- 23 Nisan 2011
- 2.702
- 661
- 363
cnm ben yeni olduğum için herkesle ilgili bilgim yok, onun için sorucam ne kadar süre tedavi gördkten snra hamiş kaldın?
inşallah kızlar gıderken çikolata yıyımde hareket etsınn
cnm ben yeni olduğum için herkesle ilgili bilgim yok, onun için sorucam ne kadar süre tedavi gördkten snra hamiş kaldın?
2 ay kullandım ama arka arkaya. Toplamda ise 3 ay kullandım...
Merhaba arkadaşlar,
Bende de uzun süredir kilo problemi ve tüylenme problemi var genelde her ay adet olurum fakat günleri değişir ben bunu beslenme düzenime bağlardım + saç dökülmesi ve sivilcele de var..
Yani neredeyse Pko lu olduğuma eminim yarın doktordan randevu aldım ilk defa doktora gideceğim...
Ben 6 aydır diyet ve spor yapıyorum ama hiç kilo veremedim gerçekten bu nedenle psikolojim bozuldu..
Pkolu olupta tek başına kilo veren varmı ?
Bu forumda biraz okudum da pkolu hastalara Glukofen verilmiş kilo verdiriyormuş..
Bu glukofen bütün Pko'lu hastalar kullanabilir mi?
Eğer Pko'lu olduğum çıkarsa sonuçta doktor bu ilacı yazmazsa ben yazmasını söyleyeyim mi?
Çünkü başka türlü kilo veremiyorum çok uğraştım gerçekten
günaydınnn kızlarrr
ben bırazdan gıdıcem çapaya esım gelıp alcak inşallah güzel sonuclar çıkarrrr
selam kızlarr
Şimdi size neler yazacağım ağzımdan neler çıkacak inanın çok zorlanıyorum,hepimizin bu yaşadığı durum o kadar zorki heleki bebek isteyenlerimizin için...
size kısaca kendi hayat hikayemi pco lu olduğumu öğrendiğim şu son 4 yılda neler yaşadığımı anlatayım.İlk önce benim evliliğim çok sorunlu başladı eşimin ailesi gerçekten tahammül edilemeyecek kadar zor insanlar bugün olmuş eşim ailesinden nasıl bu kadar farklı düşünürüm,içinizde benimki gibi anlayışsız bir aileye sahip olanınız varsa şimdiden ALLAH yardımcınız olsun.Ben 4 yıllık evliyim evlenmeden önce bi fabrikada muhasebeci olarak çalışıyodum evlendiktan sonra şartları daha iyi bi yerde aynı muhasebe olarak devam ediyorum.Ben evlilik hayallerimde en başta çocuğum olacak die hayal kurardım sorunlu bi düğün sorunlu bi evlilik başlangıcında eşimin çocuk istememesi beni kahretti zaten istesemde olmayacakmış...bu duruma asla alışamadım 1 yıl sonra eşim korunmaya devam etti ama benim adetlerim feci düzensizdi hep stresten oluyo sanıyodum meğer değilmiş ben 1 yıl sonra eşimin inadı yüzünden boşanmaya karar verdim onun haberi olmadan kendi ailemin oldu ve anlayışla karşıladılar eşime bu durumu anlatmadan kadın doğuma adetlerim için gittim ve pco olduğumu öğrendim tabi bu arada aşırı kilo aldım 65 kg den 75 lere çıktım doktor bana glifor verdi adet düzenleyici haplardan vermedi evlisin ve illa çocuk isteyeceksin dedi ama durumu anlatamadım tabi,o akşam eve geldim ilaca başladım felaket bulantılar yemek yememe isteğim oldu 1 ay sonra kontorle gel dedi gittim ne kilo kaybım ne yumurtlarda bi düzelme nede değerlerimde düzelme vardı.Ben o akşam eşime kesin boşanmak istediğimi