- 4 Ağustos 2014
- 3.195
- 4.106
- 133
- Konu Sahibi Karmasiktt
- #21
ATANIN EŞİNİZİDE ALIP GİDİN. KEYFİNİZE BAKIN
Aşağıdaki videoyu izleyerek sitemizi ana ekranınıza web uygulaması olarak nasıl kuracağınızı öğrenebilirsiniz.
Not: Bu özellik bazı tarayıcılarda mevcut olmayabilir.
Sevgili konu sahibi cocugumun yasinda sayilirsiniz. Konunuzu okuyunca evliligimin ilk yillari gozumde canlandi. Bizim problemimizde siznkinin benzeriydi ve bende calisan bir kadindim ama simdiki gencler kadar bilincli ve acik goz degildimAkşam küçük çaplı bir sinir krizi geçirdim. Konu başkaydı ama bunca aydır çektiklerimi tek tek sıraladım. Yeter artık dedim birkaç eşyayı kırdım. Hiç tepki vermedi bile. Ne kadar dolmuşum neler biriktirmişim. Ailesi ile ilgili yorum yapmadım ama bu evde ne halta yaradığımı sordum. Konu maddiyata gelince "belki çok kazanıyorum" dedi
Evet dedim belki de. Ama ben bu evde dış kapının dış mandalı olduğum için ne geliyor ne gidiyor bunu bile bilmiyorum dedim. Bunca aydır kazandın da ne oldu ne değişti hayatımızda dedim. (ordan anlasın) Kısacası şunu bunu kırdıktan sonra ağlarken aynada kendime baktım, acıdım. Yüzüm gülmez olmuş. Yazık dedim daha 28 yaşındayım. Üstelik kalktı çok sinirlenip onu bunu kırdım diye psikolojin bozuk dedi bana. Boşanmayı düşünüyorum. Bir yıl dolmadığı için şuan uygulamaya koyamam. Önce atanayım sonra yavaş yavaş hayatımdan çıkaracağım.
Hayatımın hatasını yapmışım onunla evlenmekle maalesef...
Benim yaşadıklarımın aynısı...annesi,kendisi,ablası normal olmadıklarını 3 yılda anladım siz yine şanslısınız .Akşam küçük çaplı bir sinir krizi geçirdim. Konu başkaydı ama bunca aydır çektiklerimi tek tek sıraladım. Yeter artık dedim birkaç eşyayı kırdım. Hiç tepki vermedi bile. Ne kadar dolmuşum neler biriktirmişim. Ailesi ile ilgili yorum yapmadım ama bu evde ne halta yaradığımı sordum. Konu maddiyata gelince "belki çok kazanıyorum" dedi
Evet dedim belki de. Ama ben bu evde dış kapının dış mandalı olduğum için ne geliyor ne gidiyor bunu bile bilmiyorum dedim. Bunca aydır kazandın da ne oldu ne değişti hayatımızda dedim. (ordan anlasın) Kısacası şunu bunu kırdıktan sonra ağlarken aynada kendime baktım, acıdım. Yüzüm gülmez olmuş. Yazık dedim daha 28 yaşındayım. Üstelik kalktı çok sinirlenip onu bunu kırdım diye psikolojin bozuk dedi bana. Boşanmayı düşünüyorum. Bir yıl dolmadığı için şuan uygulamaya koyamam. Önce atanayım sonra yavaş yavaş hayatımdan çıkaracağım.
Hayatımın hatasını yapmışım onunla evlenmekle maalesef...
2018konusu buBenim yaşadıklarımın aynısı...annesi,kendisi,ablası normal olmadıklarını 3 yılda anladım siz yine şanslısınız .
Merhaba canım anlattıklarında kendimi gördüm. Peki nişanlıyken nasıldı? Anneci olması maddi durumları iki yüzlü oynamaları seni yalancı çıkarmaları inan hepsini yaşadım. Hatta daha da ağırı nişanı atan da o oldu anlaşamıyoruz deyip. hala atlatabilmiş değilim.6 aylık evliyim. Eşim ve ailesinin nişandan sonra bambaşka yüzünü gördüm. İşte ne diyelim evlendim.
İstemeden tutun da evlendiğimiz ilk aya kadar çoğu şeyi hatırlamak istemiyorum
Öfkem zaten dinmiyor. Eşimin anneci-aileci olduğu gerçeği evlendikten yüzüme tokat gibi çarptı. Kesin tavır koydum. Tavır yaptılar, doldurdular yine de taviz vermedim. Yeri gelince kaynanamın taktığı gibi bir maske takıp nabza göre şerbet vermeyi öğrendim. Karakterime aykırı ama sinirlerim el verdiğince yapmaya çalışıyorum.
Dışarıya karşı maddiyatlarını çok iyi gösterirler (ben bile öyle sanıyordum) Düğünde, nişanda vs masraftan hep kaçtılar. Evimi bile kendim temizledim, hiçbir yardımları olmadı. Eşim salonu ben yatak odasını perdelerine kadar getirdim ve mutfağı getirdim klasik işte. Oğluna yaptığı çeyiz zaten yok. Sorsan oğlum da oğlum diye ölür. Bir sürü problem oldu. Eşim alesinin yaptığı her türlü ayıbı öyle bir örter ki şaşar kalırsınız. Gerekirse beni yalancı bile çıkarır. Neyse şimdiki problemimiz ki en büyük sorun bu: bütçemiz ortak. Ortak iş yapıyorlar ama 40 kapı bakıyoruz. Sabahtan akşama kadar çalışıyor ne hafta sonu tatili ne balayı, ne üstüme başıma aldığım bir şey var, ev kira (inşaat yapıyorlar ama biz kiradayız) Bu kadar fedakarlık peki niye kazandığımızın 5 te 4 ünü bizden başkası yiyor? Birkaç kez ima ettim. Keşke memur olsaydın en azından ailemizin bütçesi olurdu, ne gelen belli ne giden tasarruf yapmak istiyorum yapamıyorum dedim. Ne demeliyim, ne yapmalıyım? Öyle bir yıkamışlar ki beynini hep ortak olmalı (ev için 10 sene bekleyecekmişim bu arada) Bizim burda anne baba çocuklarına vericidir, bunlar çocuklarını sömüren cinsten. Atanma durumum var. Atanırsam oğluşundan ayrılamazmış. Demiyor ki kadın altın yumurtlayan tavuğu ben nasıl göndereyim? Napıyım ne edeyim bilmiyorum. Başka çözüm yolu da kazandığımı ortaya koymayacağım. Herkes kendi kazancını nasıl değerlendirirse... Ama böyle de aile olmuyoruz ki. Parası batsın ben adamın yüzünü görmüyorum sırf onlar yesin diye. Bu böyle gider mi gitmez.