- 2 Ocak 2015
- 353
- 184
- 103
Merhaba bunları anlatacağım kimse yada beni anlayacak kimsenin olmadığını düşündügum için ve varsa tavsiyelerinizi almak için yazıyorum.
Kendimi pasif ozguvensiz bir insan olarak görüyorum birisiyle oturup doğru düzgün birşey konuşamam göz teması kuramam. Toplum içinde birisi birşey sorsa doğru düzgün cevap veremem kendimi rezil ederim. Bir tartismaya dahi giremem hemen ağlarım.Bir haksızlık karşısında kendimi savunamam daha sonra kendi kendimi yerim. Evime birisi gelsin veya ben gideyim nasılsın iyimisin bile diyemem.Kimseyle oyle uzun sohbetler edemem.Ornegin tanıdık biriyle yolda karşılaştım onunla konuşmamak için ya yolumu değiştirir yada görmemezlikten gelirim. Kimseye guvenim yok eski arkadaslarimla gorusmeye devam etsem arkadasligimiz devam edecek fakat kimseyle gidip gelmek bile istemiyorum. Yalnizligi istiyorum Ailem olsun yeter diyorum.Evliyim cocugum var ileride onun okul toplantılarında düşünüyorum kendimi belkide öğretmeni onun hakkında olumsuz birşey diyecek ve ben kendimi savunamadigim gibi onuda savunamayacagim.İnanin bazen ölmek istiyorum artık son noktadaymisim gibime geliyor böyle bir insan geleceğe nasıl bı birey yetistirebilir.Tam bir yabaniyim evet öyleyim ve o kadar ozeniyorum ki cıvıl cıvıl neşeli toplumda kendini belli eden pozitif insanlara. Belkide önceden yaşadığım olumsuzluklar beni böyle yaptı ama ben artık değişmek istiyorum halimden hiç memnun değilim ..
Kendimi pasif ozguvensiz bir insan olarak görüyorum birisiyle oturup doğru düzgün birşey konuşamam göz teması kuramam. Toplum içinde birisi birşey sorsa doğru düzgün cevap veremem kendimi rezil ederim. Bir tartismaya dahi giremem hemen ağlarım.Bir haksızlık karşısında kendimi savunamam daha sonra kendi kendimi yerim. Evime birisi gelsin veya ben gideyim nasılsın iyimisin bile diyemem.Kimseyle oyle uzun sohbetler edemem.Ornegin tanıdık biriyle yolda karşılaştım onunla konuşmamak için ya yolumu değiştirir yada görmemezlikten gelirim. Kimseye guvenim yok eski arkadaslarimla gorusmeye devam etsem arkadasligimiz devam edecek fakat kimseyle gidip gelmek bile istemiyorum. Yalnizligi istiyorum Ailem olsun yeter diyorum.Evliyim cocugum var ileride onun okul toplantılarında düşünüyorum kendimi belkide öğretmeni onun hakkında olumsuz birşey diyecek ve ben kendimi savunamadigim gibi onuda savunamayacagim.İnanin bazen ölmek istiyorum artık son noktadaymisim gibime geliyor böyle bir insan geleceğe nasıl bı birey yetistirebilir.Tam bir yabaniyim evet öyleyim ve o kadar ozeniyorum ki cıvıl cıvıl neşeli toplumda kendini belli eden pozitif insanlara. Belkide önceden yaşadığım olumsuzluklar beni böyle yaptı ama ben artık değişmek istiyorum halimden hiç memnun değilim ..