söyleyecektim bütün aklımdan bu geldi geçti akşam oldu yemekten sonra konuşmak istediğimi söyledim karşılıklı oturduk ama ben tutamadım kendimi birden ağlamaya başladım tabi merakla ne oldu ne oldu diye beni sıkıştırıyodu birden dile geldim çocuk konusunu açtım ben kararlı bi şekilde bana hayır istemiyorum diyecek sanarken bende bunu düşündüm bi kaç zamandır artık çocuk zamanı geldi dedi bana,ben ne dediğini tam anlamadan sevinçten daha sonrada doktorun bu şartlarda çocuk sahibi olamazsınız demesinden iyice ağladım ama hıçkıra hıçkıra...o gün benim için hayatımda dönüm noktası oldu eşimle sanki daha çok bağladık yakınlaştık tabi korunmayıda bıraktık öylece aylar geçti eşim hep haber alacak die bekliyodu ama malesef üzerinden 2 yıl gibi bi zaman geçti en son durumumu anlattım en baştan söylememekle hata ettim tabi ama kendime yediremedim,sonra bu olay kayınvalidemlere kadar yansıdı geçen ramazan bayramında bana senden bişey olmaz oğlumu bırak başının çaresine baksın dedi açık açık bayramım resmen zehir oldu günlerce eşim beni bırakırsa korkusu başkasından baba olursa die içim içimi yedi bitirdi.Bi ara eşimde bende kusur yok sen haline üzül der gibi bi söylemde bulundu ona o an hak verdim sanki artık kendimi herşeyden herkesten uzaklaştırdım gibi yaşıyodum sosyal hayatımı mahvetmiştim bu sebeple.Sonra eşimle konuştum bu işin tüp bebeğide var aşılamasıda var dedim tüp bebeği denemem daha genciz die beni teselli etti özel bi hastanede tedaviye başladım ama bu arada gliforu hala kullanıyorum ve tam 90 kilo oldum.özel hastanede klomen kullandım 3 ay hiç sonuç alamadık herşey sıfırdı sonra iğnelere başladık iğnelerde normalde 10 a kadar yumurta olurken bende 1 tane oldu ve 14 mm bile değildi iğneleri kullanınca yürüyemez hale geldim ve acayip şiştim doktor bize hafta içi randevu verdi ve gittik eşime sonuç alamadık aşılama yapıcaz bugün dedi ama % 10 şansınız var dedi ve bu iğnelerin hastanenin masrafı bizi batırdı diyebilirim.O an dedim ben aşılama filan yapmam dedim çıktım normal istiyorum ben dedim aşim bana çok kızacak sandım ama hastane kapısında geldi elimi tuttu öylece eve geldik ne masraf yaptık nede stres yaptık demedi ağzını açıp. onun bana bu şekilde davranması beni öyle utandırdıki dedim ben bu adama ALLAH nasip ederse bi evlat vericem diye çünkü artık oda üzülmeye başladı ilk zamanlarda istemeyen adam artık benden çok istiyodu..o sabah aynaya baktım dedim neden neden olmuyo aynaya bakınca biçimsiz vücudumu yüzümdeki iğrenç sivilceleri bide sanki ruhumu bana bakan o acıyan gözlerle gördüm dedim ben aciz değilim yapabilirm.ilk önce işe gelince kahvaltıda içtiğim şekerli çayımı kahvemi şekersiz içtim yediğim beyaz ekmeği o gün yemedim internetten bi diyet listesi çıkardım kendime o hafta 2 kg ya yakın kilo verdim sonra hemen bi diyetisyene gittim liste aldım derken 1 ayda tam 8 kilo verdim.kendime inanamadım tabi bu arada bide tüp bebek