Ben besmele cekmemle kurtuluyorum. Ve kafa tutuyorum deliyim galiba. Allah var diyorum pufff. Artik o kadar etkilenmiyorum.
Ben besmele cekmemle kurtuluyorum. Ve kafa tutuyorum deliyim galiba. Allah var diyorum pufff. Artik o kadar etkilenmiyorum.Eğer inançlıysanız 3 ertane nas felak okuyun..o an okumak çok zor oluyor çünkü ses çıkmıyor dil dönmüyor yarım yamalak okunuyor ama 2. duada falan hemen kendine geliyor insan..korkutulmuşsun derler bizde..gece gece açık yazık istemedim
Ya sizin bi okunup üflenmek mi derler sanırım öyle bir şeye ihtiyacınız varYa gördüğüm en berbat kabuslardan birini yazacağım; dudaklarım patlamıştı, uçuklamıştı korkudan ve sabaha kadar uyuyamamıştım.
Baya oluyor bunu yaşayalı, bekarım o zamanlar ailemle kalıyorum; bir yaz gecesi olduğunu söyleyebilirim çünkü acayip sıcak vardı ve balkonda yatmaya karar vermiştim, yazlıkta klima yoktu ve hiçbir odaya sığamamıştım, vantilatörü de alıp balkona gitmiştim. Oraya dönerim uyuyamam, buraya dönerim uyuyamam derken sıkıntı içinde güç bela daldım artık uykuya ama tam bir uyku değildi, işte uyur-uyanık arası bir şeydi.
Bir acayip ses geliyor dışarıdan, balkonun dışından sokaktan. Kedi miyavlaması gibi ama değil, nasıl desem tasvir etsem, kedi miyavlaması gibi ama bir kedinin o sesi çıkarması imkansız çünkü o kadar kalın sesli kedi olamaz, inceden kalına doğru uzayan bir ses... (Anlatırken tüylerim diken diken oldu Allah kahretmesin, en korktuğum kabuslardan biriydi)... Ürperti geldi, içime bir garip korku doldu; gözlerimi açtım bakıyorum balkondayım hala, yerimden biraz doğruldum, sonra o sesin ezan okumaya çalışan biri olduğunu fark ettim ama yok böyle bozuk bir tonda ezan okuma, uzata uzata kedi miyavlaması gibi başlıyor, bozulan kaset sesi olur ya hani kalınlaşan insan sesi ona dönüyor ve ezanı da yanlış okuyor ayy, baya baya yanlış okuyor tuhaf şeyler diyor karıştırıyor filan... Ay ben bunu fark ettiğimde aklıma gelen bütün duaları okumaya başladım ki karaltı gibi bir şey yanımdan koşup bir kaçtı çok hızlı bir şey, temasını hisseder gibi oldum. Sonra uyandım, kalbim kulaklarımda "Anne" diye bağırıyorum, annemler filan geldi. Arkasına ezan başladı zaten.
Şimdi gülebilirim de, ay yani o anı hatırlayınca gülmek de pek mümkün değil, çok korkunçtu uf... Ne pis bir bilinçaltıdır dedim, nedir bu dedim. Çok korkmuştum.
