• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Sabır sabır ya sabır...

Valla konuyu okumaya başlayınca hasta birini vicdansızca eleştiren bir konuya cevap yazacağımı düşünürken, okuya okuya senin yerine ben çileden çıktım :) benim kuzenimde aynı hastalıkla mücadele ediyor fakat alakası yok bunun yaptıklarıyla. Yani bu hastalık sinire, gıcıklık yapmaya sebebiyet veren bir hastalık olmadığından "yazık" diyerek duyar kasamicam.
Çünkü yazıksa sana da yazık.
Hastalığını kullandığını düşünüyorum.
Bende arkadaşlara katılıyorum, Allah korusun bişey olur senden bilirler. Sabret az kalmış zaten. Donra gerekirse çok sık gidip gelmezsin.
 
Sizinle olan ilişkisi de pek sağlıklı değil. Yani kendimden ve çevremden de biliyorum o yaşlardaki çocuklar genelde yengelerini el üstünde tutarlar, saygıda kusur etmezler. Ama sizi de biraz hatalı buldum. Sanki yengesi değil de arkadaşıymış gibi tersliyorsunuz. İlişkiniz de laçkalaşmış bu sebeple. Yengecim yukarıya çıkmak zor oluyor burada kalıversin falan deseniz, ya da amcası sesini biraz kısar mısın x uyanırsa duyalım falan deseniz.. sanki o da inatlaşmaz bu kadar. ama biri de bana sen benim çocuğumu mu kıskanıyorsun dese, ben de madem bu kadar kıymetli çocuğun var git başında bekle derim :) ona amca oldugunu biraz hissettirin bence..
Ben sen benim cocugumu mu kıskanıyorsun kıs şunun sesini falan demedim. Aksine sesini kıs ağlarsa duyamayız dedim. Ikisi farklı olaylar yani.
Kiskaniyor musun niye boyle yapiyorsun surekli zarar veriyorsun dedigim kızımı düsürüp sonra kıs kıs gülmesiydi.
Herkese kibar davrana davrana tepeme cıkardım. Kusura bakmayın ama kimseye rica minnet edecek halimde sabrımda kalmadi. Benim ricama da aynı üslupta cevap veren kişi karsıdaki.
Sabun konusunda da bin kere acıklama yaptım. Neden orda durmasını istedigim konusunda. Ama karsi taraf anlamak istemiyor
 
Ben sen benim cocugumu mu kıskanıyorsun kıs şunun sesini falan demedim. Aksine sesini kıs ağlarsa duyamayız dedim. Ikisi farklı olaylar yani.
Kiskaniyor musun niye boyle yapiyorsun surekli zarar veriyorsun dedigim kızımı düsürüp sonra kıs kıs gülmesiydi.
Herkese kibar davrana davrana tepeme cıkardım. Kusura bakmayın ama kimseye rica minnet edecek halimde sabrımda kalmadi. Benim ricama da aynı üslupta cevap veren kişi karsıdaki.
Sabun konusunda da bin kere acıklama yaptım. Neden orda durmasını istedigim konusunda. Ama karsi taraf anlamak istemiyor

Siz de haklı olabilirsiniz, yaşanmışlıklar insanın sabrını zorluyor olabilir. Dediğim gibi ben normal yenge-kayın ilişkisini baz alarak söylemiştim ama demek ki karşınızda normal bir kayın yok. 18 gününüz kalmış, kayınvalidenizin hatrına biraz daha alttan alırsanız iyi bir şekilde ayrılırsınız en azından..
 
Siz de haklı olabilirsiniz, yaşanmışlıklar insanın sabrını zorluyor olabilir. Dediğim gibi ben normal yenge-kayın ilişkisini baz alarak söylemiştim ama demek ki karşınızda normal bir kayın yok. 18 gününüz kalmış, kayınvalidenizin hatrına biraz daha alttan alırsanız iyi bir şekilde ayrılırsınız en azından..
Yani benimde yengelerim var ama ben yengelerimden cok dusunuyorum aglar usur bisey olur aman dikkat edelim diye ustune titriyorum. Ama ben düser yalnız oturamaz diyorum inadına yalnız oturtmaya calısıyor cocugu kanepenin kenarına bırakıyor yurusun diyor. Yahu cocuk daha ayakta durmayi oturmayı yeni ogreniyor nasil yurusun. Sonra şak sak dusup kafasını vuruyor. Ben yapma diyorum elinden aliyorum bu sefer kötü yenge çocuk sevdirmiyor oluyorum. Ben odadan cıkınca 2 defa düşürdü. Artık dayanamayıp patladım bende. Yanımda yapmıyor inadina ben cikınca yapıyor olmasıda zarar vermek icin fırsat kolluyor gibi gösteriyor.
Hic onemsemiyor. Bu bebek sunu yapamaz yada şurdan mikrop kapar diye düsünmüyor. Ben uyarıncada kötü oluyorum. O yüzden uzun zamandır zıtlasıyoruz.
Herseye muhalefet oldugu için. Hiç cocuk bakmadıgi halde cocuk bakımı hakkında onlarca laf soyleyip sacmaladıgı için.

Ha normal bir insan yok karsımda. Bildigim için tartışmıyorum. ama cevap vermedigim için tepeme cıkıyor. Dayanamıyorum bende. Mesela buyuk kaynımla böyle bir ilişkim yok. Neden çünku oda bende nerde nasıl konusulması gerekiyor biliyoruz.
 
