- 6 Ekim 2016
- 660
- 959
- 103
- Konu Sahibi derin_elvinnn
- #1
Merhaba arkadaşlar. 38 yaşında iki çocukla yalnız bir anne olarak o kadar boş ve amaçsız hissediyorum ki kendimi. Herşey bir kısırdöngü herşey aynı. Hayattan bir beklentim yok sadece çocuklarımın iyi bir geleceği olsun yeter bana diyorum.
Zaten mutsuz bir çocukluk geçirdim, ardından yanlış evlilikler. Aşka sevgiye evliliğe tövbe ettim. Büyük konuşmak olmasın. Artık hayattan zevk almıyorum herşey çok basit, yüzeysel geliyor bana. Mesela işyerinde insanlar gülüyor, eğleniyor benim içim kaskatı. Bazen özeniyorum evli barklı olanlara. Sonra onlar da boş geliyor. Aşka inancım bitti. Bazen iğrendiğim bile oluyor.
Şükredecek çok şeyim var evet şükürler olsun ama artık sadece yaşamak için yaşıyorum. Hayattan bir zevk almıyorum. Değişir miyim düzelir miyim hiç bilmiyorum.
Zaten mutsuz bir çocukluk geçirdim, ardından yanlış evlilikler. Aşka sevgiye evliliğe tövbe ettim. Büyük konuşmak olmasın. Artık hayattan zevk almıyorum herşey çok basit, yüzeysel geliyor bana. Mesela işyerinde insanlar gülüyor, eğleniyor benim içim kaskatı. Bazen özeniyorum evli barklı olanlara. Sonra onlar da boş geliyor. Aşka inancım bitti. Bazen iğrendiğim bile oluyor.
Şükredecek çok şeyim var evet şükürler olsun ama artık sadece yaşamak için yaşıyorum. Hayattan bir zevk almıyorum. Değişir miyim düzelir miyim hiç bilmiyorum.