İlk defa duyuyorum. Yiğenimin çocukken uykuda bağırma sorunu vardı. Çok kısa bir dönem oldu bu ama(psikolojikti muhtemelen anne baba boşandığı dönem) bir gece annemin evinde kalıyoruz yaz günü balkon kapısı açık falan baktım yiğenim son sürat balkona gidiyor (balkon benim yattığım odada) gözleri de açık, Allahtan uyumuyordum (saat 4 civarı sıcaktan uyanmışım) balkon demirlerinde yakaladım çocuğu ( yangın var gitmem lazım diyip duruyor) bıraksam belki atacak kendini ( düşündükçe bile kötü oluyorum) son derece sakin bir şekilde bebeğim rüya görüyorsun hadi yatağına gidelim dedim , yatağına yatırdım. Tabi korkudan balkonu falan kapattım, tüm odaların kapılarını kilitledim. Sen bunu anlatınca aklıma geldi. Belki ediyorsunuz ama yine de söyleyim Ayetel Kürsi oku yatarken , kötü rüya görmeni engelleyip seni sabaha kadar korurKızlar merhaba. Yatak odamda, yatağımın hemen baş ucunda lambayı açmam için butonum var. Yatağın sağ kısmında yatarım, ve her zaman sağ tarafından kalkarım. Lakin şu son haftada bir sorun oluştu. Geçen hafta her insan gibi yatağıma uzanıp uyudum. Gecenin bir vaktinde uyanıp kalktım. Kendimi teyzemin evinde sanıyorum. Güya kuzenim beni çağırıyor. Başta lambanın düğmesini aradım, bulamadım. Kalktım, lambanın düğmesini arıyorum, bulamıyorum. Elime sert bir şey geldi, ne olduğunu bilmiyorum. Odada karanlıkta öyle geziniyorum taki bu sefer boy aynasına dokunana ve bavuluma çarpana kadar. O dokunuştan sonra beynim yavaş yavaş gerçek hayata döndü. O aynaya dokununca, bavula çarpınca bildim ki hemen yanında odadan çıkmak için kapı var. Sadece o kapıyı açınca kendime geldim. Gerçek hayat ile rüyayı karıştırdım sandım. Her zaman yatağın sağ tarafından kalkarım, ki zaten hep o tarafta yatarım, bu sefer sol tarafından çıkıp ilk olarak başucu masasına dokunup itmiştim. Her neyse sonra tekrar uyamam biraz zaman aldı ama oldu geçti. Dün akşam ayni sorunu yaşadım. Yine aynı şekilde kalkıp lambayı açmak istedim ama butonu bulamadım. Yine yatağımın ters tarafından kalkmışım. Bu sefer kendimi diğer teyzemin evinde sanıyorum. Ama olduğum ev inşaattaydı. Bitmiş döşenmiş ev değildi. Lambayı ve kapıyı ararken cama dokundum. Gece o karanlıkta beni inşaatta unuttular sandım. Hiç bir şey görmüyorum ama annemin uzakta olmadığını biliyorum. Beni inanılmaz bir korku bastı ve onlara seslenip bağırmak istedim. Yapamadım. Nedeni yok. Öyle korkmakta başladım kaldım inşaatta hiç bir şey görmüyorum sabaha kadar mı bekleyeceğim bu karanlıkta diyip oturup tekrar düşündüm bağarayım diye. Gerçektende oturmuşum, yatağın sonuna. O an yine aklım başıma geldi ve kapının yakında olduğunu bilip çıktım ve tekrar gerçek hayata döndüm. İşin garibi de uykumda rüya görmüyorum. Hep kalkınca oluyor. Aynı sistem, başucumdaki lambayı bulamayıp, yatağın diğer tarafından kalkıp kendimi başka bir evde hissediyorum. Başınıza öyle şeyler geldi mi ? Tam ne olduğunu bilmiyorum. Rüya ile gerçek hayatı karıştırdığımı düşünmeme başlıyorum ama Ortada rüya yok. Uyanıkken oluyor bunlar. Bir daha olursa diye korkmaya başlıyorum. Ya bu sefer kendimi mezarlıkta hissedersem diye tedirginim. Allahtan kapı kapalı yatıyorum, yoksa muhtemelen merdivenlerden yuvarlanırım. Bir defa daha olsun (ki umarım olmaz) muayeneyeye gideceğim...
Balkon alçakmıydı? Sizi izleyen birimiydi ki acaba???Ya gördüğüm en berbat kabuslardan birini yazacağım; dudaklarım patlamıştı, uçuklamıştı korkudan ve sabaha kadar uyuyamamıştım.
Baya oluyor bunu yaşayalı, bekarım o zamanlar ailemle kalıyorum; bir yaz gecesi olduğunu söyleyebilirim çünkü acayip sıcak vardı ve balkonda yatmaya karar vermiştim, yazlıkta klima yoktu ve hiçbir odaya sığamamıştım, vantilatörü de alıp balkona gitmiştim. Oraya dönerim uyuyamam, buraya dönerim uyuyamam derken sıkıntı içinde güç bela daldım artık uykuya ama tam bir uyku değildi, işte uyur-uyanık arası bir şeydi.