Evet arkadaşlar 6 aydır kayınvalide yanında olupta nasıl konu açmadım diye bende kendime şaşırıyordum.

Ama konu açmamın sebebi kayınvalide degil küçük kaynım.
Kendisi epilepsi hastası. En ufak bir üzüntü stres yaşadığında hemen kriz geciriyor. Hemde en agırından.
Bu yüzden evdeki herkes ona sabırla yaklaşıyor. Evde o ne derse o oluyor. Yani büyük kücük takmıyor her istediğini yaptırıyor.
Benim kızım henüz 9.ayında ve onun bile herşeyine karışıyor. Mesela kv kendi çatalıyla yemek yediriyor ben görüyorum kızıyorum ve temiz kaşik veriyorum. mesela kv coraplarıyla oynatıyor. Kızıyorum. Kimse birsey demeden tamam diyor. Ama bu arkadan başlıyor bik bik konuşmaya sanki abimi o kadin buyutmedi. Pisligede alısacak bu cocuk vs. Bende sen karışma. Evet pisligede alışacak ama kimsenin corabının pisligine yedigi kasıktaki pislige ihtiyacı yok benim cocugumun diye her defasında anlatıyorum.
Bu inatla söylenmeye devam ediyor. En sonunda banane annen abini büyuttüyse o benim çocugum onuda ben büyütüyorum sen karışamazsın dedim.
Yani böyle böyle ufak ufak çileden çıkardı beni.
Simdi gelelim bu gün beni konu actıracak kadar çileden çıkartmasına.
Mutfak salon bitişik. Ve evde her an herkes yemek yiyor çay içiyor evin her yerinden bardak topluyorum bi düzen yok. Ve sürekli benim ellerim bulasıgın içinde. Bende mutfaga sıvı sabun koydum. Bu sabah sıvı sabun bitmişti yeniden doldurdum ve geri yerine koydum. Bu başladı mutfakta el mi yıkanir gidin banyoda yıkayın vs.
Ben kibarca anlatmaya calistim. Ben surekli ellerimi yıkıyorum. Her defasında üst kata çıkamam. Sen kendin burda yıkamak istemiyorsan çıkar üst katta yıkarsin dedim. Ama beyfendi takmış sıvı sabun kutusuna. Onu tezgahta istemiyormuş. Bende sanane ya sanki sen kullanıyorsun mutfagı yeyip içip atıyorsun lavaboya mutfagı ben kullanıyorum ve sabun burda duracak dedim. Ciktim mutfaktan. Geri bi geldim almış sobaya atmış. Ağzına kadar dolu sıvı sabunu. Ya sabır dedim başka bir sabun koydum. Ve geri geldim tekrar atmış sobaya ve ben sabırla 3. Sabunu koydum. Ve evet tam 3 kutu sıvı sabunu sobaya attı. Kv kp evde yok. Bir tek eşimin amcası vardı. Oda kavga etti niye atıyorsun sanane vs dedi. Simdi 4. Kutu sabunu koyacagım. Ama cileden cıktım.
Kendimi zor tutuyorum. Dayanamadım esime anlattım. Sabırlı ol annem gelsin onlara söyle sen bir sey söyleme dedi. 1 degil 2 degil bu ne.
Böyle saçma saygısız bir insan daha önce hiç tanımadım. Simdi iki laf soylesem ayılıp bayılacak. Ama sabırda bir yere kadar gidip gırtlaklamamak için zor tutuyorum kendimi.
Hayır ne yapayım nasıl yaklasayım şaşırdım. Saygısızın teki. Ben mi çok sabirlı davranıyorum. Ağzıma geleni söyleyecegim ama karşımdaki normal düşünebilen bir insan degil ki. Ne yapayım sizce bu olayı büyütüp gideyim mi ailemin yanına. Ya da son 18 gün sabır mı edeyim.
Artik gerçekten doldum taştım.

Not: Niye inatla burda kaldıgimı soranlar icin soyleyeyim kendi ailemin durumu yok şuanda. Gidemiyorum. Annemlerin yanında da 2 tane yengem var. Oraya da gitsem olaylar olaylar....
Al benden de o kadar be cnm başım ağrıyor yatıyorum kimlere kul olduk ya bunu hak edecek naptık bunlarla sınama Allah ım bizi gücüm Yok ;(
 
Ya epilepsi hastasiysa ne olmuş?
Benim eski ev arkadaşım da epilepsisi vardı.
Kızcağız her ışini kendisi yapardı hiç kullanmazdi bu hastalığını çok strese girdiği zamanlarda bayılırdı acile götürür serum verirlerdi.
Yani bu hastalık la yaşamayı öğrenmesi gerek.
Ailesi böyle yaparak karaktersiz kişiliksiz bir evlat yetiştiriyor.
18 günün kalmış bu çocuğu zihin engelli gibi düşün ona göre davran.
Ki zaten sınırda çıkmış zeka seviyesi.
Fazla muhatap olmamaya çalış.
Eşin geldiğinde de fazla gidip gelme mesafe ni koy.
 
Allah sabır versin.
Hastalığı düşüncelerini etkileyen bir hastalık değil sonuçta.
Çocuk doğuştan gıcık :)
Bence evine gitme imkanın varsa direk kaç git o evden.
 
Back
X