Aynen kerahat vakti uyunulmazmis,kerahat vakti uyuyupta aklını yitirmeden kalkan şükretsin diye hadis vardı sanırım
Bende evimde hep uyurken sesler duyardım,eşim öyle bişey yok dese de,uzunca bi süre çoğu zmn aradım o sesleri
bir gün kerahat vakti eşim işteyken yatağıma uzandım kestireyim diye uyku çökmüştü,dalmışım ama fısır fısır birilerinin seslerini duyuyorum yine, odada konuşuyorlar ama resmen çince gibi abuk subuk bıdır bıdır biseyler, hemde izlendiğimi hissediyodum,o sıra da arkamda birinin olduğunu hissettim,ilk defa yakaladım galiba dedim
bı anda hışımla arkamı dönmemle cüce, çirkin, başında değişik yeşil bi şapkası olan,yüzü kıllı bı adamla göz göze geldim ama bildiğimiz cüceydi o şey,o en fazla bir saniye göz göze gelip kalmamizi hiç unutmam, sonra şaşırdı sanırım, çok çok aşırı bı hızla kapıya ışınlandı gibi oldu resmen, üç tane cüce adam odanın kapisindaydi,bana bakiyokardi, sonra odadan çıktılar

ben o şokla kalktım hemen kapıdan, antreye salona balkonlara fln girip çıktım aradım yoklardı
Buna 4 yıl oluyor sanırım o günden sonra baya yalnız kalamadim evde hocalar vs çok uğraştı annem eşim kayınvalidem falan,ama bidaha görmedim öyle cüceleri şükür, geldi geçti kerahat vakti uyuduguma bulmuştum bı nevi bu durumu, o günden sonra da hiç kerahat vakti uyumadım