Psikolojik destek almalı mıyım? Yoksa normal miyim?

Souldfly · 2 Haziran 2020

Merhaba arkadaşlar evliyim eşimde bende öğretmeniz ve çok şükür 4 yıllık evliliğimize ocakta yavrumuz da katıldı. Şimdi 4 aylıkta bir bebeğimiz var. Sorun şu ki doğum yapıp eve çıkınca hiç kimseye vermedim resmen bebeğimi.. Benim ailem uzakta eşimin ailesiyle aynı şehirdeyiz ama hiç kimseye vermiyordum yani saysan annelere bile sayılı vermişimdir o derece öpmek yasak asla hitap şekillerine dahi karışıyorum. Neyse 20 günlük olunca annemler memlekete gitti kayınvaldemlere de gidip gelmiyorum görmesinler sevmesinler diye eşimde böyle düşünüyor bir kaç kez gittik ama çocuğa el sürdürmedim. 2 aylıkken şu virüs çıktı ve tamamen dünyadan izole yazıyoruz ve 2 taraflada görüntülü konuşuyoruz. Şimdi eşiminde benimde hissettiğimiz şu iyiki virüs çıktı yoksa nasıl sevdirecektik ailelere kendi anne babamız bile kucağına alsa veremiyoruz içimizden bir parça kopuyor sanki çocuğa birşey yapacaklar gibi gidip ellerinden alıyoruz yani asla ve asla ikimizden başka hiçkimse almasın sevmesin istiyoruz. Bu normal mi yoksa destek mi almalıyız? Gerçekten soruyorum eksik vardır fazla yoktur. Benim gibi olan var mı? Yargılayın diye yazmadım danışmak istediğim için yazım.

cutenuse · 2 Haziran 2020

Yani sizleri büyütmüş etmiş belki senin yaşına gelene kadar kaç tane çocuk görmüş anneleriniz mi çocuğu tutamayacak bakamayacak psikopat değillerse sanmıyorum küçücük bebeğe zarar versinler. Bence bi destek kesin alın. Bu kadarı bana aşırı geliyor. Çünkü böyle anne babaların çocukları da ileri de sıkıntılı oluyor diye düşünüyorum.

Renklihatun · 2 Haziran 2020

Tebrik ederim ana babanız sizi büyütmüş amma kendi bebenizi veremiyorsunuz oyle mu bu dönem dışında diyorum.
Şöyle bir 2 3 yaş dönemine gelsin size nefes aldırmasın o zaman yardimcin yok diye oturup hoykurerek aglayabilirsiniz gönül huzuru içinde amma sizin ki camdan bebek sanirim aman kimselere vermeyin

Pink_Butterfly92 · 2 Haziran 2020

Ilerde bebeginiz muhtemelen sizden baska kimsede durmayacak. 5 dk tut desen bile sıkintı cıkacak. Nasil basardiniz kimsenin kucagina vermemeyi

Renklihatun · 2 Haziran 2020

cutenuse .!.:
Yani sizleri büyütmüş etmiş belki senin yaşına gelene kadar kaç tane çocuk görmüş anneleriniz mi çocuğu tutamayacak bakamayacak psikopat değillerse sanmıyorum küçücük bebeğe zarar versinler. Bence bi destek kesin alın. Bu kadarı bana aşırı geliyor. Çünkü böyle anne babaların çocukları da ileri de sıkıntılı oluyor diye düşünüyorum.

Yani bi an düşündüm benim de iki evladim var ileride kizim ya da gelinim boyle davransa ne biliyim evlerine gitmem yardimci olmam kimse kusura bakmasın ne demek kimse sevmesin kucağına asla almasın e bu çocuk büyüyecek o zaman nasıl olucak onu anlayamadım ben
Aradan biraz zaman gecince de eee kv gelmiyor çocuğa bakmaya ya da annem yardim etmiyora dönücek iş ama sin derece haklılar bence ben olsam ben de kilimi kipirdatmam

Sademm7 · 2 Haziran 2020

Böylelerine buldumcuk diyorlar yanılmıyorsam

Tardis_2718 · 2 Haziran 2020

Bence bir kereligine bile olsa bir psikolog tan yardım alın ,ilerde çocuğunuz insan ilişkileri kuramayan birine dönüşür böyle devam ederse,ya çok içe kapanık ya da narsist,ikisi de ozguvensizlikten gelir. Sanırım biraz haddini aşan yorum oldu ama kuzenim de brnzerini yaşadı ve şimdi kutu kutu antidepresan alıyor ,çocugu da oyun bağımlısı ,sağlıcakla kalın

Cizirti · 2 Haziran 2020

Ayy benim annem böyleymiş. Kimseye elletmezmiş bizleri. Bağrına basar otururmuş 24 saat.
Bilemedim normal mi değil mi.. Annem bizleri, özellikle beni biraz bağımlı yetiştirdi. Hiç yanından ayırmazdı. Ben annemi 1 gün görmezsem kalbim sıkışırdı falan hatta konu bile açmıştım burda..
Bence bir psikoloğa görünmenizde fayda var.

