-
-
Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Psikolojik olarak bunalımdayım
- Konu Sahibi flowerss
- Başlangıç Tarihi
- 26 Temmuz 2010
- 2.035
- 1.202
- 398
Abartmışsınız sanki biraz,hayat devamlı kendinizi dinlemekle harcanamayacak kadar kısa.
Ortada sorun yokken kendinize sorun yaratıp,dünya sanki üstünüze yıkılmışta altında kalmış
gibi yazıyorsunuz.Yanlış anlamayın ama bence diğer dertleri,sorunları okuyun da biraz şükredin.
Ciddi söylüyorum,sizi şu ruh halinden silkeleyip kurtaracak tek şey maneviyat.
Eğer gerçekten ciddi bir ruhsal sorun olduğunu düşünüyorsanız bir uzmana görünürsünüz.
Panik atak izlenimi yarattı bende,gidin görünün o zaman.
Dr bir teşhis koyamazsa yapılacak tek şey kendinize bir meşgale bulmak.
Ama ne dr ne eş ne dost,hiç kimse size yardımcı olamaz aslında.
Siz kendinizi çıkarıcaksınız bu ruh halinden,bir başkası ancak şu an yaptığımız gibi yol gösterir.
Ortada sorun yokken kendinize sorun yaratıp,dünya sanki üstünüze yıkılmışta altında kalmış
gibi yazıyorsunuz.Yanlış anlamayın ama bence diğer dertleri,sorunları okuyun da biraz şükredin.
Ciddi söylüyorum,sizi şu ruh halinden silkeleyip kurtaracak tek şey maneviyat.
Eğer gerçekten ciddi bir ruhsal sorun olduğunu düşünüyorsanız bir uzmana görünürsünüz.
Panik atak izlenimi yarattı bende,gidin görünün o zaman.
Dr bir teşhis koyamazsa yapılacak tek şey kendinize bir meşgale bulmak.
Ama ne dr ne eş ne dost,hiç kimse size yardımcı olamaz aslında.
Siz kendinizi çıkarıcaksınız bu ruh halinden,bir başkası ancak şu an yaptığımız gibi yol gösterir.
3 ay çok kısa .......zaman geçtikçe çok daha iyiye gideceksiniz......bu dedikleriniz belki zaman zaman aklınızdan geçecek, ama sadece geçip gidecek...... yanlız size önerim mümkün olduğunca kendinizi oyalıyacak, kafanızı dağıtacak meşguliyetler bulmanız, beterin beteri var diyerek bol bol şükredip yüreğinizde huzura kavuşmak için yaradana sığınıp gerisini Ona bırakmanızdır....belki de bunu şuan itibarıyla başarmakta zorlanıyor olsanız bile tedavinizi hiç aksatmadan uygularsanız çok iyi olacaksınız....tecrübeyle sabit....
canım onuda yaptım spor yaptım bu aralarda mikrotem satışı yapmaya başladım yani anlıyacağın herşeyi dedim ama yok olmuyo belkide yapıyla alakalı zor atlatıcm çünkü çok karamsar ve evhamlı biriyim fibromiyalji onuda çok araştırdım baktım ama hiç içim rahatlamıyor...
3 ay çok kısa .......zaman geçtikçe çok daha iyiye gideceksiniz......bu dedikleriniz belki zaman zaman aklınızdan geçecek, ama sadece geçip gidecek...... yanlız size önerim mümkün olduğunca kendinizi oyalıyacak, kafanızı dağıtacak meşguliyetler bulmanız, beterin beteri var diyerek bol bol şükredip yüreğinizde huzura kavuşmak için yaradana sığınıp gerisini Ona bırakmanızdır....belki de bunu şuan itibarıyla başarmakta zorlanıyor olsanız bile tedavinizi hiç aksatmadan uygularsanız çok iyi olacaksınız....tecrübeyle sabit....
inşallah canım inanın dediklerinizi çok ciddiye alıp uyguluyacağım şu yaşadıklarımı yaşamış ve atlatmış birileriyle konuşmak beni çok rahatlattı...
