Düşünmeme ye calısıorum .Bugun ucretsız ızın pandemı paradı yattı.1400 tl.Bır sey alırken 100 kez dusundum.Parol bıle 6.250 olmuş.1 yıl once 3 tlydı .Sonra aylardır alnak ıstedıgım 2 urun vardı .Alamadım.Gecmıs ındırım durumuma baktım 3 ayda 40 tl zam gelmıs.Dusmesını beklıcem .Hiç bır seye hakkımız yokmuş gıbı sankı .O kadar zor kiMerhaba herkese iyi geceler dilerim
mühendisim, bekarım ailemle yaşıyorum ve fena sayılmayacak bir maaş alıyorum. Ama birikim asla yapamıyorum.
Düşünmekten artık psikolojim bozuldu. Ben böyleysem asgari ücretle yaşamaya çalışan abilerim, ablalarım veya kardeşlerim nasıldır diye düşünüyorum. Hayat çok adaletsiz geliyor.. Bir yerlerde çok büyük yanlışlar var. Önceden market arabasını doldurduğum zaman öderken bu kadar şaşırmıyordum. Şimdi ise alacağım bir şey için standın önünde kendime 2 3 kez soruyorum. "Bunu almalı mıyım? " diye.
Markete giriyorum bir yaş pasta aldıktan sonra kafamda matematiğini yapmaya başlıyorum. Bir misafir ağırlamak için bile günde kaç saat çalışmam gerekiyor diye. Artık herseyde böyle hesaplamalara girdiğim için işin içinden çıkamıyorum.
Justin timberlake 'in bir filmi vardı "Zamana karşı " diye. Alacakları yapacakları her harcama için ömürlerinden harcıyorlardı. Aynı böyle hissediyorum. Ömrümüzü asgari düzeyde yaşayabilmek için çalışmakla harcıyoruz..
Her gün bir intihar haberi okuyoruz, insanlar artık akıl sağlıklarını yitirdiler. Her gün herşeye ayrı bir zam geliyor..
Bir mal mülk sahibi olmakta eskidenmiş artık 1 kendine 1 bankaya 1 'de devlete alıyorsun ne alırsan.. Sosyal medyada yaşam pahalılığına tepki veren insanlara yapılan yorumları okudukça bu ülkeye inancımı daha çok kaybediyorum. Peyniri neden migros yerine bimden almadın diye azarlayanlar dahi var. Artık insanları sarsmak yeter artık demek istiyorum bağıra çağıra.. Nasıl bu kadar kör olabilirsiniz demek istiyorum. Hepimiz aynı gemideyiz demek istiyorum..
Konuyu çok karmaşık anlattım farkındayım ama artık isyan noktasına geldim. Bunları bencilce düşüncelerle yazmıyorum elbette. Benim kadar şanslı olamayan milyonlarca insan var ve bunları düşünmek artık beni çok üzüyor.
