- 22 Mart 2019
- 690
- 1.072
- 18
- 51
- Konu Sahibi kirmizilihatun
-
- #61
Ben tanımadığım,samimiyetim olmayan kişilere 'canım' diye hitap etmem,
bana da böyle hitap edilmesinden hoşlanmıyorum.
Forum kuralları gereği yorumlarda büyük harf bağırmak anlamına geldiğinden kullanmıyoruz.
Selçuk Hoca,herhangi biri değil,
eğitim konusunda rüştünü ispat etmiş bir bilim adamı ve öğrenci yetiştiren bir Hocamızdır.
O nedenle kendisinin düşüncelerini,
onunla aynı eğitim ve uzmanlık seviyesinde olmadığım için tartışmayı kendi haddime görmüyorum.
Tam olarak konu sahibinin verdiği hangi cevaptan bahsettiğinizi anlamadım.
Yorumlara geri dönüp bakacağım.
Kendinizi ifade edebilmek üzerine biraz çalışın o zaman. Annesiz büyümek tabirini kullandığınız an anlatmak istediğiniz şey yalan oldu.benim gözümde cahil, başkalarının fikirlerine önem vermeyendir....üniversite bitirmek cahilliği almaz, sadece meslek öğretir
çok şükür, anlayan birileri olmasına seviniyorum, çok teşekkür ederim size, önyargısız okuduğunuz için...
tüm okul hayatımda, kompozisyon, türkçe ve edebiyat derslerim hep yüksekti...Kendinizi ifade edebilmek üzerine biraz çalışın o zaman. Annesiz büyümek tabirini kullandığınız an anlatmak istediğiniz şey yalan oldu.
Kasımda 4 yaşına girecek bir oğlum var...
Aşırı derecede yaramaz.. Sadece yaramaz diye basite indirgememek lazım diye düşünüyorum hatta.. özellikle şu 15 gündür haddinden fazla.
ben çalışıyorum 8 aylıktan beri aynı bakıcı ile devam ediyoruz. Ona anneanne diyor yani seviyor olumsuz bir şey söylemedi.
bu arada konuşması çok düzgün hislerini çok iyi ifade eder.. ama gelgelim açık alana birlikte çıkamıyoruz..elimi tutmaz alır başını gider.
asla korkmaz ..sonunu düşünmez yaptığı hiç birşeyde... yaptığının sonucunda ne olacağını söylediğimde umruna bile takmaz..
mesela örnek vereyim ; dün akşam orta sehbayı ters çevirmek istiyor ve ayağına düşürdü bunu yaparken.. Canı acıdı ."sana söylemiştim yapma ayağına düşer "diye dedim.yok yine tekrar aynı şeyi yapmaya gidiyor.. duvar saatini indirdi. kırcam diyor illa... Oğlum ben üzülürüm bunu yaparsan benim için önemli diyorum.. üzül kırcam diyor... herkesle kavga halince ablası var 12 yaşında ona vuruyor arkadaşlarına vuruyor.. yapmak istediğine izin vermeyince bana vuruyor. artık hiçbir yere gitmek dışarı çıkmak istemiyorum..
dışardan gören bu çocuğa hiç terbiye vermediler mi diyor kesin.. halbuki sürekli konuşuyorum neden yapmaması gerektiğini anlatıyorum.evden çıkarken yapmamsı gerekenleri söylüyorum ..tamam diyor...ama sonuç yine aynı..
Rabbim sağlık versin ama diğer çocuklara bakıyorum benim oğlum niye böyle diye üzülüyorum .(dürtüsel bozukluk olduğunu düşünüyorum)
benim oğlum gibi davranışları olan arkadaşlar varsa neler yapıyorsunuz veya böyle çocukken olup büyüyünce düzelen var mı
çok ihtiyacım var dertleşmeye
güzelim, ben çalışan anneler suçlu anlamında yazmadım ama çalışan annelerin çocukları, heleki küçük yaş olanlar çok özlem çekiyorlar...lafı nereye çekersen, oraya gidiyor tabiki...en az 3 yaşına kadar anne çocuğuyla olmalı, avrupadada bu böyle...3 yaş sonrası kreşe verilir...
ayrıca çok kibar yazım şekliniz beni çok mutlu etti, teşekkkür ederim..seviyelice tartışabilmek, çok güzel bir erdemdir...