Souldfly · 2 Haziran 2020

cutenuse .!.:
Yani sizleri büyütmüş etmiş belki senin yaşına gelene kadar kaç tane çocuk görmüş anneleriniz mi çocuğu tutamayacak bakamayacak psikopat değillerse sanmıyorum küçücük bebeğe zarar versinler. Bence bi destek kesin alın. Bu kadarı bana aşırı geliyor. Çünkü böyle anne babaların çocukları da ileri de sıkıntılı oluyor diye düşünüyorum.

Renklihatun .!.:
Tebrik ederim ana babanız sizi büyütmüş amma kendi bebenizi veremiyorsunuz oyle mu bu dönem dışında diyorum.
Şöyle bir 2 3 yaş dönemine gelsin size nefes aldırmasın o zaman yardimcin yok diye oturup hoykurerek aglayabilirsiniz gönül huzuru içinde amma sizin ki camdan bebek sanirim aman kimselere vermeyin

Pink_Butterfly92 .!.:
Ilerde bebeginiz muhtemelen sizden baska kimsede durmayacak. 5 dk tut desen bile sıkintı cıkacak. Nasil basardiniz kimsenin kucagina vermemeyi

Renklihatun .!.:
Yani bi an düşündüm benim de iki evladim var ileride kizim ya da gelinim boyle davransa ne biliyim evlerine gitmem yardimci olmam kimse kusura bakmasın ne demek kimse sevmesin kucağına asla almasın e bu çocuk büyüyecek o zaman nasıl olucak onu anlayamadım ben
Aradan biraz zaman gecince de eee kv gelmiyor çocuğa bakmaya ya da annem yardim etmiyora dönücek iş ama sin derece haklılar bence ben olsam ben de kilimi kipirdatmam

Sademm7 .!.:
Böylelerine buldumcuk diyorlar yanılmıyorsam

Niye hemen yargılamaya geçtiniz ki bu durumdan, kendi yaptığımdan ben de rahatsız olduğum için akıl danışmak için yazdığım belli olmuyor mu? Ne kadar önyargılısınız

Souldfly · 2 Haziran 2020

behna_xwes .!.:
Ayy benim annem böyleymiş. Kimseye elletmezmiş bizleri. Bağrına basar otururmuş 24 saat.
Bilemedim normal mi değil mi.. Annem bizleri, özellikle beni biraz bağımlı yetiştirdi. Hiç yanından ayırmazdı. Ben annemi 1 gün görmezsem kalbim sıkışırdı falan hatta konu bile açmıştım burda..
Bence bir psikoloğa görünmenizde fayda var.

Teşekkür ederim

kavun kokusu · 2 Haziran 2020

Evet, destek almalısınız. Hep böyle giderse çocuğunuzda da problem olabilir. Farkında olmanız güzel bir şey. Lütfen online destek alın.

Lilith2634 · 2 Haziran 2020

Bu sakınma hali bana çok doğal geldi. Yakın şeyler hissediyordum ilk altı ay.. Özellikle sigara kullanan ya da üzerine parfüm boca eden insanlar beni inanilmaz gererdi.
Zaman geçtikçe alışıyor insan ama sizinki minik zaten daha. Salgın da olayı perçinlemis olmalı.. Ki süreç devam ediyor maalesef.
Hitaplara, çocuğumu etkileyecek söylemlere, etiketlemelere hala karışırım oğlum üç yaşında.. Anneni üzme, aa sana küserim, sen bizde kal annenler gitsin.. Örnek verirken bile asabilesmeme neden olan cümleler

vesikaliyarim · 2 Haziran 2020

Souldfly .!.:
Niye hemen yargılamaya geçtiniz ki bu durumdan, kendi yaptığımdan ben de rahatsız olduğum için akıl danışmak için yazdığım belli olmuyor mu? Ne kadar önyargılısınız

