Canım benim düşüncen gayet güzel ve insancıl. kardeşini büyütmek istemen ona bakmak istemen çok çok güzel ama bunu bir de kardeşin açısından düşün. kendini onun yerine koyarak bu gününü düşün ailen seni aynı şekilde ablana vermiş olsaydı ne hissederdin onu düşünerek hareket et bence. düşünsene annesiz büyüyecek. tabii ki sen de iyi bakarsın ama anne kokusu bambaşka. çek iyi düşünerek karar vermelisiniz bence. sonra ileride çocuk için üzücü olmasın.Güncel var sayfa 25, kardeşimi almıyorum.
Merhabalar herkese.. Son günlerde aklımı kurcalayan bir soru var. Şimdi benim annem 4 aylık hamile, Allahın izniyle 5 ay kadara doğuracak.
Yaşı genç ama, sağlığı pek iyi değil, enerjisi hiçbir şeye yetmiyor artık. Babam deseniz bayağı yaşlı, aslında ikisi de bebeği istemiyor ama kıyamıyorlar aldırmaya, doğuracak annem. Ben de ilk başta kızdım ettim korunma konusunda, ama Allah vermiş tedbirlerini tam alamamışlar demek ki o an, zaten ben de yavrumu öyle doğurmadım mı... :)
Şimdi oğlum 1 haftalık, annem doğurunca 5 aylık olacak. Ben diyorum ki, kardeşimi de alayım, ikisi hem kardeş hem arkadaş olarak yoldaş olsunlar, ben de ikiz büyütür gibi büyüteyim. Annem de babam da koşamazlar peşine, kara kara düşünüyorlardı. Bizimkilere teklif ettim, hem yurtdışına taşınıyoruz gücümüzün yettiğince iyi eğitimler aldırırız gözünüz arkada kalmaz dedim. Aslında onlar da biliyor ki bebeğin hayatı daha iyi olur, her saat ilgilenen birileri olur, hem yaşıtı dengi bir bebek var. Bunun ileri yaşları da var.
Annem vicdan yapıyor sanırım kötü anne miyim ben diye, açıkça kabul ettim diyemiyor ama istiyor o da belli. Hem ablalar abiler kardeşlerini alır okutur da büyütür de, onu da emziririm hem ablası hem süt annesi olurum dedim.
Saçma bir şey mi istiyorum, bana çok da mantıksız gelmedi. Siz ne düşünüyorsunuz, annem babam rıza gösterirse güzel bir şey olmaz mı? Eşim de bayılır çocuklara, sen istiyorsan ben ayırt etmem beraber büyütürüz, hem eve bir nefes daha olur dedi. Bana çocuk olsun yeter dedi. O da razı yani.
Edit: Henüz kesin verilmiş bir karar yok, kesin olacak bir şey yok, sadece teklif ettim.
Rasûlallah (sav) buyurdu ki:Güncel var sayfa 25, kardeşimi almıyorum.
Merhabalar herkese.. Son günlerde aklımı kurcalayan bir soru var. Şimdi benim annem 4 aylık hamile, Allahın izniyle 5 ay kadara doğuracak.
Yaşı genç ama, sağlığı pek iyi değil, enerjisi hiçbir şeye yetmiyor artık. Babam deseniz bayağı yaşlı, aslında ikisi de bebeği istemiyor ama kıyamıyorlar aldırmaya, doğuracak annem. Ben de ilk başta kızdım ettim korunma konusunda, ama Allah vermiş tedbirlerini tam alamamışlar demek ki o an, zaten ben de yavrumu öyle doğurmadım mı... :)
Şimdi oğlum 1 haftalık, annem doğurunca 5 aylık olacak. Ben diyorum ki, kardeşimi de alayım, ikisi hem kardeş hem arkadaş olarak yoldaş olsunlar, ben de ikiz büyütür gibi büyüteyim. Annem de babam da koşamazlar peşine, kara kara düşünüyorlardı. Bizimkilere teklif ettim, hem yurtdışına taşınıyoruz gücümüzün yettiğince iyi eğitimler aldırırız gözünüz arkada kalmaz dedim. Aslında onlar da biliyor ki bebeğin hayatı daha iyi olur, her saat ilgilenen birileri olur, hem yaşıtı dengi bir bebek var. Bunun ileri yaşları da var.
Annem vicdan yapıyor sanırım kötü anne miyim ben diye, açıkça kabul ettim diyemiyor ama istiyor o da belli. Hem ablalar abiler kardeşlerini alır okutur da büyütür de, onu da emziririm hem ablası hem süt annesi olurum dedim.
Saçma bir şey mi istiyorum, bana çok da mantıksız gelmedi. Siz ne düşünüyorsunuz, annem babam rıza gösterirse güzel bir şey olmaz mı? Eşim de bayılır çocuklara, sen istiyorsan ben ayırt etmem beraber büyütürüz, hem eve bir nefes daha olur dedi. Bana çocuk olsun yeter dedi. O da razı yani.
Edit: Henüz kesin verilmiş bir karar yok, kesin olacak bir şey yok, sadece teklif ettim.
''...Çünkü gördüğü kardeşini sevmeyen, görmediği Tanrı'yı sevemez. “Tanrı’yı seven kardeşini de sevsin” diyen buyruğu Mesih’ten aldık.'' (Yuhanna’nın 1. Mektubu, 4:19-21)Rasûlallah (sav) buyurdu ki:
" Her kim kardeşinin ihtiyacını karşılarsa Allah da onun ihtiyacını karşılar. Kim bir kardeşinin dünya sıkıntısını giderirse Allah da onun ahiret sıkıntısını giderir. Kim de kardeşinin ayıbını örterse Allah da kıyamet gününde onun ayıbını örter."