olayımız oldu onda da doktor arabayı park ederken ben yine kaçtım bu zamanlarda eşim en büyük destekçimdi...gel zaman git zaman doktor değiştirdim.ve 80 kg ye indim ama tabi hala hırslıydım hedefim eski kilom 65 ti iş yerimde her yere hedef 65 hedef bebek diye yazılar yapıştırdım.herkes alay etti ama umursamadım geçen ay 77 kg ye düştüm ve bu arada gliforu bıraktım...en son doktora gittim nisanın 13 ünde ordaki tartıda 76 yı gördüm ... doktordan gelirken bi spor salonuna kayıt oldum ama kilo verdiğim zaman mağazalara gittim en güzel kıyafetleri aldım ve aşamada ne bu hastalıkla ilgili bi mevzu konuştum ne bi araştırma yaptım tek yaptığım şey evin bazı yerlerine incecik kadın resimleri ve bebek resimleri asmak oldu..telefonumun pin kodunu bebek yaptım sokakta gördüğüm bütün çocukların başını okşadım sevdim evdeki o bütün otları karışımları kaldırdım ve hızlı bi şekilde kilo verdim günde 3 lt suyumu asla aksatmadan içtim..yeğenlerimle fazla vakit geçirdimm hedefim kilo verip kurtulmaktı bebek fikri hamilelik fikri hiç yoktu aklımda ilişkiye girdiğimde bile şöyle yap böyle yap dedikleri şeyleri yapmadım..eşim kilo vermeme o kadar mutlu olduki sosyal hayatım özel hayatım herşeyim mükemmeldi..ve 13 nisan da doktor kontrolünde bana 4/4 lük polikistiğin var dedi bana yinede üzülmedim...onlar benim parçam dedim bana klomen ve progestan verdi bu ay adet olunca başlayalım dedi kilo vermemin harika olduğunu devam etmem gerektiğini söyledi...
bende kara kara 22 mart son sat tarihimdi ve 22 nisanda olurum inş die beklerken doktoru aradım günüm geldi ama bu söktürücüye bugün başlasammı die sordum evet başla dedi adetin 2.günüde klomene başla dedi,ben tam ilacı çantamdan çıkarırken dedim bi eczaneden test alimde ne olur ne olmaz...
evet kızlar test yaptım ve adet günümde sonuç pozitif çıktı....şu an 5 haftalık hamileyim.....
hala şokundayım böyle bişey olunca hüngür hüngür ağlarım sanıyodum ama ağlamadım hep şükrediyorumm..eşim derseniz havalara uçtu...ama ben doktorumu aradım bana 4/4 lük kistin var dediniz dedim hayır dedi 4/4 lük yumurtaların vardı dedi polikistik demek o demek değil dedi doktorlar arasında bu tabir kullanılır ve sen bana geldiğinde ben bu haberi alacağımı biliyodum çünkü bi yumurtanda sıvı oluşması vardı heyecanlanma die verdim dedi ilacı iç dedim belki belirtilerin vardır diye dedi...ilaçları çöpe attım hemen...
size tavsiyem herşeyden önce kilo verin buna inanarak yapın hiç bi bahaneniz olmasın yok kistim var yok veremiyorum die bişey yok inanın ve bunu yapın ve herşeyden önce bol bol dua edin emin olun herşeyin bi zamanı hayırlı bi vakti var...ben şimdi sağlıklı kucağıma almayı diliyorumm sizede hep dua edicemm ve dualarınızı bekliyorumm..ALLAH a emanet olun...
selam kızlarr
Şimdi size neler yazacağım ağzımdan neler çıkacak inanın çok zorlanıyorum,hepimizin bu yaşadığı durum o kadar zorki heleki bebek isteyenlerimizin için...
