Premature Bebekler Prematüre annelerin psikolojik durumu

37 haftadan önce gerçekleşen doğumlar prematüre doğum olarak adlandırılır. Bu haftadan önce doğan bebeklere de prematüre bebek denir.

canım hayat insana heran herşeyi yaşatabiliyormuş ben bunu anladım benimde saçımda beyaz yoktu ama başımdan geçenlerden sonra bayağ beyazladı saçlarım hiçbirşey için benim başıma gelmez diye düşünmeyeceksin aslında biz malesef çoğu zaman kötü şeyler düşünmüyoz hep iyisini düşünüyoz kötü birşey olduğundada böyle kahroluyoruz allah bundan sonra inş. iyi şeylerle karşılaştırsın herkesi
 

amin inş bundan sonrası bizler yani burdaki bütün kuzular ve aileleri için iyi olur benim doktorum beni öyle bi moda soktuki herşey mükemmel bebek çok iyi normaldende kilolu diye bi hafta sonra bi gittim ki bebekte 2 haftalık gelişim geriliyi varmış preklampsi son evreye geçmiş bende geciksem ölecekmişim bunlar daha neler neler
 
selam

neler yaşıyoruz ve yaşayacağız bebekler büyüyor gözlerinin içlerine bakıyoruz o korku birşey olacak korkusu sizde de varmı ? Yada bebeklerinizi özel hissediyor musunuz.Normal doğum yapan herşey ile güzel doğum sevincini yaşayan anneleri kıskanıyor musunuz.ıçinizde bir uhte kaldımı .Yada Hakikaten yaşanacak mucezeyi yaşadık mı bebeklerimizle , korkuyor musunuz benim gibi......
 

evet ben neler neler hayal ediyodum kızıma neler yapaaktım doğumda doğum şekerleri cici cici zıbınlar benle aynı renkte kıyafetler alacaktım doğumda yatarken ama ne doğurduğumu anladım ne anne olduğumu bidahada belki olamayacağım anne şimdi en ufak bi ateşlendiyinde onu benden alıp gene sanki kuvöze koyacaklarmış gibi geliyo kıskanmıyorum asla normal doğuran anneleri fakat çok imreniyorum ben doğum yapınca benle aynı odada yatan bi anne vardı odaya geldi bana dediki nerde bebeyin işte o an varya ben beynimden vurulmuşa döndüm yok dedim kuvözde bütün gece ağladım sabahlara kadar içim yandı şimdi haber geleck kızın öldü diyecekler diye o ise kızını emzirme telaşındaydı bende sezeryan sancıları çekiyodum ama kuzum yoktu odada ancak sondam çıkınca görmeye gidebildim onu görünce orda ALLAHIM yaşatma kimseye öyle bişey küçücük 1200 gr inliyo durmadan ağzında burnunda kablolar her tarafını delik deşik 38 cm yavrum bana bunu yaşatıp ihmalleri olanlarıda ALLAHIMA havale ediyorum başkada bişey demiyorum ama şükürki kızım hayatta ve iyi dün kızımı götürdüm kendi doktoruna atamıyorum kafamdan onun prematüre olduğunu dedim kadıncağız beni teselli etti çok zordu bende biliyorum dedi doğduğundan beri aynı doktora gidiyoruz ama unutacaksın ilerde inan bana çok zor şeyler yaşadın biz ve bizim yakınlarımız anlıyo neler yaşadığımızı başkasına anlattığımızda sadece laf geliyo
 

ben okumuştum daha öncede hikayeni inan bana çok içim yanarak ağlayarak okudum çok üzücü ama insanın elinden bişey gelmiyo keşke yapabilcek bişey olsada yapabilsek ama takdiri ilahi ALLAHTAN herşey kime neye isyan edebiliriz ki yani ne diyim ne yazayım hiç bilmiyorum sadece rabbimden sana eşine sabır diliyorum başkada ne diyeceyimi bilmiyorum
 
ben burayı yeni farkettim kızlar...
bende çok sinirli bir oldum
walla eşim beni hep idare ediyor..
böyle devam edersem doktora gideceğim...
çok değişken ruh halindeyim..
bi anda iyi, bi anda kötü olabiliyorum...
 

aktuel cim yazdıklarına kesinlikle bende katılıyorum o kadar zor günler atlattık ki bir şey olacak korkusu hep oluyor..kesinlikle prematüre doğan bebekler çok özeller benim kızım şu an beş yaşında olmasına rağmen hala ona baktığım zaman ne kadar özel bir çocuk diyorum ve kesinlikle Allah'ın bir mucizesi olduğuna inanıyorum ve şükrediyorum...içimde kalan bir uhtem var doğum yaptığım gün ayıldıktan sonra ilk kızımı sordum tabi ki yaşıyormu yaşıyormu diye bana yaşadığını söylediler ama yanımda olmaması o kadar kötüydü ki diğer sağlıklı doğum yapan annelerin bebeklerinin ağlama sesleri nasıl da geliyor du kulağıma o an inanın o kadar kötü oldum ki diğerlerinin bebekleri yanında benim ki neden yok diye.... oysa ki onu daha doğar doğmaz annesinin kokusunu alamadan küveze koymuşlar dı......sanırım bu yaşadıklarımızı unutmamız mümkün değil....herkesin bebeğine sağlık diliyorum....
 