Evet her iki Hak dinde de aynı husus emredilmiş. Bence düşünceniz çok güzel. Rabbim yolunuzu açık etsin.''...Çünkü gördüğü kardeşini sevmeyen, görmediği Tanrı'yı sevemez. “Tanrı’yı seven kardeşini de sevsin” diyen buyruğu Mesih’ten aldık.'' (Yuhanna’nın 1. Mektubu, 4:19-21)
Yorumunuz çok hoşuma gitti, teşekkür ederim
Güncel var sayfa 25, kardeşimi almıyorum.
Merhabalar herkese.. Son günlerde aklımı kurcalayan bir soru var. Şimdi benim annem 4 aylık hamile, Allahın izniyle 5 ay kadara doğuracak.
Yaşı genç ama, sağlığı pek iyi değil, enerjisi hiçbir şeye yetmiyor artık. Babam deseniz bayağı yaşlı, aslında ikisi de bebeği istemiyor ama kıyamıyorlar aldırmaya, doğuracak annem. Ben de ilk başta kızdım ettim korunma konusunda, ama Allah vermiş tedbirlerini tam alamamışlar demek ki o an, zaten ben de yavrumu öyle doğurmadım mı... :)
Şimdi oğlum 1 haftalık, annem doğurunca 5 aylık olacak. Ben diyorum ki, kardeşimi de alayım, ikisi hem kardeş hem arkadaş olarak yoldaş olsunlar, ben de ikiz büyütür gibi büyüteyim. Annem de babam da koşamazlar peşine, kara kara düşünüyorlardı. Bizimkilere teklif ettim, hem yurtdışına taşınıyoruz gücümüzün yettiğince iyi eğitimler aldırırız gözünüz arkada kalmaz dedim. Aslında onlar da biliyor ki bebeğin hayatı daha iyi olur, her saat ilgilenen birileri olur, hem yaşıtı dengi bir bebek var. Bunun ileri yaşları da var.
Annem vicdan yapıyor sanırım kötü anne miyim ben diye, açıkça kabul ettim diyemiyor ama istiyor o da belli. Hem ablalar abiler kardeşlerini alır okutur da büyütür de, onu da emziririm hem ablası hem süt annesi olurum dedim.
Saçma bir şey mi istiyorum, bana çok da mantıksız gelmedi. Siz ne düşünüyorsunuz, annem babam rıza gösterirse güzel bir şey olmaz mı? Eşim de bayılır çocuklara, sen istiyorsan ben ayırt etmem beraber büyütürüz, hem eve bir nefes daha olur dedi. Bana çocuk olsun yeter dedi. O da razı yani.
Edit: Henüz kesin verilmiş bir karar yok, kesin olacak bir şey yok, sadece teklif ettim.
Bak ne güzel işte.İlk okuyunca çok üzüldüm.Sakın bu kararınızdan vazgeçmeyin. Tamam abla insanın annesi gibi olabilir ama bir yere kadar.Anne ayrı abla ayrı.İlerde kardeşinize sorun 15 yaşlarına geldiğinde seni doğar doğmaz annemden alacaktım diye.Eminim "iyi ki öyle birşey yapmamışsın abla" diyecek size.Biz şöyle bi çözüm bulduk. Hem anneme yardım etmiş olacağım, hem o bana. Biz yurtdışına gittiğimiz yere onlar da gelecek, yan yana evlere taşınıcaz. Bir de yardımcı tutucaz, ben işteyken annem gücünün yettiğince kardeşimle ilgilenicek, yardımcı iki çocukla da ilgilenicek. Ben işten dönünce annem dinlenicek ben çocuklara bakıcam. Hem kardeşimle hem oğlumla rahatça ilgilenicem ablalık yapıcam ona, annem de yanımda olacak.
İyi olur Avrupayı özlemiştim zaten diyor annem. Hem kapılar da ayrı olacak.
Caiz olmaz diye biliyorum ama yinede bir din alimine sormak lazımBenim sütümün kardeşime sağlık açısından zararları ne olabilir mesela?
Biz şöyle bi çözüm bulduk. Hem anneme yardım etmiş olacağım, hem o bana. Biz yurtdışına gittiğimiz yere onlar da gelecek, yan yana evlere taşınıcaz. Bir de yardımcı tutucaz, ben işteyken annem gücünün yettiğince kardeşimle ilgilenicek, yardımcı iki çocukla da ilgilenicek. Ben işten dönünce annem dinlenicek ben çocuklara bakıcam. Hem kardeşimle hem oğlumla rahatça ilgilenicem ablalık yapıcam ona, annem de yanımda olacak.
İyi olur Avrupayı özlemiştim zaten diyor annem. Hem kapılar da ayrı olacak.
Ben Müslüman değilim, o yüzden dini değil sağlık kısmını sordum.Caiz olmaz diye biliyorum ama yinede bir din alimine sormak lazım
Ben Müslüman değilim, o yüzden dini değil sağlık kısmını sordum.
Sağlık açısından sorun olabilir herhalde dedim kesin demedim dok. Sormak lazımBen Müslüman değilim, o yüzden dini değil sağlık kısmını sordum.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?