Sen kendindeki sorunun farkındasın zaten...Sadece destek istemişsin...Ama sana buldumcuk diyenden tut daha ne laflar ...Ben de anlamıyorum burdaki bu acımasızlığı....

cutenuse · 2 Haziran 2020

Souldfly .!.:
Niye hemen yargılamaya geçtiniz ki bu dırumdan krndi yaptığımdan ben de rahatsız olduğum için akıl danışmak için yazdığım belli olmuyor mu? Ne kadar önyargılısınız

Rahatsız olduğun şeyi yazıyorsun biz yorum yapınca mı ön yargılı oluyoruz. Herkesin çocuğu kendine değerli,kıymetli,birtane ama camdan değil ki tutulunca kırılsın. sigara içer gelir eline alır karışırsın evet, kötü benzetmeler yapılarak sevilir, hırpalanır vs amenna... ama tutmayın, etmeyin, sevmesinler demek biraz aşırı oluyor bana göre.. bu durumu kendiniz halledemiyorsanız destek almalısınız evet. eleştirilince hemen rahatsız olmayın. annelerinizin tavrınızdan duydukları üzüntü ve rahatsızlık sizinkinden daha fazladır eminim. İyi geceler.

Lalalala1234 · 2 Haziran 2020

Bana normal gelmedi ama ilk çocuk ve ilk aylar olabilir belki. Sonrasında aynı şekilde devam ederseniz problem! Bazı anne babalar çocuğuna hiç kıyamıyor ama büyüyünce bu problem oluyor. O çocuğa biri ters bi laf erse kıyameti koparıyorsar. Aşırı korumacı bu aileler çocuklarına istemeden zarar veriyor. Çocuk büyüdüğünde de hiç bir lafı müdahaleyi kaldıramıyor ağır geliyor. Psikolojileri bozuluyor. Hatta bence intiharlar bile bi nedenlerden oluyor bazen. Çünkü kaldiramiyor hayati.

Souldfly · 2 Haziran 2020

Lilith2634 .!.:
Bu sakınma hali bana çok doğal geldi. Yakın şeyler hissediyordum ilk altı ay.. Özellikle sigara kullanan ya da üzerine parfüm boca eden insanlar beni inanilmaz gererdi.
Zaman geçtikçe alışıyor insan ama sizinki minik zaten daha. Salgın da olayı perçinlemis olmalı.. Ki süreç devam ediyor maalesef.
Hitaplara, çocuğumu etkileyecek söylemlere, etiketlemelere hala karışırım oğlum üç yaşında.. Anneni üzme, aa sana küserim, sen bizde kal annenler gitsin.. Örnek verirken bile asabilesmeme neden olan cümleler

Evet bu örnek cümleler düşününce bana söylense beni de gerer mesela. Mutlu oldum

belgeseller · 2 Haziran 2020

Ilk kızımda buna benzer davranışlar bende sergiledim ama merak etmeyin büyüdükçe sizi yordukça sorunlarla karşılaştıkça büyüklerden biri gelse de ilgilense diye beklersiniz..ikinci kızım oldu direk Kayinvalideye bıraktım bakımını, emzirmesi bendendi sadece böyle daha rahat oldu hatta :)

Yavrusum · 2 Haziran 2020

Ben de benzer bir durum yaşadım sevmeleri sorun değildi ama kimseye vermek istemiyordum çünkü bebeğimden ayrılmak istemiyordum. Annemle aramizda yeteri kadar sıcaklık olmadan ve duygusal olarak uzak büyüdüm.psikolojik olarak bebeğimin böyle bir durumu yaşamaması için annesinin onu hiç bırakmayacagi düşüncesi yatıyordu bilincaltimda. Geç fark ettim psikoloğum da doğruladı sebeplerimi. Bu davranış çocuğuma fazla korumacı davranmama onun da ozguvensiz olmasına yol açıyordu. Hayata atılmıyordu bir nevi. Çünkü bebek de annenin hislerini davranışlarını seziyor ve ona göre yetişiyor. O kadar ciddiydi kı bu konu inanın 40 ı çıktığında gelen misafirler kucağına alıyordu ve kızım ben alana kadar ağlıyordu. Ben alıp konuşmaya başlayınca susuyordu. başkasının kucağında olduğunu hissediyordu o kadar küçük olmasına rağmen . 1 yaş civarı psikologa giderek normallesmeye basladim ama hala korumacı davranıyorum tam olarak yenemedim. Bunun buldumcuk olma ile ilgisi yok ınsanlar yargilasa da annenin elinde olmuyor. Sizin de muhtemelen bilincaltinda böyle davranmanıza neden olan bir sebep vardir. Psikoloğa gitmek faydalı olacaktır.