- 26 Temmuz 2010
- 2.035
- 1.202
- 398
canım fizik tedavi ve rehabilitasyon bölümünde ''fibromiyalji,hep beraber dertleşelim paylasalım '' formunu oku
bi lütfen ısrarıma da kızma
fibromiyalji teşhisi nerdeyse şans eseri konulan ama kalp krizini bile taklit edebilen bi hastalık
senin durumun bana hastalığa ilk yakalandığım zamanki hallerimi hatırlattı
fakat size şunu belirteyim, ben iyileştim diyerek tedavinizi yarım bırakmayın....bu gibi durumlarda tedavi süreci uzun olabiliyor....doktorunuza güvenin ve ilacınızı mumtazam kullanın.....göreceksiniz bu günler gerilerde kalacak.....çok iyi olacaksınız.....
ben sizi çok iyi anlıyorum, kim ne derse desin yaşamayan bilmez....kaldı ki psikolojik rahatsızlıklar daha zordur....fiziksel bir rahatsızlıkta tanı konulması ve tedavi olunması çok daha kolaydır...ama ne olursa olsun yaradan geçer dertler versin....
Buna da şükürdiyelim.....
ben sizi çok iyi anlıyorum, kim ne derse desin yaşamayan bilmez....kaldı ki psikolojik rahatsızlıklar daha zordur....fiziksel bir rahatsızlıkta tanı konulması ve tedavi olunması çok daha kolaydır...ama ne olursa olsun yaradan geçer dertler versin....
Buna da şükürdiyelim.....
yzdıklarına aynen katılıyorum diyorum ya benim yerimde olmak isteyen ne kadar çok insan vardır kimbilir ama anlatamıyorsun bunu kendine şu anda panik atak ve hastalık hastalığı ikisininde tedavisini görüyorum hatta 3 ay oldu hala iyileşmiş değilim ... benim yakınmamda bu zaten allaha isyan ediyormuşum gibi hissediyorum derdim yok dert arıyor gibi ama inan elimde değil!!!!!!!!
fakat size şunu belirteyim, ben iyileştim diyerek tedavinizi yarım bırakmayın....bu gibi durumlarda tedavi süreci uzun olabiliyor....doktorunuza güvenin ve ilacınızı mumtazam kullanın.....göreceksiniz bu günler gerilerde kalacak.....çok iyi olacaksınız.....
ben sizi çok iyi anlıyorum, kim ne derse desin yaşamayan bilmez....kaldı ki psikolojik rahatsızlıklar daha zordur....fiziksel bir rahatsızlıkta tanı konulması ve tedavi olunması çok daha kolaydır...ama ne olursa olsun yaradan geçer dertler versin....
Buna da şükürdiyelim.....
aslında ben o hatayı yaptım biliyomusun ilk panik atak tedavisinde 1 ay kullandım sonra bıraktım ama baktım daha kötü şimdi 3 ay oldu kullanıyorum bakalım kısmet en yakın zamanda atlatırım inş dediğin gibi allah başka dert vermesin.....
size bir önerim olacak böyle durumlarda sokağa çıkmak içinizden gelmiyorsa evde kendinizi oyalamak için mutlaka el işi yapın ki en iyi ilaç örgü örmek.....bir yumak, iki şiş alıp elinize bol bol örün örün.....bana göre en iyi antidepresan ......lütfen hafife almayıp deneyin derim .......sevgiler...
size bir önerim olacak böyle durumlarda sokağa çıkmak içinizden gelmiyorsa evde kendinizi oyalamak için mutlaka el işi yapın ki en iyi ilaç örgü örmek.....bir yumak, iki şiş alıp elinize bol bol örün örün.....bana göre en iyi antidepresan ......lütfen hafife almayıp deneyin derim .......sevgiler...
teşekkür ederim canım deniycem aslında el işini çok severim ama bu yüzden onu bile yapmıyorum ...dediğin gibi yapsam iyi gelicek belkide.....
abartmışsın diyorsun ya evet çok abartı bunlar hep abartmış o da bende ama birde şöyle düşün sen bunu dışardan anlıyorsun görüyorsun ama o insanın elinde değil çırpınıyor ölüyor bir nevi ne yapalım bu da bir hastalık işte bu yüzden iyileşmek için her yolu deniyor insan kimse bu hastalıkları yaşamak istemez buna emin ol tamammı canım ?? keske elimizde olsa ama tek çözüm tedavi şart kendi çabalarımla düşüncemle iyi olurum dedim oysa yanılmışım demekle olmuyor tedavi olmazzan altı ayda iyileçecek yere iki yılda iyileşiorsun
flowerss.....belkide değil, mutlaka iyi gelecek.....iyi düşün iyi olsun....herşey beyinde başlayıp beyinde bitiyor, bu nedenle düşüncelerimizi kontrol altına alıp iyiye odaklanmalıyız....