herkesin bebeği özel ama bizimkiler daha bir özel geliyor bana çünkü çok badireler atlattılar.. çok acı çektiler kızımın ellerinde hala iğne izleri duruyor beyaz beyaz kıyamıyorum ona hiç nasıl bırakıp gidicem işe diye ağlayıp duruyorum
 
benim kızımında ayağından sürekli sabah akşam kan alındığı için izleri vardı yeni yeni geçti kollarındaki iğne izleri evet en kötüsüde diyer bebeklerin sesleri ve annelerinin yanlarında görmek çok can yakıyo bende ayılırken ameliyathanede kızım yaşıyomu diye sordum onlarda evet demişlerdi kaç anne bunu yaşar ki normal doğum yapan anneler bunun ne demek olduğunu asla anlayamazlar yumycim inş sende iyi ve vicdanlı bi bakıcı bulursun
 

o iğne izleri benim oğluşumdada var...yumycim sen bakıcı işini ne yaptın yada kreş?belki yazmışsındır ama herzaman takip edemiyorum atlamış olabilirim.
 
özel bebeklerin kahraman anneleri zor günler attalttık birçoğumuz sağlıkla aldı bebeğini alamayan arkadaşlarımıza da rabbim sabır versin.Çok zor .........
Bizi bizden başkası kolay kolay anlayamaz , asabi veya kontrol dışı davranışlarımızın neden kaynaklandığını da bilemez..Tek çaremiz sabırla iyiyi ummak uçak düşerken maskeyi ilk önce anne sonra çocuğunuza takın diyorlar doğru biz ayakta bilimçli olursak bebeklerimizde ayakta olur bunu unutmayalım.
sevgiler.....
 
canlarım ninim ve mecbue desteğiniz için çok tşk ederim size başımdan geçenleri yazmamdaki amaç şu halinize şükredin birkere en başta her sabah evladınızı yanınızda gördüğünüz öpüp kokladığınız için allaha şükredin hayatta herşey oluyor bugünlerin kıymetini bilin bakın bana 9ay kızımla yaşadım onu hissettim sağ sağlim doğmasını bekliyorduk herşeyi hazırdı beşiği eşyaları tam kızıma kavuşacağım derken kızımı göremedim bir kerecik öpüp koklayamadım yavrum diyemedim bu acı tarif edilemez 4gün dayandı güzel kızım nasip değilmiş ne diyeyim ben yavrumu hastanede yatarken bile görmedim çünkü bende hastanedeydim hatta cenazesinde bile bulunamadım yavrumun bu acılar tarif edilemez canlarım rahmim alındığı içinde tekrar evlat sahibi olamayacağım inş. allahım nasip ederde evlat edinirim tek isteğim şuan o ve ben bunları 29 yaşında yaşadım çok ağır şeyler ama herzaman eşim ve ailem için elimden geleni yaptım onları üzmemeye çalıştım başımdan geçenlere rağmen asla kimseye karşı agresif olmadım kısacası allaha şükredin yavrularınız yanınızda size anne baba diyecek benimse anne diyecek yavrum yok bu kızımsız 2. bayram olcak yine benim için buruk geçecek tıpkı doğum günüm ve anneler günü babalar günü gibi....... bunlar yaşadıklarımın sadece bir kısmı esas içimde kopan fırtınaları bir görseniz allahım hepinize yavrularınızla ailelerinizle uzun sağlıklı mutlu bir ömür nasip etsin inş.
 
sevgili dibircik özledik seni yaaa nerelerdesin hala arıyoruz bişeyler bakalım hayırlısı bebeği ve seni öptüm
 

ne demek canım eyer destek olabildiysek ne güzel ama sen dahada farklı şeyler yaşamışsın işin kötüsüde bidaha bebek sahibi olamayacağım demen ama herşey ALLAHTAN keşke elden bişey gelse sende çok zor şeyler yaşamışsın 9 ay beklemişsin bizde 6 ay 7 ay doğurduk zor gerçekten çok zor elden bişey gelmiyo inş en yakın zamanda evlat edinebilirsin sonuçta biliyoruzki sadece doğurmakla olunmuyo neler izliyoruz tvlerde sende öyle olursun inş anne bunu insan anne olunca anlıyo anne olmak çok fedakarlık istiyo
 

Hadi hadi cici anneler sizin bebekleriniz burdaki bebekl gibi resti çekiyor bakın diğer bebeklere hep çekecek hemde hehezemuszemus
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…