size kısaca kendi hayat hikayemi pco lu olduğumu öğrendiğim şu son 4 yılda neler yaşadığımı anlatayım.İlk önce benim evliliğim çok sorunlu başladı eşimin ailesi gerçekten tahammül edilemeyecek kadar zor insanlar bugün olmuş eşim ailesinden nasıl bu kadar farklı düşünürüm,içinizde benimki gibi anlayışsız bir aileye sahip olanınız varsa şimdiden ALLAH yardımcınız olsun.Ben 4 yıllık evliyim evlenmeden önce bi fabrikada muhasebeci olarak çalışıyodum evlendiktan sonra şartları daha iyi bi yerde aynı muhasebe olarak devam ediyorum.Ben evlilik hayallerimde en başta çocuğum olacak die hayal kurardım sorunlu bi düğün sorunlu bi evlilik başlangıcında eşimin çocuk istememesi beni kahretti zaten istesemde olmayacakmış...bu duruma asla alışamadım 1 yıl sonra eşim korunmaya devam etti ama benim adetlerim feci düzensizdi hep stresten oluyo sanıyodum meğer değilmiş ben 1 yıl sonra eşimin inadı yüzünden boşanmaya karar verdim onun haberi olmadan kendi ailemin oldu ve anlayışla karşıladılar eşime bu durumu anlatmadan kadın doğuma adetlerim için gittim ve pco olduğumu öğrendim tabi bu arada aşırı kilo aldım 65 kg den 75 lere çıktım doktor bana glifor verdi adet düzenleyici haplardan vermedi evlisin ve illa çocuk isteyeceksin dedi ama durumu anlatamadım tabi,o akşam eve geldim ilaca başladım felaket bulantılar yemek yememe isteğim oldu 1 ay sonra kontorle gel dedi gittim ne kilo kaybım ne yumurtlarda bi düzelme nede değerlerimde düzelme vardı.Ben o akşam eşime kesin boşanmak istediğimi söyleyecektim bütün aklımdan bu geldi geçti akşam oldu yemekten sonra konuşmak istediğimi söyledim karşılıklı oturduk ama ben tutamadım kendimi birden ağlamaya başladım tabi merakla ne oldu ne oldu diye beni sıkıştırıyodu birden dile geldim çocuk konusunu açtım ben kararlı bi şekilde bana hayır istemiyorum diyecek sanarken bende bunu düşündüm bi kaç zamandır artık çocuk zamanı geldi dedi bana,ben ne dediğini tam anlamadan sevinçten daha sonrada doktorun bu şartlarda çocuk sahibi olamazsınız demesinden iyice ağladım ama hıçkıra hıçkıra...o gün benim için hayatımda dönüm noktası oldu eşimle sanki daha çok bağladık yakınlaştık tabi korunmayıda bıraktık öylece aylar geçti eşim hep haber alacak die bekliyodu ama malesef üzerinden 2 yıl gibi bi zaman geçti en son durumumu anlattım en baştan söylememekle hata ettim tabi ama kendime yediremedim,sonra bu olay kayınvalidemlere kadar yansıdı geçen ramazan bayramında bana senden bişey olmaz oğlumu bırak başının çaresine baksın dedi açık açık bayramım resmen zehir oldu günlerce eşim beni bırakırsa korkusu başkasından baba olursa die içim içimi yedi bitirdi.Bi ara eşimde bende kusur yok sen haline üzül der gibi bi söylemde bulundu ona o an hak verdim sanki artık kendimi herşeyden herkesten uzaklaştırdım gibi yaşıyodum sosyal hayatımı mahvetmiştim bu sebeple.Sonra eşimle konuştum bu işin tüp bebeğide var aşılamasıda var dedim tüp bebeği denemem daha genciz die beni teselli etti özel bi hastanede tedaviye başladım ama bu arada gliforu hala kullanıyorum ve tam 90 kilo oldum.