- 9 Kasım 2015
- 6.164
- 11.074
- 248
Günaydın hanımlar. .
5 aydır evliyim. Eşimle çok şükür hiçbir sorunum yok. Aramız iyi. .
Ama ailesi alttan alta beni yine huzursuz etmeye başladı. Yine diyorum çünkü önceden çekincelerimin olduğu konu ben işe başlayınca yeniden hortladı hortlayacak sanki. .
Eşimin ailesi benden uzakta bir şehirde yaşıyor. Benim ailem de uzakta. Bu şekilde bir şikayetim yok. Özellikle eş ailesinin uzakta olması bana avantaj gibi geliyor. Neyse.
Düğünümüzde ailesi hiçbir yardımda bulunamadı. İğneden ipliğe her şeyi eşim yaptı. Bunun için kredi çekti. Ben de işe başladım ve beraberce ödeyeceğiz inşallah. . Bu borçtan yana da sıkıntım yok.
Eşim öğretmen. Ailesine evlenmeden önce çok yardım etti. Tabi ki de yapacak. Evlendik, annesi sanki başta eşimi bi yokladı, ''Bana para yolla, size düğünde şu masrafı yapmıştım'' diye. (bu olaydan sonra özellikle soğudum.) Eşim de ''anne neyi nasıl yollayayım'' demişti. . Zaten ben de çalışmıyordum.
Ben işe başladım ve ağır şartlar altında olsa da çalışıyorum. Eşime yardımcı olmak ve kimseye muhtaç olmamak için. Ben işe başladığımdan beridir annesi ''yok yok'' diye başladı yine. Eşime söylüyor yani durum yok diye.
Tamam yine sözüm yok diyeceğim ama kendime yediremediğim şeyler var.
Bi erkek kardeşi var ve evli. Onlar beraber yaşıyorlar kaynanayla. Kardeşi çalışıyor. Geçenlerde kardeşi eşimden kendisi için birkaç bin lira kredi çekmesini istedi. Eşim bana sordu, ''ya bizim acil ihtiyacımız çıkarsa ne olacak? hem üzerine zaten bi kredi var, ya bunu da ödeyemezse diye bi de bunu mu düşüneceğiz'' dedim ve hayır dedim. . Çünkü zaten eşimin üzerinde ailesi için çektiği yüklü bi kredi miktarı var. 100 bin küsür kadar. Bi de şimdi kardeşi bunu istedi.
Geçenlerde yine kardeşi eşimden kartıyla kendisine telefon almasını istedi. Benim yüzüm düştü ama bi şey demedim. Eşim de müsait olmadığı için o gün alamadı. Kardeşi bi şekilde halledip o gün aldı. Beyefendinin o gün alması lazımmış da. .
Dün telde konuşurken eşime ''oğlum ayakkabım yırtık ama idare ediyorum işte, baban da hasta, onun da botu delik'' falan demiş. Eşim de ''kardeşime söyleyeyim de alsın onlara hemen'' dedi. Sanırım parasını ben veririm diyecekti. Ben hemen ''kardeşin son model telefon alıp kullanmayıverseydi, alsaydı ya, para çok demek, kimse kusura bakmayacak ! '' dedim ve konuyu kapattım. .
Bi de kv benle de konuştu sonra ''15 tatil geliyor ya, gözlerim yollarda. Önceden oğlum gelirdi, şimdi o da yok'' diye dert yanıyor bana. Oğlu kaç yıldır zaten farklı şehirde. Sanki ben aldım elinden. . ''Huzurunuz olsun da aman gelmeyin'' demiyor da. .
Kızlar kusura bakmayın uzun oldu ama huzurlu yuvamın huzurunun bu tür şeylerle kaçmasını istemiyorum
5 aydır evliyim. Eşimle çok şükür hiçbir sorunum yok. Aramız iyi. .
Ama ailesi alttan alta beni yine huzursuz etmeye başladı. Yine diyorum çünkü önceden çekincelerimin olduğu konu ben işe başlayınca yeniden hortladı hortlayacak sanki. .
Eşimin ailesi benden uzakta bir şehirde yaşıyor. Benim ailem de uzakta. Bu şekilde bir şikayetim yok. Özellikle eş ailesinin uzakta olması bana avantaj gibi geliyor. Neyse.
Düğünümüzde ailesi hiçbir yardımda bulunamadı. İğneden ipliğe her şeyi eşim yaptı. Bunun için kredi çekti. Ben de işe başladım ve beraberce ödeyeceğiz inşallah. . Bu borçtan yana da sıkıntım yok.
Eşim öğretmen. Ailesine evlenmeden önce çok yardım etti. Tabi ki de yapacak. Evlendik, annesi sanki başta eşimi bi yokladı, ''Bana para yolla, size düğünde şu masrafı yapmıştım'' diye. (bu olaydan sonra özellikle soğudum.) Eşim de ''anne neyi nasıl yollayayım'' demişti. . Zaten ben de çalışmıyordum.
Ben işe başladım ve ağır şartlar altında olsa da çalışıyorum. Eşime yardımcı olmak ve kimseye muhtaç olmamak için. Ben işe başladığımdan beridir annesi ''yok yok'' diye başladı yine. Eşime söylüyor yani durum yok diye.
Tamam yine sözüm yok diyeceğim ama kendime yediremediğim şeyler var.
Bi erkek kardeşi var ve evli. Onlar beraber yaşıyorlar kaynanayla. Kardeşi çalışıyor. Geçenlerde kardeşi eşimden kendisi için birkaç bin lira kredi çekmesini istedi. Eşim bana sordu, ''ya bizim acil ihtiyacımız çıkarsa ne olacak? hem üzerine zaten bi kredi var, ya bunu da ödeyemezse diye bi de bunu mu düşüneceğiz'' dedim ve hayır dedim. . Çünkü zaten eşimin üzerinde ailesi için çektiği yüklü bi kredi miktarı var. 100 bin küsür kadar. Bi de şimdi kardeşi bunu istedi.
Geçenlerde yine kardeşi eşimden kartıyla kendisine telefon almasını istedi. Benim yüzüm düştü ama bi şey demedim. Eşim de müsait olmadığı için o gün alamadı. Kardeşi bi şekilde halledip o gün aldı. Beyefendinin o gün alması lazımmış da. .
Dün telde konuşurken eşime ''oğlum ayakkabım yırtık ama idare ediyorum işte, baban da hasta, onun da botu delik'' falan demiş. Eşim de ''kardeşime söyleyeyim de alsın onlara hemen'' dedi. Sanırım parasını ben veririm diyecekti. Ben hemen ''kardeşin son model telefon alıp kullanmayıverseydi, alsaydı ya, para çok demek, kimse kusura bakmayacak ! '' dedim ve konuyu kapattım. .
Bi de kv benle de konuştu sonra ''15 tatil geliyor ya, gözlerim yollarda. Önceden oğlum gelirdi, şimdi o da yok'' diye dert yanıyor bana. Oğlu kaç yıldır zaten farklı şehirde. Sanki ben aldım elinden. . ''Huzurunuz olsun da aman gelmeyin'' demiyor da. .
Kızlar kusura bakmayın uzun oldu ama huzurlu yuvamın huzurunun bu tür şeylerle kaçmasını istemiyorum