Rezil olduk galiba

autumn7 .!.:

Kızlar 1 ay önce evlendim konularımı bilenler bilir. Eşimle bu 1 ay içinde bi kere şiddetli bir tartışma yaşandı. Yani bağırış çağırış anlamında şiddetli diyorum asla dayak vs olmadı. Ben tartışırken sinirlenip gecenin bi yarısı evden gitmek istediğim için eşim beni tutmaya çalıştı bırak vs diye bağırdım ağladım falan yarım saat sürdü tartışma gecenin 3 ünde. Apartmanları biliyorsunuz eminim gürültü gitmiştir komşulara.

Neyse konuya geleyim. Ben yurtdışında müstakil bir evde büyüdüm. Yeri geldi annemle kardeşlerimle de tartışmalar yaşadım her evde olduğu gibi. Oradaki komşularımız bizi bildikleri için bunları umursamazdı, yüzümüze vurmazlardı herşey olduğu gibi devam ederdi. Eşimle tartışmamızın ardından sakinleşince konuştuk anlaştık olabilir yeni evlendik alışmaya çalışıyoruz benim üzerimde annemler yurtdışına dönecek yalnız kalacağım diye zaten bi baskı vardı, düğün öncesi görümcelerle yaşanan olaylar falan da cabası. Şuan çok güzel gidiyor evliliğimiz çok şükür.

Neyse asıl konuya geleyim sabah markete gittim. Ev sahibinin babası yaşlı bir dede tanışmışlığımız var. Nasılsın amca falan dedim dış kapıda karşılaştık . Sen kimsin kızım falan dedi hatırlamadı beni biraz aklı başında değil sanırım yaşlılığından dolayı. Bende biz yeni evlendik taşındık ya amca senle de tanışmıştık dedim. Hemen üst kattayız dedim. O kattaki adamın karısı ne oldu ya dedi. Efendim dedim kavga etmişler karısını dövmüş dedi ben yerin dibine girdim. Yok amca biz değiliz o başka birileridir dedim uzatmadan içeri girdim . Eşimi böyle bi duruma düşürdüğüm için çok üzgünüm çünkü sakin olmam için bana yalvardıkça durmak durulmak bilmemiştim. Apartmanda yaşamaya hiç alışkın olmadığımdan da olayların nereye varacağını pek düşünemedim. Demek ki binada bişeyler duyuldu ve yalan yanlış yayıldı herkese . Eşim bu insanların yüzüne bakıyor kirayı vs vermeye gidiyor karşılaşıyor adamlar kayınbabamın tanıdıkları zaten. Kısacası kendimi çok kötü hissettim içim içimi yiyor insanlar hakkımızda ne düşünmüştür eşim hakkında ne düşündüler diye. İnsanlarda nasıl bi algı oluşmuştur ? Bide bunlarla aramızda iki daire var duymaları pek mümkün değil sanırım üst kattakiler yetiştirdi. Türkiye’de genel olarak insanların dedikoduya aşırı düşkün olması beni benden alıyor zaten. Kimseye fırsat vermeye gelmiyor. Kötü hissediyorum kendimi çok utandım. Eşime bu durumdan bahsetmeyeyim değil mi?

Genişletmek için tıkla...

TeAmoIG .!.:

Sizin şu mantığınıza göre üst kattaki veya alt kattaki veyahutta yan dairedeki komşu sabah erken saatte veya geç saate makineyi çalıştrsa, bangır bangır müzik dinlese, çocukları ağlasa veya bağırsa, afedersiniz eşiyle sev...ken sesleri gelse o da kimseyi ilgilendirmez..

Genişletmek için tıkla...

Lagom06 .!.:

Çocukların evlerinde özgürce hareket etmeleri ben mutlu ediyor, çoğumuz çalışan insanlarız istediği saatte makine açabilir en fazla kaç dk sürebilir ki, müzik dinleme konusunda sevdiğim birkaç şarkıyıda çalarsa ben de eşlik ederim, eşiyle özel durumuna gelince hava da aşk kokusu var demek ki

Genişletmek için tıkla...

autumn7 .!.:

Türkiye’de genel olarak insanların dedikoduya aşırı düşkün olması beni benden alıyor zaten. Kimseye fırsat vermeye gelmiyor.

Genişletmek için tıkla...

autumn7 .!.:

Kızlar 1 ay önce evlendim konularımı bilenler bilir. Eşimle bu 1 ay içinde bi kere şiddetli bir tartışma yaşandı. Yani bağırış çağırış anlamında şiddetli diyorum asla dayak vs olmadı. Ben tartışırken sinirlenip gecenin bi yarısı evden gitmek istediğim için eşim beni tutmaya çalıştı bırak vs diye bağırdım ağladım falan yarım saat sürdü tartışma gecenin 3 ünde. Apartmanları biliyorsunuz eminim gürültü gitmiştir komşulara.

Neyse konuya geleyim. Ben yurtdışında müstakil bir evde büyüdüm. Yeri geldi annemle kardeşlerimle de tartışmalar yaşadım her evde olduğu gibi. Oradaki komşularımız bizi bildikleri için bunları umursamazdı, yüzümüze vurmazlardı herşey olduğu gibi devam ederdi. Eşimle tartışmamızın ardından sakinleşince konuştuk anlaştık olabilir yeni evlendik alışmaya çalışıyoruz benim üzerimde annemler yurtdışına dönecek yalnız kalacağım diye zaten bi baskı vardı, düğün öncesi görümcelerle yaşanan olaylar falan da cabası. Şuan çok güzel gidiyor evliliğimiz çok şükür.

