Kvdemi dusunup kizicak gucum bile yok. Esim icinde bilmiyorum, hala sacma bi sekilde vicdan yapiyodurum belki. O kadar karisikki kafam
Ay şu kafadaki kvleri Allah bildiği gibi yapsın.
Başı göğe mi ermiş ismini çocuğa koyunca.
Keşke koymasaydın ismini ne ikinci ne beşinci ad olarak. En azından koyup aralar bozulacağına koymasaydın bozulsaydı.
Böyle insanlara yaranamazsın çünkü. Bencil egoistler. Eşim de iyi diyosun ama bi isim yüzünden sana yüklenmesi çok büyük hata. Umarım tez zamanda toparlarsın.
Allah böyle insanları kahretsin ya. ne olmuş adı konduysa başı göğe mi ermiş??
bana evladım böyle teklifle gelse asla kabul etmem. gidin karı-koca istediğiniz ismi seçin koyun derim.
illa bir maraza çıkaracaklar.
arkadaşım sen bildiğin depresyondasın. ben de depresyon yaşamıştım. oğluma zarar vericem deliricem diye ödüm patlıyordu. annemi çağırıyordum kötü olduğumda. şükür atlattım.
inş sen de atlatırsın. yalnız o sakinleştiriciler arada bir içilecek şeyler değil. ya tedavin bitene kadar içmelisin ya da kesmelisin.
son olarak karaciğer fonksiyon testi yaptırıp kullan ilaçları. 2 ayda karaciğerimi bitiriyordu o ilaçlar kestik hemen biz.
Bu arada ise dönmeyi siz mi istediniz eşiniz mi?Bebeğe kim bakıyor siz yokken?
ne guzel anneniz desteginiz olmus. Benim ailemin haberi olsa kesin destek olurlar bana ama demeye cekinyorum, onlarida germek istemiyorum. Ama bosanmayida dusundugum icin duzelmezse bilemiyorum soylesemmi simdi
bence boşanmayı düşünmeyin. çünkü eşinizde kafa yoruyormuş. ufak ufak annenize söyleyin.fakat boşanıcam eşim şöyle böyle diye değil. sizi yıpratan şeyleri şu an neler hissettiğinizi ne durumda olduğunuzu manevi desteklerine ihtiyacınız olduğunu anlatın. bir müddet gelip destek olsunlar. çok işe yarıyor. ben intihar falan da düşünüyordum ki çok inançlı biriyimdir. saatlerce annemle kardeşlerimle konuşup ağlardım. iş yerinde tuvalete gidip ağlar ağlar masama çıkardım. bazen nedensiz bazen nedenli. ama inan manevi destekle hepsi geçip gidiyor.
Canım peki sen işle ilgilenirken bebek ile ilgilenen kim?Kendim istedim, maddi acidan birazda mecburdum. Evden calisiyorum, home office yani
Canım peki sen işle ilgilenirken bebek ile ilgilenen kim?
Bu hem senin için çok çok yorucu,hem sabrinin-toleransinin bebeğe karşı düşük olmasına neden olabilecek bir sorun ,hem de bebeğin sadece ağladıkça onunla ilgileneceğini ona ogretecegin bir durum.Seninle ilitisim kurmak için ağlaması gerektiğini ogrenirse sadece sevgiye ihtiyacı olduğunda bile ağlayan bir çocuk olur.Yanlis anlama biliyorum sıkıntılı bir durumdasın ama senin ve bebek lehine bir çözüm yaratmalisinizYine ben :) sabah erkenden kalkiyorum, o yatarken calisiyorum, bazen kendi kendine birakip calisiyorum bi sekilde idare ediyorum. Tabi buda yoruyor beni
Bu hem senin için çok çok yorucu,hem sabrinin-toleransinin bebeğe karşı düşük olmasına neden olabilecek bir sorun ,hem de bebeğin sadece ağladıkça onunla ilgileneceğini ona ogretecegin bir durum.Seninle ilitisim kurmak için ağlaması gerektiğini ogrenirse sadece sevgiye ihtiyacı olduğunda bile ağlayan bir çocuk olur.Yanlis anlama biliyorum sıkıntılı bir durumdasın ama senin ve bebek lehine bir çözüm yaratmalisiniz
Merhaba arkadaslar,
son konuma bakarsaniz kizima kvdemin ismini ikinci isim olarak koymustuk ve kvdemler sadece kendi koydugum isimle degilde iki isimle seslenmedigm icin bana tavir aldiklarini felan anlatmistim. Bu durmunda esimle aramda cok huzursuzluk yasamama sebep oldu. Hatta evlilik terapistine basladik bu hafta.
Bu yasadiklarim, daha once gorumcemle olan sorunlar, yani esimle aramdaki uc senelik ailesi "yuzunden" huzursuzluk, ailemden uzak olup onlara bisey anlatamadigm icin destek alamamam felan sanirim beni dogumdan sonra lohusa depresyonunun dibine yitti ...
Cok utanarak yaziyorum ama hamileyken bebegimi cok seven ben sanki simdi onunla ilgilenmek istemiyorum. Onu seviyorum, opup kokluyorum ama agladiginda cok cabuk kizabiliyorum. Kizdiktan sonra kendimden nefret edip agliyorum cunki o daha bebek ve ben kendi psykolojik durumum yuzunden boyle sinirliyim.
Evlilik terapistine basladik dedimya, eger hala esim hatalarini anlamazsa ciddi ciddi bosanmayi dusunuyorum, ve tekrar utanarak yaziyorum ama bebegimi engel olarak dusunuyorum bazen ve tas kalpli gibi oluyorum bi an. Aslinda onun butun sorumlulugunu alabilirim, calisirim bakarim, yani guveniyorum kendime ama ara ara gelen sacma dusunceler beni korkutuyor.
Bu arada gecen hafta doktora gittim sakinlestirici verdi arada aliyorum kotu oldugmda.
Benim gibi olan varmi ? yani bebeginizi her an her dakkika sabirla seviyomusunuz ? Lutfen bana bunun lohusa oldugunu soyleyin ... yoksa gercekten anneligi yapamiyomuyum ben ?
Cvplayanlara tsk ederim, ek olarak birsey sormak istiyorum : aileme bahsetmelimiyim bu durumlardan ? bana destek cikicaklari kesin, ama simdi onlarida germek korkuyorum bosu bosuna duzelirse aramiz
sorun bebek değil, sana destek olmayan bencil bir sülale.
Valla yemek bulaşık benimde çok işim oluyo ama hiç biri ruh halimden önemli değil bazen yatagimi bile toplayasim gelmiyo ama bi çıkıp dolaşmak iyi geliyo eve gelince de kanguruya koyuyorum ikimiz ev işi yapıyoruz. Anneligini sorgulama. Sadece esinle olan şeyler bide yorgunluk ev işi şu bu derken hepsi üst üste geliyo ve bazen bikiyosun ondan oluyo.Cikip gezmeye cok vaktim yok benim malesef. Calisiyorum butun gun ve sonra yemek bilasik derken hic birsey yapamiyorum. Haklisin, esime kizdigimda dahada sinirli oluyorum bebegime karsi.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?