Çekenin halinden çekenler anlar ya, o nedenle yanınızda olmayı görev biliyorum....Sağlıklı günlerde yazışmak umuduyla.....
merak etmeyin ben konu sahibi arkadaşın şuursuzca''illaki ben bu hastalığı yaşıycam,çok istiyorum''
diye düşündüğünü ima etmemiştim.İnsanlar genelde iyi bir hayat için çabalarlar.
Hangi hastalığı bulsam da hayatı kendime ve çevremdekilere zehir etsem diye değil.
Benim yorumumu anlaması gereken kişi konu sahibi anlamış o bana yeter.
Ben ''ahh canım bende seninle aynı hastalığı yaşıyorum,x ilacı kullanıyorum bir de y ilacı,inan çok hafifler''tarzında etik olmayan bir yorum yapmaktansa;
Konu sahibi arkadaşın durumunun çok da vahim olmadığını,
kendisini dinleyerek,sosyal hayattan koparak bulunduğu durumu güçleştirdiğinden bahsettim.
Herkes desteğini sizin gibi vermek zorunda değil.
Benim tarzım bu,insanların sorunlarını ah vah ederek pekiştirmek yerine,
farklı bir yerden bakmalarını sağlıyorum.
Zaten buraya konu açan bütün arkadaşlarım da,
toplumun her kesiminden fikir almak adına açıyorlar.
Bir de dert var dert var!
Bebeğini kaybetmiş bir anneye,eşinden boşanmış bir kadına yorum yaparken
teselli veririz değil mi?acısını paylaşırız.
Ama ben bu konuda teselli vermek değil de kişiyi biraz silkelemek gerektiğine inanıyorum.
Sonuçta hali hazırda evliliği olan ve kendisinin gayet de sağlıklı olduğunun bilincinde olan bir arkadaş!
Tedavide görüyormuş,burda hastalığını pekiştirmek yerine normal hayatına dönmesi adına yapılan
yorumlar gayet mantıklı bence.Yorumumda da kalp kırıcı,rencide edici bir üslubum yoktu.
Herkes abartabilir herhangi bir durumu çok sağlıklı bir ruh haline sahip olanlar bile.
Ben yapılan en yanlış şeyin insanın kendisini dinlemesi olduğuna inanırım hep.
Dinledikçe öyle çok şey bulursunuz ki,sonrasında tek tek uğraş.
Bende sağlık konusunda pimpirikliyimdir,sağlık bu!
Erken teşhis önemli sonuçta.Ama en ufak bir ağrıyı,en küçük bir kasılmayı da ciddiye alıp
sosyal hayatımızı hastane-ev periyoduna dönüştürürsek de vay halimize.
Ben normal olanı söylüyorum ve kendimizi bıraktığımız anlar da bulmuyor mu tüm hastalıklar bizi.
Siz de gayet sağlıklıyken durumu tersine çevirmeyin diyorum.
Elimde değil cümlesini silin bir kere lügatınızdan.
İnsanlar neler yaşıyor da altından kalkıyor.
Tabi ki herkes bir değil!her insanın ruh hali,acı eşiği farklı farklı.
Ama kendinizi koyvermeden biraz da siz gayret gösterseniz.
En ufağından sabah erken kalkıp evinizi eskisi gibi derleyip toplasanız,
sonra geri kalan günü kendinize ayırıp bi çeki düzen verseniz.
Üstüne pratik bir iki yemek yapıp eşinizi güler yüzle karşılasanız.
En önemlisi de bütün bu normal aktiviteler için kendinizi zorlasanız!!!
Herşey çok daha güzel olacak sadece inanın.
