- 7 Kasım 2013
- 13.434
- 31.575
- 598
- Konu Sahibi meredithgrey
-
- #1
Tatil yolunda arabadan yazıyorum eşim yola konsantre ben de kendimi sorguluyorum. Son günlerde çok değişik ruh halleri içindeyim kendimi tanıyamıyorum. Eşime çok aşığım üç ay önce evlendik zaten yazılarımdan bilirsiniz. Evlenmeden evvel ailevi çok sıkıntılar oldu babam nikahta yoktu o dönem annem güçlü duramadı denge sağlayamadı (evet 35 yaşımda kadınım ama babam öyle bir adam ki karşısında kendimi ifade etme şansım hiç olmadı!)
Anneme dönersek ailede dedikodular olmuş onları benimle paylaştı balayımda ve sonra dönünce çok üzüldüm. Bu konularda hatalı olduğundan mıdır nedir annemden çok soğudum. Her zaman maddi manevi arkamda duran o güçlü kadın gitti sanki. Şimdi de çok üstüme geliyor sürekli arama mesaj bekliyor içimden gelmiyor. Benim de bir hayatım olduğu artık evli olduğum aklına gelmiyor.
Annen sen evlendin diye üzülmüş hassaslaşmış olabilir diyenler için söyleyeyim, başımdan geçen çok kötü bir evlilikten sonra şimdiki eşim pırlanta gibi birisi. Anneme de on beş dakika mesafedeyiz haftada bir görüşüyoruz yani ah vah edecek bir durum yok. Ama ben evlendim annem evden cenaze çıkmış gibi davrandı balayımdan da zevk alamadım.
Annem konusu bir. Bunalıyorum.
İkinci konu işim. Beş sene doluyor şirkete ne vaatlerle girdim ama yükselme namına hiçbir şey olmadı çok kötü bir yönetim var ve iki sene sonrayı göremeyiz gibi geliyor. Güneş görmeyen odamda dolap manzarasıyla beş sene geçirdim ve çok bunaldım. Kendi işimizi kuracağız kısmetse onu bekliyorum çıkmak için.
Sanıyorum bütün bunlar beni bunalttı. Obsesif takıntılar gösteriyorum saçım kötüyse ve bir yere gittiysek mesela o günüm zehir oluyor ya da instagram fotolarını beğenmiyor siliyorum bir anda! Hep gerginim hep içimde sıkıntı var sanki.
Eşimle konuşayım dedim konuşamadım kendisi pek yorum yapmaz tek tük kötü huylarından biridir bu.. Ve belki de içime ata ata bunalıyorum bilmiyorum. İstanbul'a dönünce bir destek almayı düşünüyorum artık..
Dönem dönem sizler de yaşadınız mı bunları ? Ben nasıl düzelicem
Anneme dönersek ailede dedikodular olmuş onları benimle paylaştı balayımda ve sonra dönünce çok üzüldüm. Bu konularda hatalı olduğundan mıdır nedir annemden çok soğudum. Her zaman maddi manevi arkamda duran o güçlü kadın gitti sanki. Şimdi de çok üstüme geliyor sürekli arama mesaj bekliyor içimden gelmiyor. Benim de bir hayatım olduğu artık evli olduğum aklına gelmiyor.
Annen sen evlendin diye üzülmüş hassaslaşmış olabilir diyenler için söyleyeyim, başımdan geçen çok kötü bir evlilikten sonra şimdiki eşim pırlanta gibi birisi. Anneme de on beş dakika mesafedeyiz haftada bir görüşüyoruz yani ah vah edecek bir durum yok. Ama ben evlendim annem evden cenaze çıkmış gibi davrandı balayımdan da zevk alamadım.
Annem konusu bir. Bunalıyorum.
İkinci konu işim. Beş sene doluyor şirkete ne vaatlerle girdim ama yükselme namına hiçbir şey olmadı çok kötü bir yönetim var ve iki sene sonrayı göremeyiz gibi geliyor. Güneş görmeyen odamda dolap manzarasıyla beş sene geçirdim ve çok bunaldım. Kendi işimizi kuracağız kısmetse onu bekliyorum çıkmak için.
Sanıyorum bütün bunlar beni bunalttı. Obsesif takıntılar gösteriyorum saçım kötüyse ve bir yere gittiysek mesela o günüm zehir oluyor ya da instagram fotolarını beğenmiyor siliyorum bir anda! Hep gerginim hep içimde sıkıntı var sanki.
Eşimle konuşayım dedim konuşamadım kendisi pek yorum yapmaz tek tük kötü huylarından biridir bu.. Ve belki de içime ata ata bunalıyorum bilmiyorum. İstanbul'a dönünce bir destek almayı düşünüyorum artık..
Dönem dönem sizler de yaşadınız mı bunları ? Ben nasıl düzelicem