de daha güzel şeyler yapma adına tetikleyiciniz olarak kullanıyorsunuz fikirlerinizi rica ediyorum .
O adam bu duruma gelmeden önce kimse fark etmemiş mi?
Toplumun neredeyse %90'ı bunalım, stres, depresyonda maalesef. Ben çocukken hiç böyle şeyler yoktu. Çünkü derdi olan , sıkıntısı olan bir arkadaş ,dost veya bir büyüğü ile konuşup çözebiliyordu. Herkes elinden geldiği kadarıyla yardımcı oluyordu.
Şimdi kimse kimsenin halini anlamıyor. Herkes de bir memnuniyetsizlik, karşıdakini yargılama ve eleştirme derdinde. Biri dese "kocamla veya karımla problemim var" cevap niye evlendin?
" çocuğum böyle yaptı "
" niye doğurdun?"
" iş yerinde sıkıntı var "
" sana kim dedi o ise gir? " bunun gibi bir sürü örnek verebilirim.
O işçi derdini söylediğinde kim bilir ne eleştirilere maruz kald veya eleştiri almaktansa anlatmamamayı tercih etti. Nasıl toparlarsın bilmiyorum ama millet olarak iş buralara gelmeden çözüm bulmak zorundayız.
Böyle konuşmayı sana yasaklıyorum.Hiç kimseye hiç bir derdimi anlatmıyorum çünkü anlamıyorlar, üstüne yargılıyorlar, hatta direkt şükürsüz damgası yiyorsun. İnsanlar çok metaryal dünyada yaşıyor maalesef.
Maalesef birileri degil tıbbi yardım alması gerekiyordu .O adam bu duruma gelmeden önce kimse fark etmemiş mi?
Toplumun neredeyse %90'ı bunalım, stres, depresyonda maalesef. Ben çocukken hiç böyle şeyler yoktu. Çünkü derdi olan , sıkıntısı olan bir arkadaş ,dost veya bir büyüğü ile konuşup çözebiliyordu. Herkes elinden geldiği kadarıyla yardımcı oluyordu.
Şimdi kimse kimsenin halini anlamıyor. Herkes de bir memnuniyetsizlik, karşıdakini yargılama ve eleştirme derdinde. Biri dese "kocamla veya karımla problemim var" cevap niye evlendin?
" çocuğum böyle yaptı "
" niye doğurdun?"
" iş yerinde sıkıntı var "
" sana kim dedi o ise gir? " bunun gibi bir sürü örnek verebilirim.
O işçi derdini söylediğinde kim bilir ne eleştirilere maruz kald veya eleştiri almaktansa anlatmamamayı tercih etti. Nasıl toparlarsın bilmiyorum ama millet olarak iş buralara gelmeden çözüm bulmak zorundayız.
Belki de konuşarak çözülebilen bir sıkıntın büyüye büyüye psikiyatrik bir rahatsızlığa dönüşüyor. Belki ilaç kullanıyorsun su an.Hiç kimseye hiç bir derdimi anlatmıyorum çünkü anlamıyorlar, üstüne yargılıyorlar, hatta direkt şükürsüz damgası yiyorsun. İnsanlar çok metaryal dünyada yaşıyor maalesef.
Siz burada neredeyse her konu açan kişiye: "Kendinize layık gördüğünüz hayatı yaşıyorsunuz, siz istemeseydiniz bunları yaşamazdınız, bu yaşananlar sizin seçiminiz" tabirinde cümleler kurduğunuz için bana şaşırtıcı geldi konunuz. İlginç
Belki de konuşarak çözülebilen bir sıkıntın büyüye büyüye psikiyatrik bir rahatsızlığa dönüşüyor. Belki ilaç kullanıyorsun su an.
Derdini anlattığın zaman suçlu çıkıyorsun değil mi? Haksız bile olsan bu senin acımasızca elestirilmeni gerektirmez. Ama herkes öfkesini kusacak birini arıyor.
Ben de ondan bahsediyorum. Birileri bu durumu fark etmiş olsaydı bu kişinin tıbbi yardım almasını anlardı değil mi?Maalesef birileri degil tıbbi yardım alması gerekiyordu .
Ilaclar ve psikoterapi ama ülkemizde bunlar çok büyük lüks. Devlette hasta fazlalığından ilgi yok .
Özeller ise coook pahalı .
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?