Neyse asıl konuya geleyim sabah markete gittim. Ev sahibinin babası yaşlı bir dede tanışmışlığımız var. Nasılsın amca falan dedim dış kapıda karşılaştık . Sen kimsin kızım falan dedi hatırlamadı beni biraz aklı başında değil sanırım yaşlılığından dolayı. Bende biz yeni evlendik taşındık ya amca senle de tanışmıştık dedim. Hemen üst kattayız dedim. O kattaki adamın karısı ne oldu ya dedi. Efendim dedim kavga etmişler karısını dövmüş dedi ben yerin dibine girdim. Yok amca biz değiliz o başka birileridir dedim uzatmadan içeri girdim . Eşimi böyle bi duruma düşürdüğüm için çok üzgünüm çünkü sakin olmam için bana yalvardıkça durmak durulmak bilmemiştim. Apartmanda yaşamaya hiç alışkın olmadığımdan da olayların nereye varacağını pek düşünemedim. Demek ki binada bişeyler duyuldu ve yalan yanlış yayıldı herkese . Eşim bu insanların yüzüne bakıyor kirayı vs vermeye gidiyor karşılaşıyor adamlar kayınbabamın tanıdıkları zaten. Kısacası kendimi çok kötü hissettim içim içimi yiyor insanlar hakkımızda ne düşünmüştür eşim hakkında ne düşündüler diye. İnsanlarda nasıl bi algı oluşmuştur ? Bide bunlarla aramızda iki daire var duymaları pek mümkün değil sanırım üst kattakiler yetiştirdi. Türkiye’de genel olarak insanların dedikoduya aşırı düşkün olması beni benden alıyor zaten. Kimseye fırsat vermeye gelmiyor. Kötü hissediyorum kendimi çok utandım. Eşime bu durumdan bahsetmeyeyim değil mi?

Genişletmek için tıkla...

autumn7 .!.:

Kızlar 1 ay önce evlendim konularımı bilenler bilir. Eşimle bu 1 ay içinde bi kere şiddetli bir tartışma yaşandı. Yani bağırış çağırış anlamında şiddetli diyorum asla dayak vs olmadı. Ben tartışırken sinirlenip gecenin bi yarısı evden gitmek istediğim için eşim beni tutmaya çalıştı bırak vs diye bağırdım ağladım falan yarım saat sürdü tartışma gecenin 3 ünde. Apartmanları biliyorsunuz eminim gürültü gitmiştir komşulara.

Neyse konuya geleyim. Ben yurtdışında müstakil bir evde büyüdüm. Yeri geldi annemle kardeşlerimle de tartışmalar yaşadım her evde olduğu gibi. Oradaki komşularımız bizi bildikleri için bunları umursamazdı, yüzümüze vurmazlardı herşey olduğu gibi devam ederdi. Eşimle tartışmamızın ardından sakinleşince konuştuk anlaştık olabilir yeni evlendik alışmaya çalışıyoruz benim üzerimde annemler yurtdışına dönecek yalnız kalacağım diye zaten bi baskı vardı, düğün öncesi görümcelerle yaşanan olaylar falan da cabası. Şuan çok güzel gidiyor evliliğimiz çok şükür.

Neyse asıl konuya geleyim sabah markete gittim. Ev sahibinin babası yaşlı bir dede tanışmışlığımız var. Nasılsın amca falan dedim dış kapıda karşılaştık . Sen kimsin kızım falan dedi hatırlamadı beni biraz aklı başında değil sanırım yaşlılığından dolayı. Bende biz yeni evlendik taşındık ya amca senle de tanışmıştık dedim. Hemen üst kattayız dedim. O kattaki adamın karısı ne oldu ya dedi. Efendim dedim kavga etmişler karısını dövmüş dedi ben yerin dibine girdim. Yok amca biz değiliz o başka birileridir dedim uzatmadan içeri girdim . Eşimi böyle bi duruma düşürdüğüm için çok üzgünüm çünkü sakin olmam için bana yalvardıkça durmak durulmak bilmemiştim. Apartmanda yaşamaya hiç alışkın olmadığımdan da olayların nereye varacağını pek düşünemedim. Demek ki binada bişeyler duyuldu ve yalan yanlış yayıldı herkese . Eşim bu insanların yüzüne bakıyor kirayı vs vermeye gidiyor karşılaşıyor adamlar kayınbabamın tanıdıkları zaten. Kısacası kendimi çok kötü hissettim içim içimi yiyor insanlar hakkımızda ne düşünmüştür eşim hakkında ne düşündüler diye. İnsanlarda nasıl bi algı oluşmuştur ? Bide bunlarla aramızda iki daire var duymaları pek mümkün değil sanırım üst kattakiler yetiştirdi. Türkiye’de genel olarak insanların dedikoduya aşırı düşkün olması beni benden alıyor zaten. Kimseye fırsat vermeye gelmiyor. Kötü hissediyorum kendimi çok utandım. Eşime bu durumdan bahsetmeyeyim değil mi?

Genişletmek için tıkla...