Anne ve babanızın fazla sakin olmaları sebebiyle böyle olmuştur bence.

Gelsin benim anneme yapsın o hareketleri görelim. Ben 5-6 yaşlarımdan itibaren sınırlarımı hep bilirdim. Annemin sadece ters bakışı bile yeterdi. Misafirlikte mesela azıcık sesim fazla çıksa bakardı bana, ben de anlardım hemen otururdum sessizce.

Annem çalıştığı için de ev işi de yaptım yemek de. Emir vermek falan ohooo söz konusu bile değil.
Ana dayağı yememiş madem, ablası ben olsam tadına bakardı abla dayağının.

Şaka bir yana dayak de çözmez bu durumu. Taa en başından düzgün bir şekilde eğitilmesi gerekiyordu bana kalırsa.