- 4 Ağustos 2020
- 13
- 5
- 1
- 30
- Konu Sahibi Margarakontin
-
- #1
Gunaydin kizlar merhaba ..
Hamileligin verdigi duygusal bosluk arti hayatimdaki eksiler yada benim icin hayir olan şer gibi gozukenler .. Cok yoruldum ben aylardir tek basina ayakta durup , bir beton yigini gibi gorunmekten .
Hamileligimin 32. Haftasindayim .
Esimle severek evlenmistik , oyle ki bir insan ne kadar degisebilirin adidir kendisi benim icin . Bu sürecte aldatildim .
Ailemin de bir beton yiginindan farki olmadigindan belkide kendimde o zaman icin o gucu bulamadigimdan bunu ogrendigimde yaklasik bir ay kadar bu evlilige devam ettim . Konusmadim , yemedim icmedim . Onunla kari koca namina hicbirsey yasamadik ayni evin icinde .Ve baktim ki bu yasadigim sey cok sacma . Onume sanki bir tencere dolusu civi koymuslar yutmaya calisiyorum bunlari. Bir gece sabaha kadar oturup agladim , dusundum. Birdaha hicbir sekilde aglamayacagim , aglatamayacak beni dedim kendime. Esyalarimi topladim ve cektim ciktim hayatindan . Bosanma davamiz suan devam ediyor . Bu sürectr cok yipratildim , en cokta anne dedigim insan tarafindan . Surekli olarak her erkek aldatir tarzi konusmalari , kendime duydugum saygiyi zedelemeye calismasi beni darp ediyor sanki . Dun esim olacak kisi yeniden bafisma teklifiyle geldi . Ben seni hayatimdan sildim , benim icin tek ozelligin cocuklarimin babasi olman dedikten sonra gosterdi yine camurunu . Onu aldattigimi dahi ima etti ailemin yaninda . ve tabi annem yine zerre kaygi duymadan acaba mi diyor aklinca. İnanin bu herifin bi pislik olmasi zerre umurumda degil , astim bile bunlari . cunku pislikten daha pislik , mikroptan daha mikrop . Nasil yapar , boyle iftira atar kaygisi tasimiyorum o yuzden artik . Ama anne dedigim insanin surekli olarak bana gard almasi ..
Beni bu evde hazmedememesi zoruma gidiyor.
Sanki onun canindan ayrilmamisim , bir uzvunu koparip gelmisim dunyaya gibi hissettirmesi zoruma gidiyor . Bir gun olsun canini yaktiysa arkana bakma kizim demeyen , beni hergun lafiyla doven bu kadindan nefret ediyorum . Hayatimdaki yilan birken iki olan . Bana annelik degil o yilana annelik eden bu kadindan nefret ediyorum . Tek temennim mahkemede hakkim olan nafakayi alip basip gitmek bu yilan yuvasindan . Yoksa bu psikolojiyle ne iki cocuguma bir anne olabilicem nede kendine saygisi olan bir kadin.
Allah herkesi kendi gibi insanlarla karsilastirsin
Uzun oldu hakkinizi helal edin.
Hamileligin verdigi duygusal bosluk arti hayatimdaki eksiler yada benim icin hayir olan şer gibi gozukenler .. Cok yoruldum ben aylardir tek basina ayakta durup , bir beton yigini gibi gorunmekten .
Hamileligimin 32. Haftasindayim .
Esimle severek evlenmistik , oyle ki bir insan ne kadar degisebilirin adidir kendisi benim icin . Bu sürecte aldatildim .
Ailemin de bir beton yiginindan farki olmadigindan belkide kendimde o zaman icin o gucu bulamadigimdan bunu ogrendigimde yaklasik bir ay kadar bu evlilige devam ettim . Konusmadim , yemedim icmedim . Onunla kari koca namina hicbirsey yasamadik ayni evin icinde .Ve baktim ki bu yasadigim sey cok sacma . Onume sanki bir tencere dolusu civi koymuslar yutmaya calisiyorum bunlari. Bir gece sabaha kadar oturup agladim , dusundum. Birdaha hicbir sekilde aglamayacagim , aglatamayacak beni dedim kendime. Esyalarimi topladim ve cektim ciktim hayatindan . Bosanma davamiz suan devam ediyor . Bu sürectr cok yipratildim , en cokta anne dedigim insan tarafindan . Surekli olarak her erkek aldatir tarzi konusmalari , kendime duydugum saygiyi zedelemeye calismasi beni darp ediyor sanki . Dun esim olacak kisi yeniden bafisma teklifiyle geldi . Ben seni hayatimdan sildim , benim icin tek ozelligin cocuklarimin babasi olman dedikten sonra gosterdi yine camurunu . Onu aldattigimi dahi ima etti ailemin yaninda . ve tabi annem yine zerre kaygi duymadan acaba mi diyor aklinca. İnanin bu herifin bi pislik olmasi zerre umurumda degil , astim bile bunlari . cunku pislikten daha pislik , mikroptan daha mikrop . Nasil yapar , boyle iftira atar kaygisi tasimiyorum o yuzden artik . Ama anne dedigim insanin surekli olarak bana gard almasi ..
Beni bu evde hazmedememesi zoruma gidiyor.
Sanki onun canindan ayrilmamisim , bir uzvunu koparip gelmisim dunyaya gibi hissettirmesi zoruma gidiyor . Bir gun olsun canini yaktiysa arkana bakma kizim demeyen , beni hergun lafiyla doven bu kadindan nefret ediyorum . Hayatimdaki yilan birken iki olan . Bana annelik degil o yilana annelik eden bu kadindan nefret ediyorum . Tek temennim mahkemede hakkim olan nafakayi alip basip gitmek bu yilan yuvasindan . Yoksa bu psikolojiyle ne iki cocuguma bir anne olabilicem nede kendine saygisi olan bir kadin.
Allah herkesi kendi gibi insanlarla karsilastirsin
Uzun oldu hakkinizi helal edin.