Bir acayip ses geliyor dışarıdan, balkonun dışından sokaktan. Kedi miyavlaması gibi ama değil, nasıl desem tasvir etsem, kedi miyavlaması gibi ama bir kedinin o sesi çıkarması imkansız çünkü o kadar kalın sesli kedi olamaz, inceden kalına doğru uzayan bir ses... (Anlatırken tüylerim diken diken oldu Allah kahretmesin, en korktuğum kabuslardan biriydi)... Ürperti geldi, içime bir garip korku doldu; gözlerimi açtım bakıyorum balkondayım hala, yerimden biraz doğruldum, sonra o sesin ezan okumaya çalışan biri olduğunu fark ettim ama yok böyle bozuk bir tonda ezan okuma, uzata uzata kedi miyavlaması gibi başlıyor, bozulan kaset sesi olur ya hani kalınlaşan insan sesi ona dönüyor ve ezanı da yanlış okuyor ayy, baya baya yanlış okuyor tuhaf şeyler diyor karıştırıyor filan... Ay ben bunu fark ettiğimde aklıma gelen bütün duaları okumaya başladım ki karaltı gibi bir şey yanımdan koşup bir kaçtı çok hızlı bir şey, temasını hisseder gibi oldum. Sonra uyandım, kalbim kulaklarımda "Anne" diye bağırıyorum, annemler filan geldi. Arkasına ezan başladı zaten.
Şimdi gülebilirim de, ay yani o anı hatırlayınca gülmek de pek mümkün değil, çok korkunçtu uf... Ne pis bir bilinçaltıdır dedim, nedir bu dedim. Çok korkmuştum.
Sabah güneşin doğacağı vakit ile yükseldiği vakit arasında geçen zaman da kerahat vaktidir. Ona da dikkat edinAynen kerahat vakti uyunulmazmis,kerahat vakti uyuyupta aklını yitirmeden kalkan şükretsin diye hadis vardı sanırım
Bende evimde hep uyurken sesler duyardım,eşim öyle bişey yok dese de,uzunca bi süre çoğu zmn aradım o sesleri
bir gün kerahat vakti eşim işteyken yatağıma uzandım kestireyim diye uyku çökmüştü,dalmışım ama fısır fısır birilerinin seslerini duyuyorum yine, odada konuşuyorlar ama resmen çince gibi abuk subuk bıdır bıdır biseyler, hemde izlendiğimi hissediyodum,o sıra da arkamda birinin olduğunu hissettim,ilk defa yakaladım galiba dedim
bı anda hışımla arkamı dönmemle cüce, çirkin, başında değişik yeşil bi şapkası olan,yüzü kıllı bı adamla göz göze geldim ama bildiğimiz cüceydi o şey,o en fazla bir saniye göz göze gelip kalmamizi hiç unutmam, sonra şaşırdı sanırım, çok çok aşırı bı hızla kapıya ışınlandı gibi oldu resmen, üç tane cüce adam odanın kapisindaydi,bana bakiyokardi, sonra odadan çıktılarben o şokla kalktım hemen kapıdan, antreye salona balkonlara fln girip çıktım aradım yoklardı
Buna 4 yıl oluyor sanırım o günden sonra baya yalnız kalamadim evde hocalar vs çok uğraştı annem eşim kayınvalidem falan,ama bidaha görmedim öyle cüceleri şükür, geldi geçti kerahat vakti uyuduguma bulmuştum bı nevi bu durumu, o günden sonra da hiç kerahat vakti uyumadım
Ya o karalti bana bir gun gozuktu iste. Bir cigt ateş parcasi gozlerle. Simsiyah bir duman gibi. Kocaman. Aklima geldi de. Annemden korkardi bir tek.Ya gördüğüm en berbat kabuslardan birini yazacağım; dudaklarım patlamıştı, uçuklamıştı korkudan ve sabaha kadar uyuyamamıştım.