özel hastanede klomen kullandım 3 ay hiç sonuç alamadık herşey sıfırdı sonra iğnelere başladık iğnelerde normalde 10 a kadar yumurta olurken bende 1 tane oldu ve 14 mm bile değildi iğneleri kullanınca yürüyemez hale geldim ve acayip şiştim doktor bize hafta içi randevu verdi ve gittik eşime sonuç alamadık aşılama yapıcaz bugün dedi ama % 10 şansınız var dedi ve bu iğnelerin hastanenin masrafı bizi batırdı diyebilirim.O an dedim ben aşılama filan yapmam dedim çıktım normal istiyorum ben dedim aşim bana çok kızacak sandım ama hastane kapısında geldi elimi tuttu öylece eve geldik ne masraf yaptık nede stres yaptık demedi ağzını açıp. onun bana bu şekilde davranması beni öyle utandırdıki dedim ben bu adama ALLAH nasip ederse bi evlat vericem diye çünkü artık oda üzülmeye başladı ilk zamanlarda istemeyen adam artık benden çok istiyodu..o sabah aynaya baktım dedim neden neden olmuyo aynaya bakınca biçimsiz vücudumu yüzümdeki iğrenç sivilceleri bide sanki ruhumu bana bakan o acıyan gözlerle gördüm dedim ben aciz değilim yapabilirm.ilk önce işe gelince kahvaltıda içtiğim şekerli çayımı kahvemi şekersiz içtim yediğim beyaz ekmeği o gün yemedim internetten bi diyet listesi çıkardım kendime o hafta 2 kg ya yakın kilo verdim sonra hemen bi diyetisyene gittim liste aldım derken 1 ayda tam 8 kilo verdim.kendime inanamadım tabi bu arada bide tüp bebek olayımız oldu onda da doktor arabayı park ederken ben yine kaçtım bu zamanlarda eşim en büyük destekçimdi...gel zaman git zaman doktor değiştirdim.ve 80 kg ye indim ama tabi hala hırslıydım hedefim eski kilom 65 ti iş yerimde her yere hedef 65 hedef bebek diye yazılar yapıştırdım.herkes alay etti ama umursamadım geçen ay 77 kg ye düştüm ve bu arada gliforu bıraktım...en son doktora gittim nisanın 13 ünde ordaki tartıda 76 yı gördüm ... doktordan gelirken bi spor salonuna kayıt oldum ama kilo verdiğim zaman mağazalara gittim en güzel kıyafetleri aldım ve aşamada ne bu hastalıkla ilgili bi mevzu konuştum ne bi araştırma yaptım tek yaptığım şey evin bazı yerlerine incecik kadın resimleri ve bebek resimleri asmak oldu..telefonumun pin kodunu bebek yaptım sokakta gördüğüm bütün çocukların başını okşadım sevdim evdeki o bütün otları karışımları kaldırdım ve hızlı bi şekilde kilo verdim günde 3 lt suyumu asla aksatmadan içtim..yeğenlerimle fazla vakit geçirdimm hedefim kilo verip kurtulmaktı bebek fikri hamilelik fikri hiç yoktu aklımda ilişkiye girdiğimde bile şöyle yap böyle yap dedikleri şeyleri yapmadım..eşim kilo vermeme o kadar mutlu olduki sosyal hayatım özel hayatım herşeyim mükemmeldi..ve 13 nisan da doktor kontrolünde bana 4/4 lük polikistiğin var dedi bana yinede üzülmedim...onlar benim parçam dedim bana klomen ve progestan verdi bu ay adet olunca başlayalım dedi kilo vermemin harika olduğunu devam etmem gerektiğini söyledi...
bende kara kara 22 mart son sat tarihimdi ve 22 nisanda olurum inş die beklerken doktoru aradım günüm geldi ama bu söktürücüye bugün başlasammı die sordum evet başla dedi adetin 2.günüde klomene başla dedi,ben tam ilacı çantamdan çıkarırken dedim bi eczaneden test alimde ne olur ne olmaz...
evet kızlar test yaptım ve adet günümde sonuç pozitif çıktı....şu an 5 haftalık hamileyim.....
hala şokundayım böyle bişey olunca hüngür hüngür ağlarım sanıyodum ama ağlamadım hep şükrediyorumm..eşim derseniz havalara uçtu...ama ben doktorumu aradım bana 4/4 lük kistin var dediniz dedim hayır dedi 4/4 lük yumurtaların vardı dedi polikistik demek o demek değil dedi doktorlar arasında bu tabir kullanılır ve sen bana geldiğinde ben bu haberi alacağımı biliyodum çünkü bi yumurtanda sıvı oluşması vardı heyecanlanma die verdim dedi ilacı iç dedim belki belirtilerin vardır diye dedi...ilaçları çöpe attım hemen...
