- 8 Eylül 2013
- 2.322
- 3.501
- 133
sabah hava yağmurlu eşim arabayla gidelim dedi. madem öyle 10 dakika fazla uyuyalım dedim.. neyse uyuduk 10 dk bitti uyandık
çıktık evden arabanın anahtarı evde kalmış girdim eve ev resmen haykırıyor gitme yalvarırım gitme koy bi çay yap kek otur film izle diyor. yapamaam dedim daha bir sürü borç var gitmem lazım dedim evimle vedalaştım.
her gün ızdırap gibi oldu artık hani insan çalışır çalışır da sınavı geçemez ya aynen öyle. her maaşı aldığımızda cebimizde kalıyor 50 lira. o kadar. kocaaaman bir ayı sadece bunun için geçiriyoruz gibi geliyor. düğün borçlarını hala ödemeye devam ediyoruz ve evin eksiği o kadar çok ki. kayınvalimden yaklaşık 18.000 bin almıştık borç düğünden sonra vercez dedik düğün parası sadece ev borcuna falan gitti annemde tamam zaten sıkışıksınız en 2 sene sonra ödemye başlayın demişti dün yemek yerken ocaktan sonra her ay 500 vermeye başlayın bana bu gidişle ödeyemeyeceksiniz korkmaya başladım dedi şakayla karışık ama haklı kadın. yıllardır biriktirmiş bize güvendi verdi biz de belimizi bi doğrultamadık ki ödemeye başlayalım.
şükürler olsun ki herşeyimiz var ama bebek istiyoruz
çocuk için de kumbara yaptım. hergün en az 1 lira atma zorunluluğu var.kıyafet cebinde unutulan tüm paraların kumbaraya atılma zorunluluğu var. dışarda yemek yenilecekse ve iptal olduysa o yemek tutarının da atılması lazım.. bebek doğmadan 2 ay önce açılacak ve bebeğimiz için kullanılacak
işten nefret ettim halbuki işim öyle rahat ki Allah korusun çıkarsam biteriz. tek maaşla geçinmek çok zor hele ki düğün sonrası böyle borç varsa iyice zor.. dün sabah uyandığımda ağladım işe gitmek istemiyorum diye eşimde üzüldü haliyle benim maaşım yetse sana bırak derdim ama diyemiyorum diye bu sefer ben oma üzüldüm. işi bırakmakta istemiyorum ama evimde vakit geçirmek istiyorum aldığım paranın bi kısmını kendime harcamak istiyorum bi hırka gördüğümde alabilmek istiyorum çok değil belki 1 yıl içinde biter borcumuz şükür maaşlarımız iyi ama zorlanıyorum dayanamıyorum hem kendimi hem eşimi üzüyorum
çıktık evden arabanın anahtarı evde kalmış girdim eve ev resmen haykırıyor gitme yalvarırım gitme koy bi çay yap kek otur film izle diyor. yapamaam dedim daha bir sürü borç var gitmem lazım dedim evimle vedalaştım.
her gün ızdırap gibi oldu artık hani insan çalışır çalışır da sınavı geçemez ya aynen öyle. her maaşı aldığımızda cebimizde kalıyor 50 lira. o kadar. kocaaaman bir ayı sadece bunun için geçiriyoruz gibi geliyor. düğün borçlarını hala ödemeye devam ediyoruz ve evin eksiği o kadar çok ki. kayınvalimden yaklaşık 18.000 bin almıştık borç düğünden sonra vercez dedik düğün parası sadece ev borcuna falan gitti annemde tamam zaten sıkışıksınız en 2 sene sonra ödemye başlayın demişti dün yemek yerken ocaktan sonra her ay 500 vermeye başlayın bana bu gidişle ödeyemeyeceksiniz korkmaya başladım dedi şakayla karışık ama haklı kadın. yıllardır biriktirmiş bize güvendi verdi biz de belimizi bi doğrultamadık ki ödemeye başlayalım.
şükürler olsun ki herşeyimiz var ama bebek istiyoruz
çocuk için de kumbara yaptım. hergün en az 1 lira atma zorunluluğu var.kıyafet cebinde unutulan tüm paraların kumbaraya atılma zorunluluğu var. dışarda yemek yenilecekse ve iptal olduysa o yemek tutarının da atılması lazım.. bebek doğmadan 2 ay önce açılacak ve bebeğimiz için kullanılacak
işten nefret ettim halbuki işim öyle rahat ki Allah korusun çıkarsam biteriz. tek maaşla geçinmek çok zor hele ki düğün sonrası böyle borç varsa iyice zor.. dün sabah uyandığımda ağladım işe gitmek istemiyorum diye eşimde üzüldü haliyle benim maaşım yetse sana bırak derdim ama diyemiyorum diye bu sefer ben oma üzüldüm. işi bırakmakta istemiyorum ama evimde vakit geçirmek istiyorum aldığım paranın bi kısmını kendime harcamak istiyorum bi hırka gördüğümde alabilmek istiyorum çok değil belki 1 yıl içinde biter borcumuz şükür maaşlarımız iyi ama zorlanıyorum dayanamıyorum hem kendimi hem eşimi üzüyorum