içimi dökebilmek için yazıyorum buraya. Kaç yıldır burdayım her yazılanı okuyorum ve izliyorum. Benimde böyle bir şekilde hemde ağlayarak yazacağım aklıma gelmezdi. 2 aydır evliyim çok şükür iyi bir evliliğim var. Eşim İzmir’li orada evimiz var ama şuan için benim ailemin yanında kalıyoruz. Eşimin işleri sebebiyle. 1-2 ay için dedik ama üstüne 5 ay daha eklendi. Tek çocuğum ben ev kalabalık değil ama rahat edemiyorum haliyle. Babamlar kiraya çıkmayın burda kalın gidene kadar dediler. Bende çalışmıyorum evin içinde iyiden iyiye delirecek gibi oluyorum. Bazen kavgalar oluyor karışmaya çalışıyorlar sabrediyorum. Odadan çıkmak istemiyorum çoğu vakitlerde. Bu benim ikinci evliliğim olduğu için ailem korkuyor olabilir bilmiyorum şiddetten boşandım 1 sene evli kaldım. Çok zor atlattım psikolojik olarak. Düğünüm kurban bayramı öncesinde ki hafta olacak. Kına yapmama izin vermedi ailem açıkçası utandıklarını anlıyor gibiyim. Eşimden Allah razı olsun her şeye katlanmaya çalışıyor çok seviyorum onu ama böyle devam ederse çok korkuyorum kendimden. Tek çare ayrı ev ama zorluyorlar bizi.