Baya oluyor bunu yaşayalı, bekarım o zamanlar ailemle kalıyorum; bir yaz gecesi olduğunu söyleyebilirim çünkü acayip sıcak vardı ve balkonda yatmaya karar vermiştim, yazlıkta klima yoktu ve hiçbir odaya sığamamıştım, vantilatörü de alıp balkona gitmiştim. Oraya dönerim uyuyamam, buraya dönerim uyuyamam derken sıkıntı içinde güç bela daldım artık uykuya ama tam bir uyku değildi, işte uyur-uyanık arası bir şeydi.
Bir acayip ses geliyor dışarıdan, balkonun dışından sokaktan. Kedi miyavlaması gibi ama değil, nasıl desem tasvir etsem, kedi miyavlaması gibi ama bir kedinin o sesi çıkarması imkansız çünkü o kadar kalın sesli kedi olamaz, inceden kalına doğru uzayan bir ses... (Anlatırken tüylerim diken diken oldu Allah kahretmesin, en korktuğum kabuslardan biriydi)... Ürperti geldi, içime bir garip korku doldu; gözlerimi açtım bakıyorum balkondayım hala, yerimden biraz doğruldum, sonra o sesin ezan okumaya çalışan biri olduğunu fark ettim ama yok böyle bozuk bir tonda ezan okuma, uzata uzata kedi miyavlaması gibi başlıyor, bozulan kaset sesi olur ya hani kalınlaşan insan sesi ona dönüyor ve ezanı da yanlış okuyor ayy, baya baya yanlış okuyor tuhaf şeyler diyor karıştırıyor filan... Ay ben bunu fark ettiğimde aklıma gelen bütün duaları okumaya başladım ki karaltı gibi bir şey yanımdan koşup bir kaçtı çok hızlı bir şey, temasını hisseder gibi oldum. Sonra uyandım, kalbim kulaklarımda "Anne" diye bağırıyorum, annemler filan geldi. Arkasına ezan başladı zaten.
Şimdi gülebilirim de, ay yani o anı hatırlayınca gülmek de pek mümkün değil, çok korkunçtu uf... Ne pis bir bilinçaltıdır dedim, nedir bu dedim. Çok korkmuştum.
Birde ben umursamıyorum artık.. Önceden cok korkar ederdim ama şimdi gördügüm zaman başımı çevirip yatıyorum.. Yani onları görmemezlikten gelmek beni daha iyi hissettiriyor.. Çok inançlı biride degilim acıkcası ne dua okurum ne abdest alırım... Ama bu alemde başka varlıklar olduguna kesin eminimm.. Yalnız degiliz.. Çevremde cok şeyler duyuyorum.. Babam bile yaşamış bazı şeyler.. varlar yaniiBen de 3 sene boyunca hep sırt üstü yattığım dönemde halk dilinde karabasan, bilimsel adı uyku felci olan şeyi yaşadım. Sırt üstü olayının da şöyle bir açıklaması var, tam hatırlayamadım ama organların sırt üstü yattığındaki konumu uyku felcine yol açıyormuş, çok şaşırmıştım ilk duyduğumda fakat yan yatmaya alışınca bir daha yaşamadım
Kesinlikle varlar.Birde ben umursamıyorum artık.. Önceden cok korkar ederdim ama şimdi gördügüm zaman başımı çevirip yatıyorum.. Yani onları görmemezlikten gelmek beni daha iyi hissettiriyor.. Çok inançlı biride degilim acıkcası ne dua okurum ne abdest alırım... Ama bu alemde başka varlıklar olduguna kesin eminimm.. Yalnız degiliz.. Çevremde cok şeyler duyuyorum.. Babam bile yaşamış bazı şeyler.. varlar yanii
Beni anlattin suan bende boyleyim ondan can kulagiyla dinliyorum ,insan anne olunca belki gucleniyor bende onlardanimBen besmele cekmemle kurtuluyorum. Ve kafa tutuyorum deliyim galiba. Allah var diyorum pufff. Artik o kadar etkilenmiyorum.