Siz psikolojinizi nasıl koruyabiliyorsunuz
21. Yy da cebinde akıllı telefon olması zenginlik haline geldi bazı kesimlerce. Adalet aradığında fakirlik yok kardeşim, çıkar telefonunu diyor. Bu insanları görünce kalan umudum da yitiyoryitiyorHayat kalitemiz aşırı derecede düştü, gelir dağılımındaki adaletsizlik yeni zirveler yapmakta, küçük esnaf resmen bitti, borç batağında bu insanlar... bir gün hayat normale dönerse eğer daha iyi göreceğiz, şimdi insanlar alışveriş çok yapamıyor, gezemiyor
Çok üzgünüm. Emin olun bencilce duygularla açmadım bu konuyu. Etrafımda sizinle aynı durumda olan arkadaşlarım çok fazla.. Bir jenerasyonu tamamen sildiler. Pandemi, ekonominin çöküşü, hak ve adalet arayamamak gibi sebepler .. Birileri fakirliği tamamen bitirdik dese de gün geçtikçe daha çok fakirleştik.Ben yüksek lisans mezunuyum asgari ücretli iş bile bulamıyorum sigorta kaydım yok o kadar umutsuzum ki yaş oldu 27 kendimi aşırı aciz işe yaramaz hissediyorum Ailemin durumu da kötü gene Allaha şükür ekmek bulamıyor değiliz ama hiçbir istediğim olmuyor yani daha hayatımda hiç ayağım denize girmedi tatilin nasıl bir şey bilmiyorum Ömrüm hep ders çalışmakla okumakla geçti elimde başka hiçbir şey yok ve emeklerimin karşılığını hiçbir zaman alamadım ben de düşündükçe artık delirecek ve intihar edecek gibi oluyorum
Inanın değişeceğini düşünmeyi dahi bıraktım ben. Çünkü sokak röportajları olsun , cevremde bazı kesimler olsun dinledikçe kalan umutlarım da tükeniyor. Artık insanlar intihar etmeye başladı. Ama hala kriz yok diye iddia eden bir tayfa varHangimizin psikolojisi bozulmadı ki
eskiden markete gidince düşünmeden alırdım nasılsa fiyat uygun diye şimdi düşün dur herşey ateş pahası..eşim makine mühendisi krediyle ev aldık hem kredi ödüyoruz hem kızımın masrafları var e bizim masraflarımız falan deyince elde kalan sıfır
eskiden pazara gidince pazar arabası dolardı şimdi insanlar o kadar maddi yönden kötüler ki yerlerden topluyorlar..çok üzülüyorum yazık değil mi bizim insanımız neden yerden atılanları toplasın ki..insanın canı acıyor
asgari ücretli insanları düşününce üzülüyorum o kadar çok şey yazabilirim ki bu durum hakkında susuyorum sadece
yazık çok çok yazık kendi ülkemizde bu durumdayız
Böyle bir konuda dahi üslubunuzdaki alaycılık gerçekten ironik.. 81 milyon insana artık gözlerini açmalarını, hakettiklerinin asla bu olmadığını söylemek istiyorum.Umarım boyle olur, herşeyin güzel olmasını isteriz hepimiz.
Çaresizlikten müzik enstrümanları satan insanları görünce içim parçalanıyor. Çocuğunun oyuncaklarını dahi satan insanlar var. Ve her geçen gün dünü arayacak şekilde fakirleşiyoruzHaber takip ettigim zaman stresten her yerim agriyor, herkesin derdini dert edinen biriyim ve bunun icin gunlerce uzulebilirim. Tahammulum kalmiyor yokluk, aclik, ölüm haberlerine.
Magazin sayfalarinda bile azicik bir sey olsa hemen politize olmus insanlarin, saplantili, sorgulamayan fikirleri.
Tartissam edebimi birakmam gerekecek cunku sinirleniyorum.
Hayat cok pahali ve insanlar bunu o kadar normallestirmis ki gecen bir marketin bilmem ne ilinde acilisi gibi bir seyin reklamin sesini duydum (YouTube uzerinden bazen kanallarin canli yayinlarini izliyorum o ara reklam acik) tanitimi en ucuz alisverisin adresi artik bu sehirde. Yani insanlarin parasi yok, alim gucu dusugun altinda. Daha iyiyi, daha kaliteyi alabilecek gucu yok, secici olmak lüks ve bunun propagandasini ekranlardan bangir bangir veriyorlar xxxx market simdi burada.
Niye? cunku Ayse hanim gidip de evine yakin marketten alamaz, tercih hakkini ucuz olandan yana kullanmak zorunda. Saglikli mi, sagliksiz mi, uretim kosullari ne, markasina bakamaz, etiket onceligi.
Ve maalesef ki hepimiz ayni gemide degiliz, bizler yayan kalanlariz onlar kanat takip ucanlar. Sabirla cakilacaklari gunu bekliyorum.
