- Konu Sahibi Zey_nep3432
-
- #101
Bir süreliğine başka bir şehre gidiyorum. Evet benim aklımla oynadı. Bir taraftan neden devam ettiriyorum diye düşünürken bir tarafta sanki ona bağımlıymışım gibi onsuz yapamayacağıma inandım ya da o inandırdı. Herkesin ailemin bile benim kötülüğüm için çabaladığını bir tek iyi olanın o olduğuna inandırdı beni. Yemin ederim defalarca terketmek istedim ama olmadı. Birkaç kere yanında bitti dedim kalktım gittim öyleki kimseden korkusu yoktu beni sürükleye sürükleye geri götürdü. Sonrada boşuna böyle davrandığımı her şeyi benim yaptığıma her şeyin benim yüzünden böyle olduğuna inandırdı. Benim davranışlarım benim konuşmaların yüzünden bu kadar öfkelendiğini çileden çıktığını. Ben öyle yapmasam öyle demesem bunların yaşanmayacağını söylerdi. Kendimden hep şüpheye düştüm. Bende demeseydim yapmasaydım aslında iyi biri dedim. Arkadaşlara kızmıyorum. Ama gerçekten yaşayan biliyor. Elbette ilk şiddeti tekme yumruk değildi hafif itmelerle başladı ve çoğalıp bu noktaya geldi. Beni yavaş yavaş alıştırdı sanki. Çok kötü hissediyorum kendimi.
Kızım küçük ama bebek değil. Ailem kendisini tanıyordu fakat normal biri sanıyorlardı birkaç gün öncesine kadar. Çünkü yaşadığım her şeyi korkumdan gizledim. Kızım babasına düşkün bir çocuk ve düzenli olarak birkaç gün babasıyla kalıyor kendi gitmek istediğini söyleyince babasına gidiyor. Size yemin ederim kızım babasına gidince gel diyordu ben asker gibi gidiyordum. Gitmek istemediğim zamanlarda çok oldu ya da eve dönmek istediğim zamanlarda. Mecbur değildin derseniz haklısınız ama korktum. Kapıyı açmazsan kırarım seni oradan çıkarırım kimse alamaz seni elimden bunlar en hafifleri. Rezil olmaktan korktum. Ailemin tepkisinden korktum. Onun söylediklerini yapmasından korktum. Güzellikle çözerim sandım ama olmadı.bu adam sizi eve kapatıyor, dövüyor, hamile bırakıyor ve aileniz neredesin demiyor mu?
küçük bebeğiniz nerede tüm bunlar olurken?
bu adamı hala sevmekten mi bahsediyorsunuz???
tedavi olun ve evladınıza ailenize sarılın, çalışmıyorsanız işe girin, hobiler edinin, kendinize değer verin..
böyle bir muameleyi hiç kimse hak etmez!!!!!
illa ki hayatınızda bir erkek olmak zorunda değil yani...
kimseye mecbur değilsiniz..
kendinin de normal olmadığının farkındasın en azından bu kadar dayagı morlugu kanı nasıl ailenden kızından sakladın buda bir meziyet allah acil akıl fikir versin size kızınızla yeni bir sayfa açınHerkese iyi günler;
Nereden başlasam bilemiyorum. Hayata tutunmaya çalışıyorum. Çok bitkinin,yalnızım,ne yapacağımı bilemez haldeyim. Göğsümün üstündeki ağırlıkla yaşamaya anne olmaya devam ediyorum fakat ruhum ölü.
31 yaşındayım ufak bir kızım var ailemle yaşıyorum eşimden ayrıldım mesele eski eşim değil. Eşimden sonra birlikte olduğum kişiyle ilgili.
Yaklaşık bir yıl önce tanıştık. İlk başlarda her şey güzeldi. Geziyorduk,gülüyorduk,eğleniyorduk,dertleşiyorduk.
Bir süre sonra her şey değişti. Mesnetsiz kıskançlıklar,kavgalar,küfürler,aşağılamalar ve en kötüsü fiziksel ve psikolojik şiddetti.
Kendi kafasında yarattığı kurgular yüzünden dayak yedim. Sorduğum bir soru yüzünden,bazen geçirdiğim bir rahatsızlık yüzünden dayak yedim ben.
Burnum oynadı yerinden defalarca yüzüm morardı makyajla kapadım. Öyle bir noktaya geldim beni öyle bir noktaya getirdi ki beni dövmesini kafamda normalleştirmeye başlamıştım.
Haklı ama diyordum çok sinirli diyordum bende öyle demeseydim diyordum.
Oysa beni hep yanlış anlıyordu hiçbir zaman kendisine hakaret etmedim küfür etmedim üzerime saldırmasına neden olacak bir şey yapmadım.
Onun canını yaktığımı bu yüzden onunda benim canımı yakması gerektiğini söyledi hep.
Beni defalarca evine kilitledi gitmeme izin vermedi.
Kaç kere ölüm korkusu yaşadım psikoljim yerle bir en dipteyim.
Kendine zarar verdi canımı yaktığını söylediğimde kendine de zarar verdi.
Çünkü beni çok seviyormuş kıyamıyormuş bu yüzden kendine zarar vermiş.
Benim kanımı akıttı kendi kanını akıttı. Ne için? Çünkü o gün suratım asıktı. Başka gün bir arkadaşı için "kim?" diye sordum. Başka bir gün çarşıya gitmek istedim. Başka bir gün kızımın babasıyla telefonda konuşmak zorunda kaldım. Bu ve bunun gibi bir sürü neden.
Bazen belki kızmakta haklıydı ama dövmekte sövmekte haklı mıydı? Kendimi çok değersiz hissediyorum.
Her seferinde perişan şekilde geldi bana yalvardı sözler verdi yeminler etti. Sana bir daha öyle dokunmayacağım dedi.
Bir süre gerçekten bana zarar vermedi.
Hamile olduğumu öğrendim erken dönemde. Zamanın uygun olmadığını söyledim. Aldırmak istedim izin vermedi. Gebeliği onun zoruyla devam ettirdim.
Ve ben hamileyken yüzüme göğsüme yumruk yedim. Eve kilitlendim geceden sabahın körüne kadar fiziksel olarak aşağılandım. Ağıza alınmayacak küfürlere aşağılanmalara maruz kaldım.
Ertesi gün yine geldi beni sevdiğini söyledi. Çocuğunu taşıdığımı evleneceğimizi söyledi.
Ama bu sefer inanmadım. Gebeliği sonlandırdım canım çok acıdı kalbim yandı. Ben bu kadarını hakedecek ne yaptım? Hala arıyor bende Sevmiştim belki hala seviyorum ama çok şükür aklım hala yerinde. Böyle yaşanmayacağını biliyorum.
Hiç dertleşecek içimi dökecek kimsem yok. Okuduğunuz için teşekkür ederim.
Sürekli makyajla gizledim. Ailem anlamasın diye devamlı makyajla gezdim. İnşallah yavaş yavaş toparlanacağım.kendinin de normal olmadığının farkındasın en azından bu kadar dayagı morlugu kanı nasıl ailenden kızından sakladın buda bir meziyet allah acil akıl fikir versin size kızınızla yeni bir sayfa açın
Kurtuldu derken kendi içimde kurtuldum. Yoksa tekrar karşıma çıkacağını belkide yolumu keseceğini biliyorum. O yüzden gidiyorum bir süreliğineBu adamdan kurtulduğuna emin misin???
Yarın bir gün tekrar yoluna çıkmasın???
Yazdıklarım gerçek. Bende başkasından duysam manyak mısın derdim. Kesinlikle beni eleştirmenize kızmıyorum. Çünkü sonuna kadar haklısınız. Beni öyle bir psikolojinin içine soktu ki ben kendimden şüphelenir oldum. Ben izin verdim bana bunları yapmasına artık izin vermeyeceğim. Benim ruhen hasta olduğumu söylerdi hep. Sanki bütün bunları ona ben yapmışım gibi. Beni yerle bir etti. Kendimi tanıyamaz oldum.
Kurtuldun mu peki bu adamdan?Bu benim bayağı eski bir konum. Üzerinden yıllar geçmis bir okuyayım dedim. Maşallah mağdur suclayicilar burada da oldukça fazlaymış. Anneligime laf edenler falan olmuş. Neyse ki şuan gayet iyiyim. Yargı makineleri de mükemmel hayatlarında iyidir umarım.
Hep merak ederdim acaba konu sahipleri şimdi ne yapıyor diye.Kendini kurtardığına sevindim.Umarım şimdi mutlusundur,iyisindir.Bu benim bayağı eski bir konum. Üzerinden yıllar geçmis bir okuyayım dedim. Maşallah mağdur suclayicilar burada da oldukça fazlaymış. Anneligime laf edenler falan olmuş. Neyse ki şuan gayet iyiyim. Yargı makineleri de mükemmel hayatlarında iyidir umarım.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?