Beyinde birşeyler ters gidiyor mutlaka psikiyatriye anlatın bunları tam başında yakalamışsınız bişi ters gidiyor beyin kimyanızda önlem alın rahata erin sık sık olması düşündürücü biz ne desek havada olur şimdi belki hiçbir ehemmiyeti bile olmayabilir bunun sağlıklısın da diyebilir doktor sadece görünün ama psikoloğa değil tıp doktoru psikiyatri olsun.Kızlar merhaba. Yatak odamda, yatağımın hemen baş ucunda lambayı açmam için butonum var. Yatağın sağ kısmında yatarım, ve her zaman sağ tarafından kalkarım. Lakin şu son haftada bir sorun oluştu. Geçen hafta her insan gibi yatağıma uzanıp uyudum. Gecenin bir vaktinde uyanıp kalktım. Kendimi teyzemin evinde sanıyorum. Güya kuzenim beni çağırıyor. Başta lambanın düğmesini aradım, bulamadım. Kalktım, lambanın düğmesini arıyorum, bulamıyorum. Elime sert bir şey geldi, ne olduğunu bilmiyorum. Odada karanlıkta öyle geziniyorum taki bu sefer boy aynasına dokunana ve bavuluma çarpana kadar. O dokunuştan sonra beynim yavaş yavaş gerçek hayata döndü. O aynaya dokununca, bavula çarpınca bildim ki hemen yanında odadan çıkmak için kapı var. Sadece o kapıyı açınca kendime geldim. Gerçek hayat ile rüyayı karıştırdım sandım. Her zaman yatağın sağ tarafından kalkarım, ki zaten hep o tarafta yatarım, bu sefer sol tarafından çıkıp ilk olarak başucu masasına dokunup itmiştim. Her neyse sonra tekrar uyamam biraz zaman aldı ama oldu geçti. Dün akşam ayni sorunu yaşadım. Yine aynı şekilde kalkıp lambayı açmak istedim ama butonu bulamadım. Yine yatağımın ters tarafından kalkmışım. Bu sefer kendimi diğer teyzemin evinde sanıyorum. Ama olduğum ev inşaattaydı. Bitmiş döşenmiş ev değildi. Lambayı ve kapıyı ararken cama dokundum. Gece o karanlıkta beni inşaatta unuttular sandım. Hiç bir şey görmüyorum ama annemin uzakta olmadığını biliyorum. Beni inanılmaz bir korku bastı ve onlara seslenip bağırmak istedim. Yapamadım. Nedeni yok. Öyle korkmakta başladım kaldım inşaatta hiç bir şey görmüyorum sabaha kadar mı bekleyeceğim bu karanlıkta diyip oturup tekrar düşündüm bağarayım diye. Gerçektende oturmuşum, yatağın sonuna. O an yine aklım başıma geldi ve kapının yakında olduğunu bilip çıktım ve tekrar gerçek hayata döndüm. İşin garibi de uykumda rüya görmüyorum. Hep kalkınca oluyor. Aynı sistem, başucumdaki lambayı bulamayıp, yatağın diğer tarafından kalkıp kendimi başka bir evde hissediyorum. Başınıza öyle şeyler geldi mi ? Tam ne olduğunu bilmiyorum. Rüya ile gerçek hayatı karıştırdığımı düşünmeme başlıyorum ama Ortada rüya yok. Uyanıkken oluyor bunlar. Bir daha olursa diye korkmaya başlıyorum. Ya bu sefer kendimi mezarlıkta hissedersem diye tedirginim. Allahtan kapı kapalı yatıyorum, yoksa muhtemelen merdivenlerden yuvarlanırım. Bir defa daha olsun (ki umarım olmaz) muayeneyeye gideceğim...
Gangsta'nın okunup üflenmek yerine dört harfli(Ben) tarafından ikaz edilmeye ihtiyacı var, onun telepatisi yok teletabisi var.Ya sizin bi okunup üflenmek mi derler sanırım öyle bir şeye ihtiyacınız vartelepatik hisleriniz var mı?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?