size tavsiyem herşeyden önce kilo verin buna inanarak yapın hiç bi bahaneniz olmasın yok kistim var yok veremiyorum die bişey yok inanın ve bunu yapın ve herşeyden önce bol bol dua edin emin olun herşeyin bi zamanı hayırlı bi vakti var...ben şimdi sağlıklı kucağıma almayı diliyorumm sizede hep dua edicemm ve dualarınızı bekliyorumm..ALLAH a emanet olun...
bende pko luyum .bana tedavi görmeden çocuğun olmaz dedi dr ama 2 tane sürpriz gebelik yaşadım iki tane kızım var tek yaptığım iki gebelik öncesi biraz kilo vermek oldu.
gerçekten ama gerçekten çok sevindim... bende senin yaşadıkalarına benzer şeyler yaşadım. yani mucizevi olan kısımları =))) 3 ay klomen kullandım bi işe yaramadı. iğnelere geçiceğimiz zaman korktum ve bütün ilaçları bıraktım. kafa dinlemeye karar verdim. kilo yönünden öyle çok kilolu değilim. ama psikolojim çok bozulmuştu. hiçbir zaman çocuğum olmıcak gibi gelmeye başlamıştı.kafamı rahat bıraktıktan 2 ay sonra hamile kaldım. hiç beklemediğim bi anda =))) nerdeyse kafayı yicektim. eşim almıştı testi günüm geçti diye. ama ben pkodan olduğuna okadar emindimki çok kızdım eşime. bi yandan ağlıyorum bi yandan eşime bağırıyorum. 'hamile olmam imkansız bak testi aldın bizi umutlandırdın' ben bile kendime inanamıyodum. nasıl bağırıyodum ama. sonra bi test daha aldı. oda pozitif. hemen nöbetçi bi doktor bulduk akşam. işte ozaman inandım.
yanlız ben hemen doktorumu aradım ne zaman geliyim diye. oda şimdilik yapıcağımız bişey yok. 2 hafta sonra gel kalp atışlarını dinleyelim dedi. fakat hergün 1 tane bebe aspirini içmemi söyledi. pkolularda kan pıhtılaşması çok olağan bişeymiş. bebeğe giden kan sulu olsun diye aspirin içiyorum.
şuan 6. ayımdayım ve hala aspirin kullanıyorum. 32. haftaya kadarda kullanmaya devam edicem.
istersen sende bi doktorunu arayıp aspirini sor. tabi allah göstermesin kanama gibi bi durumda aspirini kesiyolar. umarım sağlıkla alırsın bebişini kucağına.hamile kaldıktan sonraki dönemde sancılı bi dönem. önce kalbi atıcakmı diye korkuyla bekliyosun. sonra 2 li tarama bilmem ne. uğraş dur. birde benim riskim yüksek çıktı ve bana amniyosentez bile yapıldı. çok zor günler geçirdim. allah kimseye yaşatmasın. zaten zor hamile kalıyoruz bide bebeğimize bişey olma ihtimali beni çıldırtmak üzereydi. gerçekten allah burdaki herkesi bebişlerine sağlıkla kavuştursun. olmayanlarında bir an önce göbişlerine kondursun
cnm hikayeni büyük bi zevkle okudum.allah sağlıkla kucağına almayı nasip etsin.bende glifor kullanıyorum ama kilo vermeme hiç yardımcı olmuyor.2. klomen tedavime başlıyorum bu ay.yumurtlamamdada sorun yok ama işte kilo verememek çok üzüyor beni.tiroid hastasıyım.allahtan bu ay bayaa düştü sonuçlar.