Fakirle zengin arasındaki uçurum hiç bu kadar açılmamıştı zaten gençler bitik ya ne yaşama sevinçleri kaldı ne okuma aşkı eğitim desen eğitim değil ekonomi desen ekonomi değil en güzel yaşlarımız hiç bi yeri görmeden etmeden hiç bi kültürü tanıyamadan onu geçtim insan gibi yaşayamadan geçiyorÇok üzgünüm. Emin olun bencilce duygularla açmadım bu konuyu. Etrafımda sizinle aynı durumda olan arkadaşlarım çok fazla.. Bir jenerasyonu tamamen sildiler. Pandemi, ekonominin çöküşü, hak ve adalet arayamamak gibi sebepler .. Birileri fakirliği tamamen bitirdik dese de gün geçtikçe daha çok fakirleştik.
Oysa insanlar onu taksitle alıyorlar..tek lüksümüz telefonlarımız oda olmasın ölelim yani21. Yy da cebinde akıllı telefon olması zenginlik haline geldi bazı kesimlerce. Adalet aradığında fakirlik yok kardeşim, çıkar telefonunu diyor. Bu insanları görünce kalan umudum da yitiyoryitiyor
Bence belirli bir yaş grubunun üstündeki insanların oy kullanmaları yasaklanmalı.. Seçilenden en çok etkilenecek seçmen grubu oy kullanmalı. Sebebi ise jenerasyon farkı, araştırma yapmamaları..Dönem öyle bir dönem ki..
Zenginler daha zengin,fakirler daha fakir. Orta halliler çırpınıyor.
Nedenlerini fikirlerime tercüman olarak belirtmişsiniz.
Umudum Y kuşağının tecrübeleri ve akıllı olmaları ve Z kuşağının yenilikçi ve insancıl olması. Başka türlüsü tahammül edilebilir gibi değil.
Ve Aysun kayacinin söyleyip de linclendigi o söz gerçekten ne doğru ...Bence belirli bir yaş grubunun üstündeki insanların oy kullanmaları yasaklanmalı.. Seçilenden en çok etkilenecek seçmen grubu oy kullanmalı. Sebebi ise jenerasyon farkı, araştırma yapmamaları..
Ben de gelecek kuşaktan ümitliyim. Maalesef ki onlara çok üzülüyorum. Her geçen yıl mezun yığılması artıyor. Henüz okurken başlıyor umutsuzlukları.. Ben 4 sene önce mezun oldum ama 4 senede inanın çok şey değişti. Şimdi işsiz kalacağı apaçık ortadayken dahi okumak zorunda kalıyorlar.
Yaşıtları dünyayı keşfederken, part time çalışarak bütün ihtiyaçlarını giderebilirken onlar burada Netflix, spotify üyeliğini dahi kullanırken yargılanabiliyor..
Bi insanın ekmek su ihtiyacı kadar kültürlenmeye de ihtiyacı var. Ama kaç çocuk sinema, tiyatro gibi aktivitelere gidebiliyor. Bunlara çok üzülüyorum. Günde minimum 8 saat çalışarak 50 yıl sonra geçinemeyecek bir emekli maaşını alabilmek için..
Katılıyorum size. Belirli yaşın üstündekilerdeki bilinçli insan sayısı çok az. Bilinçli olmayan kesim ise kendi dönemlerinde yaşadıkları ''o dönemin zorlukları'' olarak nitelendirdikleri sorunlardan sonra bu dönemi bir velinimet olarak görüyorlar. Çocuklarının ve torunlarının ne denli haklarına girdiklerinin maalesef ki idrakında değiller.Bence belirli bir yaş grubunun üstündeki insanların oy kullanmaları yasaklanmalı.. Seçilenden en çok etkilenecek seçmen grubu oy kullanmalı. Sebebi ise jenerasyon farkı, araştırma yapmamaları..
Ben de gelecek kuşaktan ümitliyim. Maalesef ki onlara çok üzülüyorum. Her geçen yıl mezun yığılması artıyor. Henüz okurken başlıyor umutsuzlukları.. Ben 4 sene önce mezun oldum ama 4 senede inanın çok şey değişti. Şimdi işsiz kalacağı apaçık ortadayken dahi okumak zorunda kalıyorlar.
