- Konu Sahibi yalnizkus_
-
- #1
Anneli bir bdv konusu daha maalesef. Konuyu açıp açmamakta çok kararsız kaldım fakat rahatlıkla içimi dökebileceğim tek yer burası. Böyle bir kategori kimin fikriyse, fikrine sağlık
öncelikle aynı çatı altında durmak zorunda değilsin, başka yere taşın vs diyecekler için belirtmeliyim ki işim sebebiyle (ve başka bir yerde iş bulmanın, bulunan işte düzen oturtmanın zorluğu sebebiyle) şuan için başka bir ile yerleşmem imkansız aynı ilde de başka bir eve taşınmama asla anlayış göstermezler zaten gösterseler de annem bu tür meseleler için yine arayıp çağıracaktır.
Gelelim meseleye. Başlıkta da belirtiğim gibi pireyi deve yapan, her şeyi abartan, kendisi ağır ağır davranırken benim her şeye koşmamı, yetişmemi bekleyen bir annem var ve üzerine iş sorumluluğu da eklenince bu beni çok yoruyor.
Akşam misafir gelecektir, mesai biter bitmez eve koşup temizliğe yardım edip ikramlıkları hazırlamamı bekler, mesai uzasa geç kalsam hır gür çıkarıp kavga eder, mesaiye kalmamak için iş yerindeki işleri yarım bıraksam başka bir hır gür sebebi. Üzerine bir de yetişemediğim kendi fizyolojik, psikolojik ihtiyaçlarım, kişisel bakım falan filan...Yoruldum. O kadar küçük şeyleri büyütüyor ki daralmamak elde değil. Bir kek çırpılacak, bir toz alınacak, bir yer silinecek günler öncesinden konuşmaya başlayıp şu şu saatte evde ol, yolda oyalanma, mutlaka ama mutlaka yapılması lazım, geç kalırsan babanlar gelmeden bitmezse ertesi gün daha da titiz davranırım tarzı konuşmalar sürekli hatırlatıp sık boğaz etmeler. Kendisine gelince 10:00'da uyanıp kahvaltıda tv karşısında ağır ağır çay içip 2 saat oyalanmalar. Haftanın tek bir günü 08:00'de uyanıp çay faslını uzatmasa ne olur sanki hiç mi hatırım yok?
Bir keresinde çalışıyorum biraz anlayış göster diye konuştum; çalışıyorsun diye minnet yapma, kendine çalışıyorsun evin ihtiyaçlarını baban karşılıyor zor geliyorsa çık demişti. Halbuki minnet değil anlayış istemiştim sadece, ayrıca kyk borcum dururken birikimimin tamamını ev taksidi için kendisine vermemi, evin ihtiyaçlarının bir kısmını üstlendiğimi, sana birikim yapacağız diye aldığı bir miktar paramı ve sonra geri vermediğini unutmuştu halbuki neyse orası ayrı bir konu üzerinde durmadım.
Ne yapayım peki şimdi siz söyleyin üniversite de okudum, kpss de çalıştım, hatırı sayılır bir puan da aldım ama atanamıyorum ki başka ile yerleşip kendi düzenimi kurayım. Evlilikte istemiyorum, hazır hissetmiyorum. Sırf bu sebeple tek kaçar yolu olarak evliliği görüp hayatını daha da riske atanlardan da olmak istemiyorum. Var mı başka bir çözüm yolu fikri olan? Yok gibi göründüğünü biliyorum yinede dertleşmek istedim. Şimdiden teşekkür ederim herkese.
öncelikle aynı çatı altında durmak zorunda değilsin, başka yere taşın vs diyecekler için belirtmeliyim ki işim sebebiyle (ve başka bir yerde iş bulmanın, bulunan işte düzen oturtmanın zorluğu sebebiyle) şuan için başka bir ile yerleşmem imkansız aynı ilde de başka bir eve taşınmama asla anlayış göstermezler zaten gösterseler de annem bu tür meseleler için yine arayıp çağıracaktır.
Gelelim meseleye. Başlıkta da belirtiğim gibi pireyi deve yapan, her şeyi abartan, kendisi ağır ağır davranırken benim her şeye koşmamı, yetişmemi bekleyen bir annem var ve üzerine iş sorumluluğu da eklenince bu beni çok yoruyor.
Akşam misafir gelecektir, mesai biter bitmez eve koşup temizliğe yardım edip ikramlıkları hazırlamamı bekler, mesai uzasa geç kalsam hır gür çıkarıp kavga eder, mesaiye kalmamak için iş yerindeki işleri yarım bıraksam başka bir hır gür sebebi. Üzerine bir de yetişemediğim kendi fizyolojik, psikolojik ihtiyaçlarım, kişisel bakım falan filan...Yoruldum. O kadar küçük şeyleri büyütüyor ki daralmamak elde değil. Bir kek çırpılacak, bir toz alınacak, bir yer silinecek günler öncesinden konuşmaya başlayıp şu şu saatte evde ol, yolda oyalanma, mutlaka ama mutlaka yapılması lazım, geç kalırsan babanlar gelmeden bitmezse ertesi gün daha da titiz davranırım tarzı konuşmalar sürekli hatırlatıp sık boğaz etmeler. Kendisine gelince 10:00'da uyanıp kahvaltıda tv karşısında ağır ağır çay içip 2 saat oyalanmalar. Haftanın tek bir günü 08:00'de uyanıp çay faslını uzatmasa ne olur sanki hiç mi hatırım yok?
Bir keresinde çalışıyorum biraz anlayış göster diye konuştum; çalışıyorsun diye minnet yapma, kendine çalışıyorsun evin ihtiyaçlarını baban karşılıyor zor geliyorsa çık demişti. Halbuki minnet değil anlayış istemiştim sadece, ayrıca kyk borcum dururken birikimimin tamamını ev taksidi için kendisine vermemi, evin ihtiyaçlarının bir kısmını üstlendiğimi, sana birikim yapacağız diye aldığı bir miktar paramı ve sonra geri vermediğini unutmuştu halbuki neyse orası ayrı bir konu üzerinde durmadım.
Ne yapayım peki şimdi siz söyleyin üniversite de okudum, kpss de çalıştım, hatırı sayılır bir puan da aldım ama atanamıyorum ki başka ile yerleşip kendi düzenimi kurayım. Evlilikte istemiyorum, hazır hissetmiyorum. Sırf bu sebeple tek kaçar yolu olarak evliliği görüp hayatını daha da riske atanlardan da olmak istemiyorum. Var mı başka bir çözüm yolu fikri olan? Yok gibi göründüğünü biliyorum yinede dertleşmek istedim. Şimdiden teşekkür ederim herkese.