gerçekten ama gerçekten çok sevindim... bende senin yaşadıkalarına benzer şeyler yaşadım. yani mucizevi olan kısımları =))) 3 ay klomen kullandım bi işe yaramadı. iğnelere geçiceğimiz zaman korktum ve bütün ilaçları bıraktım. kafa dinlemeye karar verdim. kilo yönünden öyle çok kilolu değilim. ama psikolojim çok bozulmuştu. hiçbir zaman çocuğum olmıcak gibi gelmeye başlamıştı.kafamı rahat bıraktıktan 2 ay sonra hamile kaldım. hiç beklemediğim bi anda =))) nerdeyse kafayı yicektim. eşim almıştı testi günüm geçti diye. ama ben pkodan olduğuna okadar emindimki çok kızdım eşime. bi yandan ağlıyorum bi yandan eşime bağırıyorum. 'hamile olmam imkansız bak testi aldın bizi umutlandırdın' ben bile kendime inanamıyodum. nasıl bağırıyodum ama. sonra bi test daha aldı. oda pozitif. hemen nöbetçi bi doktor bulduk akşam. işte ozaman inandım.
yanlız ben hemen doktorumu aradım ne zaman geliyim diye. oda şimdilik yapıcağımız bişey yok. 2 hafta sonra gel kalp atışlarını dinleyelim dedi. fakat hergün 1 tane bebe aspirini içmemi söyledi. pkolularda kan pıhtılaşması çok olağan bişeymiş. bebeğe giden kan sulu olsun diye aspirin içiyorum. şuan 6. ayımdayım ve hala aspirin kullanıyorum. 32. haftaya kadarda kullanmaya devam edicem. istersen sende bi doktorunu arayıp aspirini sor. tabi allah göstermesin kanama gibi bi durumda aspirini kesiyolar. umarım sağlıkla alırsın bebişini kucağına.hamile kaldıktan sonraki dönemde sancılı bi dönem. önce kalbi atıcakmı diye korkuyla bekliyosun. sonra 2 li tarama bilmem ne. uğraş dur. birde benim riskim yüksek çıktı ve bana amniyosentez bile yapıldı. çok zor günler geçirdim. allah kimseye yaşatmasın. zaten zor hamile kalıyoruz bide bebeğimize bişey olma ihtimali beni çıldırtmak üzereydi. gerçekten allah burdaki herkesi bebişlerine sağlıkla kavuştursun. olmayanlarında bir an önce göbişlerine kondursun
tiroid zorlaştırıyor değil mi kilo vermenizi
onun için de ilaç alıyor musunuz
umarım bu ay olumlu sonuç çıkar :)
cnm doktorum gel dedi ama ameliyatları varmış bu hafta gidemiycem
aspirini sorarım ama dün konuştuk öyle bişey söylemedi bakalım pazartesi gidicm inş. Ozamana kadar da RABBİM saklasın inş sağlıklı olsun.Senin adına da çok sevindim
evet cnm 4 ay önce bebek düşüncem diye dr gittim. tahliller sonucunda öğrendim hipotiroid olduğumu.yıllardır kiloluyum ama evlendikten sonra 30 kilo aldım.geçen yıl çok sıkı bi diyet ve spor sonucu 15 kilo verdim.bırakınca hepsini geri aldım.tabi o zaman bilmiyodum tiroid hastası olduğumu.şimdiki drum ilaca başlattı.3 ay sonraki tahlillerde 2lere düşmüştü. bu ay 1,44e düşmüş.çok güzel düştü.dr kiloda veririsin zaten düzene girince demişti ama onu veremedim.sağlık olsun.en azından normal değerlerde olduğunu görmek güzel.geçen ay klomende yumurtamın geliştiğinide gördüm.inşallah bu ayda hamile olurumda uzun zaman uğraştırmaz
cnm hikayeni büyük bi zevkle okudum.allah sağlıkla kucağına almayı nasip etsin.bende glifor kullanıyorum ama kilo vermeme hiç yardımcı olmuyor.2. klomen tedavime başlıyorum bu ay.yumurtlamamdada sorun yok ama işte kilo verememek çok üzüyor beni.tiroid hastasıyım.allahtan bu ay bayaa düştü sonuçlar.
gebelik için zaten 2.0 2.5 civarı olması yeterli doktorum dedi bu sebeple normal yani çok sevindim...
kilo çok zor veriliyor ben 2 yıldır aynı kilodayım kilom normal ancak daha da zayıflamak istiyorum ancak olmuyor...
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?