evet cnm dedıgın gıbı vazgecemıyordum..o benden vazgectı.. ılk ayrıldıgımızda onun donmesını ıstıyordum zamn gectıkce herkez okumus kulturlu ınsalarla evlenıce bende böle ınsa ıster oldum ama hep hayatıma gırenler ısısz lıse mezunu ınsalar oldu..küçümsemıorum sadece deger yarılarımı elırtmke ıstedım... suan ıyı bırı karsıma cıksın ıstıtyorum ama cıkmıyor neden cıkmıyor dıyorum ben kötü bırı degılım ama dıyorum ama ıste olmayınca olmuyor.. bebek dogurmek ıstıyorum cocugum olsun ıstıyorum evım yuvam olsun ıstıyorum
şeker,m,23 te öyle düşünülür zaten,sen bir 35 ine bekar olarak gel,göreyim seni:)
mav,haklısın ama şöyle düşün içine sinmeyen bir evlilikten daha iyidir.hala ruh ikizini yada benzerini yakalama şansın var..Mesela,şuan hayatımda biri var,ilgim var ama içime sinmiyor,ençok duygusal anlamda kararsızım,bırakamıyorum da nedense,sanırım artık bir yoldaşa ihtiyacım var..Bir de zaman geçti,ahını almak istemem..belki zamanla(gerçek anlamda,onları sevdiğim gibi) severim,iyi huylarını gördükçe,tabi görürsem..Aksi gibi biraz,inatçı,herşeyi benle s.d.k yarıştırıyor,kaprisli.Güçlü,ağırbaşlı bir erkek değil.En çok buna bozuluyorum.Erkeğin güçlü,ağırbaşlı olması kadın için(yada benim için) çok önemli..Ama rest çektim,ablamla da konuşmuş.Tamamen farklı bir ... olacağım dedi..Şimdi daha uyumlu..Ne olacak bakalım..Çok isterdim,umutla,şevkle bakmayı..Onda olduğu gibi..(kızlar bana da yorum yapın,dua edin)
Geçerli bir işin olunca daha çok talibin olur.Hem hiç evlenmemişsin,şanslısın.Bakımlıymışsın zaten..
pomogranate, çok teşekkür ederim ilgin için.. zerre hayalkırıklığına tahammülüm kalmadı.. umarım keşkesiz geçer geri kalanı ömrümüzün....
benım konu basklarına sapmıs
ben 40 yaşındayım evlenmedim evlenemedim bak:)bazen çok takıyorum kafaya bazen böylesi daha hayırlıymış diyorum.beni isteyeni ben istemiyorum falan filan..
senin yaşın daha çok genç ama o yaşlarda kısmetlerınıideğerlendir çunku tren kaçtımı bir kere sonrasında daha zorlaşıyor herşey..
ben hep öteledim öteledim bak şimdi seçme şansım daha az... RO
takma kafana akışına bırak olacaksa oyle güzel tıkır tıkır oluyoki herşey..
27 yaşındayım 2 yıldır hayatımda kimse yok aşk konuşusunda hep kısa süreli ilişkiler yaşadım . bu son 2 yılda da hayatıma kimse girmedi teklifler aldım ama olmadı içime sinmedi vs.
zaman zaman bunun sıkıntısını çektim kendimi beğenirim Allah'ıma şükür elim ayağım yerinde sağlıklıyım çalışıyorum kazanıyorum .
çevremdeki insanların evlilik soruları ve baskıları beni çok yordu bunalttı başlarda takmıyordum gülüp geçiyordum geyik yapıyordum ama artık bu işlemeye başladı bana
insanların naber demeden önce daha bulamadınmı birini, ee hadi ne zaman evlendiriyoruz seni, kaç yaşında evlenicen de çocuk yapıcan, evde kaldın sen ve beni tanımadan sen çok seçici davranıyorsun galiba bu yaşına kadar nie bekledin vs gibi laflarıyla karşılaşıyorum hep ve bu bana o kadar işledi ki artık kendimi beğenmez duruma gelmeye başladım toparlıyorum kendimi ama yine gelio bu düşünceler aklıma işte
çok merak ediyorum evlendiğimde mutsuz olsam acaba o lafları söyleyenler yanımda olucak mı . insanlar bazen gerçekten konuşmak için konuşuyor bu laflarımla karşımdakini bunaltıyormuyumdur psikololijisi bozuluyormudur die düşünen yok
ama hep söylerim Allah'ım hayırlısını nasip etsin
ben de konu sahıbıyle aynı durumdayım. 27 yaşındayım, çalışıyorum. ben kımseyle çıkmadım. kendime güvenım pek yok, burun estetığı oldum daha güzelleştım, ama psıkolojık olarak hala kendıme güvenım cok yok. sert ve kendını begenmış duruyormuşum dışarıdan, konu sahibi de onu kastetmiş galiba. o yüzden de erkekler yaklaşmaya çekınıyor bence... ama sonuç olarak yalnız mıyım, evet...
Birden kendi mesajımı okuyormuşum gibi hissettim:) Burun ameliyatı dışında tüm yazdıkların beni anlatıyor
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?