Merhabalar, yaklaşık 3,5 yıldır bu dertten muzdaribim. Nasıl anlatsam bilmiyorum ama sanki beynim donmuş gibi… Ne düşünebiliyor, ne odaklanabiliyor, ne de gerçekten yaşayabiliyorum. Duygu da hissedemiyorum; sanki boşlukta takılı kalmış gibiyim. Otomatik pilotta gibi, işlerimi zor da olsa yapıyorum ama bazı zamanlar gerçekten çok zor oluyor. Yaşadığımı hissedemiyorum çünkü hem kendime hem de içinde bulunduğum ana yabancılaştım.
Beynin üç tepkisi var: savaş, kaç ve don. Ben çoğu zaman “don” modunda takılı kalmış gibiyim
Bazı zamanlar kaygım öyle artıyor ki sanki gözüme iniyor, görme netliğim düşüyor, gözlerimi açmakta bile zorlanıyorum. Beynim sanki gözlerimi kapatarak don modunda kendini korumaya alıyor gibi geliyor 
Bu konuyla ilgili terapiye de gittim ama maalesef bu sorunuma bir çözüm bulamadım. Son zamanlarda homeopati diye bir şey duydum fakat çevremde bu konuda destek alan kimse yok. “Düşenin halinden düşen anlar” hesabı, kimseye de anlatamıyorum; zaten çoğu zaman anlaşılmıyorum
Ben bile çoğu zaman ne olduğunu, ne yaşadığımı tam olarak anlamlandıramıyorum. Bende bir gariplik varmış ve çözümsüz bir derdim varmış gibi hissediyorum 
Burada bu tarz bir problem yaşamış ve çözüm bulmuş olan ya da homeopatik destek almış biri var mı acaba?
Beynin üç tepkisi var: savaş, kaç ve don. Ben çoğu zaman “don” modunda takılı kalmış gibiyim
Bu konuyla ilgili terapiye de gittim ama maalesef bu sorunuma bir çözüm bulamadım. Son zamanlarda homeopati diye bir şey duydum fakat çevremde bu konuda destek alan kimse yok. “Düşenin halinden düşen anlar” hesabı, kimseye de anlatamıyorum; zaten çoğu zaman anlaşılmıyorum
Burada bu tarz bir problem yaşamış ve çözüm bulmuş olan ya da homeopatik destek almış biri var mı acaba?
Son düzenleyen: Moderatör: