O kadar öfkeliyim o kadar mutsuzum ki anlatamam..Ne giyinesim var, ne yaşama hevesim...Allaha şükür ailem sağlıklı on numara insanlar keza eşimde öyle çok ilgilidir her an sevdiğini söyler zaten her an dipdibeyiz falan...Demek istediğim sağlığım hayatım ailem her şey tam allaha bin şükür..Evliliğimde zor dönemlerim oldu maddi manevi..Çok zor zamanlar yaşadım..En yakın akrabalarımla (kardeş kadar yakın...) büyük anlaşmazlık yaşadık..Görüşmeyi kestik...O zor zamanlarda bile bu kadar kötü olmadım..Üstünden kaç sene geçti...Maddi sıkıntılar bitti sayılır...En kötü kısımları atlattık en azından...Ama ben son zamanlarda son 3 4 aydır bitik vaziyetteyim..Kimseyle görüşmüyorum..Ailemi telde aramak konuşmak bile külfet geliyor...Evde koltukta oturuyorum bütün gün elimde telefon...Bişeyler izliyorum bişeyler okuyorum...Ağzımı oynatırken bile zorlanıyorum konuşurken inanın o derece bitkinim...Ne yapayım kendimi bu durumdan nasıl kurtarayım bilmiyorum...Gencim güzelim hep gülerdim ben espriler yaşama sevincim hayallerim..Üzülüyorum kendime...Bu zamanlarımı sonradan çok aramak istemiyorum kendimi harcıyorum evde hiçbişey yapmayarak..Ama inanın mecalim yok...İsteğim yok biri beni sürüklese keşke zorlasa...o kadar anlatıyorum en yakınlarıma halimi biride demiyo ki gel seni şuraya yazdırayım şunu yapalım vs...Arkadaşlarımda bir tane düzgün insan yok...Beni anlayabilecek biri yok bu anlamda...Belki benim gibi olan birileri vardır diye yazıyorum..Bide içimi dökmüş oldum......
-
-
Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Ruhum çekildi sanki..
- Konu Sahibi humeyra92
- Başlangıç Tarihi
- 20 Eylül 2017
- 2.398
- 9.467
- 158
- 38
- 7 Mayıs 2015
- 2.417
- 5.894
- 358
Zor zamanlar yaşadım demişsiniz, belki de her şeyi hallettik sanarken farkında olmadan yıprandınız. Bu durum da şimdi çıkıyor ortaya. Psikolojik yardım alabilirsiniz, burda dertleşmek bir nebze iyi gelse de burdan çıkınca yine aynı hayatınıza geri döneceksiniz.
Siz istemedikçe içinizden gelmedikçe kimsenin ittirmesiyle bir şeyler yapamazsınız.Kendinizi iyi hissetmek için psikologla görüşebilirsiniz.
Siz istemedikçe içinizden gelmedikçe kimsenin ittirmesiyle bir şeyler yapamazsınız.Kendinizi iyi hissetmek için psikologla görüşebilirsiniz.
- 28 Mart 2008
- 1.535
- 4.039
- 658
- 31 Mart 2012
- 10.869
- 7.484
- 448
- 12 Temmuz 2011
- 1.824
- 3.942
- 333
- 29 Haziran 2019
- 726
- 569
- 53
Seni anlıyoruz elbette. Bende aynisini yaşadım ve dönem dönemde yaşarım. O zor zamanları bin bir zorlukla geçirmişsiniz bu süreçte kendinizi sıkıp güçlü olmak zorunda hissetmiş olabilirsiniz. O yüzden o zamanlarda gardinizi dusurmediniz ama sorunlar bitince artık kendinizi rahat bıraktığınız için bu tarz geçişler yaşamanız normal. Birçok kişide gördüm bu durumu bende dahil. Tavsiyem size birazda iyi gelen şeyleri yapmaya devam edin. Bunun bir süreç olduğunu normal olduğunu herkesin hayatında en az bir kez yaşayacağını bir süre sonra geçeceğini kendinize sürekli tekrar edin. Yoga yapabilir ya da yoga kitapları okuyabilirsiniz gerçekten iyi geliyor.
- 28 Ekim 2013
- 514
- 834
- 103
Kafanızın arkasına atmışsınız hepsini atlattığınız filan yok yani. Nerden mi biliyorum ? Kendimden. Her şeyi takan bi insanım ama kolay affederim diye düşünürdüm hep. Kolay unutup halledemiyomuşum. Bunu psikoloğa gittiğimde anladım :) çünkü kafayı yicekmişim artık. Şu son dönem yine öyleyim. İntikam alasım var sanki o zaman rahat etcekmişim gibi. Neler neler geçti kafamdan da işte vicdanım engel oldu yine. Psikoloğa git mutlaka. Bana hipnoterapi önerdi atlatamazsın başka türlü dedi belki sizinde öyle bişeylere ihtiyacınız vardır. Ertelemeyin daha kötü olmadan
Cok tanıdık geldi yazdıklarınız, yaklaşık 5 sene önce hayatımın en güzel dönemlerinden birini yaşarken kendimi bir anda kapkaranlık bir ruh halinde buldum. Aklımda sürekli neden yaşıyorum ki amacım ne diye bir boşluk hissiyle sorular dönüp duruyordu. İşim ilişkim ailem evim eşyalarım vs hiç bir eksiğim yoktu. O anki bene tırnaklarımla kazıyıp gelmiştim ve en mutlu olmam gereken günlerimdi. Sürekli amacım ne diye ağlıyordum ve yakınlarım bir psikiyatra gitmemi söyledi terapi de veriyordu. Anlattım ağladım ağladım anlattım daha cok ağladım ve 50 dakikanın sonunda bana doktorum şunları şöyledi. O ana gelene kadar dimdik yıkılmadan ayakta duran ben, tüm zorluklarda en ufak yara almayan ben en konforlu ve en rahat dönemde kendimi bırakmışım. Aslında o günün değil geçmişin zorluklarının izleri en güzel günlerimde karabasan gibi çökmüş üzerime. İlk seans sonrasında bu yüzden böyleyim diye bilinclenip bir silkelendim cünkü cevap bulamıyordum. Sonrasında bir kaç seansta toparladım cok şükür.
dilerim bu ruh halinden çabucak kurtulursunuz.
dilerim bu ruh halinden çabucak kurtulursunuz.
Evet hissediyorum depresyon olduğunu çünkü çok ağır...Çok teşekkür ederim tavsiyeleriniz için
Geçmişin acısı şimdi çıkıyor bence de...doktora gitmeliyim farkındayım..Çok teşekkür ederim tavsiyeleriniz için
Tam tersine ailem çok iyi geliyor aslında..Sorun bende...Konuşasım yok..Susup öylece oturmak istiyorum..Hareket bile etmeden..Öyle bi ruh haline büründüm
Kitaplar alıyorum birsürü biraz okuyorum iyi geliyor snra sıkılıp bırakıyorum..Ya da bakıyorum 2 3 sf okunuşum ama hatırlamıyorum haydaa bi daha oku...
- 24 Aralık 2017
- 5.560
- 4.518
- 173
- 24 Mart 2019
- 3.062
- 4.186
- 133
- 39
Dışarıdan herkes çok iyi zannediyor..Heranlamda...Allaha şükür önemli bi sıkıntı yok hayatımda aslında herşey iyi..Sorun tamamen ruhum...
Oda çok etkiliyor beni..Ne zaman tv izlesem ağlıyorum çocuklara şehitlere genel bi olumsuzluk hali var zaten çevrede dünyada..Ama benim ki bunlardan önce başlamıştı...
Evet doluluk yaşanmışlık bi yerden çıkıyor...Çok teşekkür ederim tavsiyeleriniz için