Yaşıtları dünyayı keşfederken, part time çalışarak bütün ihtiyaçlarını giderebilirken onlar burada Netflix, spotify üyeliğini dahi kullanırken yargılanabiliyor..
Bi insanın ekmek su ihtiyacı kadar kültürlenmeye de ihtiyacı var. Ama kaç çocuk sinema, tiyatro gibi aktivitelere gidebiliyor. Bunlara çok üzülüyorum. Günde minimum 8 saat çalışarak 50 yıl sonra geçinemeyecek bir emekli maaşını alabilmek için..
Ikı kılo meyveye 40 tl odedıgım aklıma geldı sınırım bozuldu bak sımdı.Katılıyorum size. Belirli yaşın üstündekilerdeki bilinçli insan sayısı çok az. Bilinçli olmayan kesim ise kendi dönemlerinde yaşadıkları ''o dönemin zorlukları'' olarak nitelendirdikleri sorunlardan sonra bu dönemi bir velinimet olarak görüyorlar. Çocuklarının ve torunlarının ne denli haklarına girdiklerinin maalesef ki idrakında değiller.
Belki zor olacak fakat bir şeyler değişecek illa ki.
Merhaba; bu yakindiginiz Şeyin bozumu yok maalesef. Ama başkalarının hayatlarına maddi manevi dokunuşlar yaparak biraz psikolojinizi koruyabilirsiniz. Bir köy okuluna yardım edebilir, maddi durumu olmayan bir çocuğu giydirebilir, ne bileyim bir hayvan barınağını ziyaret edebilirsiniz. Maalesef biz bu kadarını yapabiliyoruz. Gerisi devletin işi. Ama o da Allah a emanetMerhaba herkese iyi geceler dilerim
mühendisim, bekarım ailemle yaşıyorum ve fena sayılmayacak bir maaş alıyorum. Ama birikim asla yapamıyorum.
Düşünmekten artık psikolojim bozuldu. Ben böyleysem asgari ücretle yaşamaya çalışan abilerim, ablalarım veya kardeşlerim nasıldır diye düşünüyorum. Hayat çok adaletsiz geliyor.. Bir yerlerde çok büyük yanlışlar var. Önceden market arabasını doldurduğum zaman öderken bu kadar şaşırmıyordum. Şimdi ise alacağım bir şey için standın önünde kendime 2 3 kez soruyorum. "Bunu almalı mıyım? " diye.
Markete giriyorum bir yaş pasta aldıktan sonra kafamda matematiğini yapmaya başlıyorum. Bir misafir ağırlamak için bile günde kaç saat çalışmam gerekiyor diye. Artık herseyde böyle hesaplamalara girdiğim için işin içinden çıkamıyorum.
Justin timberlake 'in bir filmi vardı "Zamana karşı " diye. Alacakları yapacakları her harcama için ömürlerinden harcıyorlardı. Aynı böyle hissediyorum. Ömrümüzü asgari düzeyde yaşayabilmek için çalışmakla harcıyoruz..
Her gün bir intihar haberi okuyoruz, insanlar artık akıl sağlıklarını yitirdiler. Her gün herşeye ayrı bir zam geliyor..
Bir mal mülk sahibi olmakta eskidenmiş artık 1 kendine 1 bankaya 1 'de devlete alıyorsun ne alırsan.. Sosyal medyada yaşam pahalılığına tepki veren insanlara yapılan yorumları okudukça bu ülkeye inancımı daha çok kaybediyorum. Peyniri neden migros yerine bimden almadın diye azarlayanlar dahi var. Artık insanları sarsmak yeter artık demek istiyorum bağıra çağıra.. Nasıl bu kadar kör olabilirsiniz demek istiyorum. Hepimiz aynı gemideyiz demek istiyorum..
Konuyu çok karmaşık anlattım farkındayım ama artık isyan noktasına geldim. Bunları bencilce düşüncelerle yazmıyorum elbette. Benim kadar şanslı olamayan milyonlarca insan var ve bunları düşünmek artık beni çok üzüyor.
Siz psikolojinizi nasıl koruyabiliyorsunuz
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?