Merhaba, bence kreşe gitmelerinde, sosyalleşmelerinde zaten bir sakınca yoktur ama bizde maalesef imkanlar Avrupa’dan çok farklı, günlük çalışma saatlerinin çok uzun olması, fazla mesai kavramı ve ücretinin çoğu zaman verilmemesi, doğum izninin çok kısa oluşu, iş güvenliğinin olmaması, devlet okullarında kalitenin giderek düşüp insanların özel okula mecbur hale gelmesi gibi sorunlar hem aileleri yıpratıyor, hem de ortaya çıkan gerilim çocuklara yansıyor bence. Yapı olarak stres altındayız hepimiz, bunun da uzun vadede çok zararı olduğunu düşünüyorum, ama maalesef inkanlarımız bu kadar.Ben avrupada yasiyorum, burdaki cocuklar 6 ayliktan sonra en fazla 1 yasindan sonra kres'e gider. Benim kizimda 7 aylikken kres'e basladi ve gayet saglikli, mutlu bir kiz. Sosyal, konuskan, aksam saat 7de uyur, kurallari bilir.
Ve burda 2.5 yasinda cocuklar ana okuluna gider. Madem 3 yasina kadar annelerinde kalma mecburiyeti var, bunu egitim sistemi ilerlemis avrupa ülkelerinde niye uygulamiyorlar? Hangi arastirmalara göre bunu iddia edebiliyorsun?
Kararlı bir anne olun ama ceza vermeyin lütfen. Ceza ve ödül sistemini uzun vadede sağlıksız buluyorum. Doğruyu öğretmek için sevdiği bir şeyden mahrum etmek bana mantıklı gelmiyor. Şiddetsiz İletişim ve Neyi Nasıl Söylemeli kitaplarını tavsiye ederim. İnşallah okumak için fırsatınız vardır. Bir de onunla yeteri kadar ilgilendiğinizi düşünüyor musunuz? Kaliteli zaman geçirebiliyor musunuz? Oyun oynamak çocukları iyileştiriyor.
Merhaba, bence kreşe gitmelerinde, sosyalleşmelerinde zaten bir sakınca yoktur ama bizde maalesef imkanlar Avrupa’dan çok farklı, günlük çalışma saatlerinin çok uzun olması, fazla mesai kavramı ve ücretinin çoğu zaman verilmemesi, doğum izninin çok kısa oluşu, iş güvenliğinin olmaması, devlet okullarında kalitenin giderek düşüp insanların özel okula mecbur hale gelmesi gibi sorunlar hem aileleri yıpratıyor, hem de ortaya çıkan gerilim çocuklara yansıyor bence. Yapı olarak stres altındayız hepimiz, bunun da uzun vadede çok zararı olduğunu düşünüyorum, ama maalesef inkanlarımız bu kadar.
Ben avrupada yasiyorum, burdaki cocuklar 6 ayliktan sonra en fazla 1 yasindan sonra kres'e gider. Benim kizimda 7 aylikken kres'e basladi ve gayet saglikli, mutlu bir kiz. Sosyal, konuskan, aksam saat 7de uyur, kurallari bilir.
Ve burda 2.5 yasinda cocuklar ana okuluna gider. Madem 3 yasina kadar annelerinde kalma mecburiyeti var, bunu egitim sistemi ilerlemis avrupa ülkelerinde niye uygulamiyorlar? Hangi arastirmalara göre bunu iddia edebiliyorsun?
dürtüsel sorun bebeklikten başlar...sanırım başka sorunları var çocuğun...ayrıca çocukların annesiz büyümeleri ruhlarında büyük yaralar açıyor...
çok büyük bi genelleme yapmışsınız.çalışan anne yada annesi vefat eden çocukların size göre ruhlarında olaşan yaradan bahsediyorsunuz anladığım kadarıyladürtüsel sorun bebeklikten başlar...sanırım başka sorunları var çocuğun...ayrıca çocukların annesiz büyümeleri ruhlarında büyük yaralar açıyor...
Sadece konusuyorsan, elbette davranisi böyle olur. Yaptiklarin sonuclari yokki. Katlandigi birsey yok. Elbette tekrar, tekrar yapar. Yeri geldiginde seste yükselmeli, cezada verilmeli. En basit oda'da cikarabilirsin bir müddet, sevdigi birseyi elinden alabilirsin,.. Diger taraftanda mesela stickerler ile calisabilirsin. O gün uslu oldugunda, beraber bir sticker yapistirin, abartili bir sekilde tebrik et. Yada sevdigi yemek ile biraz sürpriz yap,..
Yani cocukta ben psikolojik olarak yada fiziksel olarak bir sorun görmüyorum. Sen fazla yumusak davraniyorsun ve biraz bir 'kudurma' durumu var bence. En iyisi pedagogtan destek alman. Nasil kurallar uygulanir, sana destek olur.
Ve tabiki kres'e yolla. Orada diger cocuklarinda kurallara uyumasini görmesi, enerjisini atmasi bile fayda eder.
bende dürtüselliğe daha çok benzetiyorum maalesef. enkısa zaman pedogaga gideceğimDürtüsellik ve hiperaktivite geldi aklıma okurken.
teşekkür ederim böyle uzun uzun yorum yazıp yardım etmeye çalıştığınız için.. en yakın zamanda pedagoğu olan bir kreş seçip göndereceğim.Okuyunca tanıdık gelmedi, okuyunca az geldi oğlunuzun yaptıkları bana :) tek farkla. Ben şiddete karşı aşırı tepkili bir şahıs olduğumdan asla hiçbir durumda vurmasına izin vermiyorum. Şu an sadece babasına vuruyor ki o da babasının suçu. Vurduğunda güldüğü için ciddiye almıyor uyarısını.
Kreşte hırçınlık yapar diye göndermiyorum yazmışsınız. Kreşe gönderin. Emin olun daha vahim durumdaki çocuklar zamanla öğreniyorlar yanlışı ve doğruyu. Kreşe gönderme amacımız zaten toplum içinde nasıl davranması gerektiğini öğrenmesi. Ev içinde kalarak bunu öğrenemez. Gözlemleyerek, akranlarını taklit ederek ve dahi öğretmenin koyduğu kurallara riayet ederek öğrenecek. Eğitimcinin görevi öğretmektir zaten. Bunu yaparken de çocuk seçemez emin olun. Kreşe başlasın tez vakitte. Değişimi (zaman alsa da) göreceksiniz.
İletişim ve kendini ifade etme konusunda başarılı yazmışsınız. Mesela benim oğlum bu hususta da eksideydi. Geç konuştu ve hala çok net şekilde ifade edemiyor kendini. Buna rağmen ben değişip, gelişeceğine inandım.
Pedagog desteği alabilirsiniz elbette. Ancak kimsenin sihirli değneği yok. Önerileri uygulamak size düşüyor yine. Fazlaca sabır ve özveri gerekiyor bunun için de. Dürtü bozukluğu öyle birkaç eyleme şahit olunca koyulan bir teşhis değil. Biraz daha ayrıntı vermeniz mümkün mü? Mesela yemek yerken nasıl davranıyor? Uyku saatinde ya da? Herhangi kalabalık bir ortama girdiğinde sadece şiddet mi gösteriyor yoksa engel olamadığı hareketleri mevcut mu? Ben pedagog değilim çocuk gelişimi mezunuyum. Size doğru bilgileri aktarıp yönlendirmem mümkün değil. Lakin anlattığınız eylemlerin on mislini sergileyen bir oğlum var sağolsun :)
Verdiğiniz bilgiler ışığında öncelikle söyleyebileceğim şey "diğer çocuklara bakınca üzülüyorum neden benim oğlum böyle değil diye" düşüncesinden kurtulmamız. Bu ne size, ne oğlunuza fayda sağlar. Aksine çıkmaza girer zamanla öfke ile dolarsınız. Durumu her ne ise, sizin oğlunuz böyle. Ve siz oğlunuza göre eğitim planı oluşturmalısınız. Öteki çocukların nasıl olduğu mühim değil. Her çocuk kendine has davranışlar sergiler.
Ben çok zor zamanlar geçirdim oğlumla. Oturup ağladığım da oldu, sizin gibi neden diğerleri gibi değil dediğim de oldu. En büyük hatayı burada yaptım. Beklentilerim oldukça, çocuğuma faydam da olamadı. Bazen dudaklarımı ısırırırdım öfkeden. Oğlum hala zor bir çocuk. Ancak ben değiştiğini, geliştiğini görebiliyorum. Diğer çocuklarda hep var olan davranışları benim oğlum zamanla kazanıyor. Ben artık sakinim. Oğlumu olduğu şekilde kabul ettim ve kendimi üzmüyorum. Bakış açınızı değiştirin.
-ne yapsam da oğlum diğer normal çocuklar gibi davransa?
-ne yapsam da oğlumu daha çok geliştirebilir, topluma uyum sağlamasına olanak sağlayabilirim?
Cümleleri arasında ciddi bir fark var. Bunu bir düşünün.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?