yenGEnC · 2 Haziran 2020

Ben de yeğenimi bir buçuk yaşına gelene kadar ayağından ve göbeğinden öptüm sadece. Çünkü bebeğin ağzına götürdüğü eli ve yüzü öpülmez bence de.
Ama sizinkisi biraz daha ust bir nokta. Madem imkanınız var bir terapiye gidin bence. Bakalim altındaki sebep neymiş.
Bu panik, bu anksiyite çocukta da bir şekilde ortaya çıkıyor. En basitinden okuduğum bir yazı vardi, annesi tarafından aşiri değer görüp 'sen benim herşeyimsin,sen olmadan yaşayamam' diye büyütülen çocukta 'ya bana bir şey olursa, annem ne yapar' anksiyitesi oluşurmuş, ve çeşit çeşit fobiler türermis .
ben de annemin panik ve anksiyitelerinden fazlaca nabimi aldığım için bu konu hakkında epey araştırma yapmıştım zamaninda. Ki basit bir gözlemle bile bunu görmek mümkün.
Bence mutlaka gidin terapiye.
Ne zararı olabilir ki?
Tamamen keyfi olarak ben de gidiyorum, Yeni bakış açıları bulmama yardım etmesini umarak.
Bu devirde terapi almak çok doğal ve yararlı bir şey. Eminim sürecin sonunda siz de eşiniz de anne babalarınız da mutlu olacak. Ama en mutlusu bebeğiniz olacaktır.
İhmal etmeyin, bebeğin kişiliği şimdiden oluşmaya başladı cunku

Souldfly · 2 Haziran 2020

Karizmator .!.:
Bana normal gelmedi ama ilk çocuk ve ilk aylar olabilir belki. Sonrasında aynı şekilde devam ederseniz problem! Bazı anne babalar çocuğuna hiç kıyamıyor ama büyüyünce bu problem oluyor. O çocuğa biri ters bi laf erse kıyameti koparıyorsar. Aşırı korumacı bu aileler çocuklarına istemeden zarar veriyor. Çocuk büyüdüğünde de hiç bir lafı müdahaleyi kaldıramıyor ağır geliyor. Psikolojileri bozuluyor. Hatta bence intiharlar bile bi nedenlerden oluyor bazen. Çünkü kaldiramiyor hayati.

Ya öyle değilim yani özgüven aşılıyorum eğitimler veriyorum fakat aileler biraz düşğncesiz geliyor bana mesela eşimin babası argo kunuşur annesi kız kardeşi sürekli hayvan isimleriyle sever benim annem babam sigara kullanıyorlar yani kaygılarım bundan olsa gerek

kavun kokusu .!.:
Evet, destek almalısınız. Hep böyle giderse çocuğunuzda da problem olabilir. Farkında olmanız güzel bir şey. Lütfen online destek alın.

cutenuse .!.:
Rahatsız olduğun şeyi yazıyorsun biz yorum yapınca mı ön yargılı oluyoruz. Herkesin çocuğu kendine değerli,kıymetli,birtane ama camdan değil ki tutulunca kırılsın. sigara içer gelir eline alır karışırsın evet, kötü benzetmeler yapılarak sevilir, hırpalanır vs amenna... ama tutmayın, etmeyin, sevmesinler demek biraz aşırı oluyor bana göre.. bu durumu kendiniz halledemiyorsanız destek almalısınız evet. eleştirilince hemen rahatsız olmayın. annelerinizin tavrınızdan duydukları üzüntü ve rahatsızlık sizinkinden daha fazladır eminim. İyi geceler.

Psikolojik destek almalı mıyım? Yoksa normal miyim?

Popüler Üye

Popüler Üye

Sevgi anlaşmak değildir nedensizde sevilir 💖

🐾🐣

Sevgi anlaşmak değildir nedensizde sevilir 💖

Aktif Üye

Guru

Hala muhterem , pek muhterem

Popüler Üye

Popüler Üye

Buraya reklam alınır

Popüler Üye

Guru

Popüler Üye

Popüler Üye

Popüler Üye

Guru

Aktif Üye

Nirvana

Popüler Üye

Benzer Konular

Privacy & Transparency

Privacy & Transparency