Neyin korkusunu yasiyorsunuz ne demek istiyorsunuz deseydin.Zaten o çocukla konuşmaya da çekindim hala çekinirim 4 yıl oldu. Gerçekten kendimden şüphelendim. O yolculuk zulüm gibi geçti bana. Yetmezmiş gibi bir de sabahında uyarı aldım.
Seni kim taciz etti kim göz yumdu konu açsan rahatlarsın belki, tutumun sağlıksız
Yazan kimse çocuklar birilerinin kucağına atılsın demiyo ama bunu anlatmanın yolu bu değil
Anne birsey hissetmistir diyosun hissetti ise zaten sık görüşmedigi bi aileye daha da mesafe koyup o gece de oraya gitmemeyi seçebilirdi, kocasından korkacak çekinecek bi yapısı yok zorla gitmedi yani, ha velev ki zorla ya da kendi iradesi ile oradaysa çocuğunu yalnız bırakmasaydı, tepkileri dengesiz, benim o tepkiyi verecek kadar gözüme batan bişeyler olsa şikayet ederim balkonda sigara tüttüreceğime evi başlarına yıkarım, hiç gitmem yaa ötesi var mı
Ha nedir konu sahibinin abisiyle yaptığı konuşmalar da değişik, kafa karıştırıcı, topyekûn konuda bi tutarsızlık var
Yahu tacizci aile bireyleri var tamam,pedofiliyi kimse inkar etmiyor,ama herkes de sapik degil yani. Anne cocuguna karsi kotu bir niyet sezdiyse balkonda sigara tutturmez, o evde bulunmaz bir kere. Koca da mal gibi bakmaz karisi elalemi fircalarken, alir cocugunu gider. Konu sahibi sizi ve esinizi haksiz bulanlara aldirmayin
Yani bir de bu var. Tacizci diye şüphelendiği kişiyle görüşmez bir kere insan. Çocuğunu halasının eniştesinin kucağına ver, balkonda tüttür sonra gel cıngar çıkar. Haklı hiç bir taraf göremiyorum bende.
Ben hala olmak için can atıyorum. Yeğenimi sevdirmeyecek gelinin belinden suyu alırım...
Daha dün maaile beraberdik ... Büyük enişte işten gelince oğlum koşup sarıldı ... yere devirmek (enişte çok göbekli:) onu sözde devirdiğini sanmak büyük eğlence) için .
Vaay demek güreş istiyorsun bekle hele elimi yıkayıp geliyorum dedi enişte .... 5 dk boğuşup eğlendiler ...
Bizde keyifle izledik koca göbekle o hallerini .
Şimdi ben mi duyarsız anneyim ?
Enişte mi sapık?
Eşim mi salak ?
Hiç biri değil . 40 yaşına geldim geliyorum .
Ailemi iyi tanıyorum .
Benim örneğimin geneli yansıtmadığını bildiğim gibi , toplumdaki örneklerinde bizimm keyifli aile toplantılatımıza gölge düşürmesine mahal verecek paranoyaklıkta olmayacağımı biliyorum .
Ne enişteye oğluma bir daha böyle dokunma derim ...
Ne enişte bize sürekli oğlunuzla böyle oynuyoruz ama rahatsız değilsiniz değil mi der ...
Ne eşi ben zaten dikkat ediyorum ikisi asla aynı odada tek kalmaz der....
Bu üç cümlede bana göre ürkütücü .
Bu üç cümleninde kurulmasına mahal bir durum varsa zaten görüşülmez ...
Isim vermeden yazdiginiz uye olarakçocuklarını koruma konusunda psikopatlaşmış, oğlu bugün okula gitmeyeceğim diye ağlasa "lan!? taciz mi ediliyor yoksa" diye psikopata bağlayan, yolda bebeğinin kafasını okşayan adamı dövmekten beter eden, bununla yetinmeyip psikiyatriste gidip baya baya tedavi gören bir anne olarak yazıyorum; buradaki bir kaç üyenin ciddi derecede tedaviye ihtiyacı var..
çünkü kendi içlerinde çelişiyorlar.. bir tanesi konu sahibine "kocanıza nasıl güveniyorsunuz, siz kendinizi bilirsiniz kocanızdan emin olamazsınız" derken, obsesiflik derecesinde taciz saplantılı diğer üye "bir tek babasına güvenirim çocuğumu" yazıyor.. sanırım siz ülkedeki baba tacizinin oranını bilmiyorsunuz, bu derece takıntılı biri olarak çocukları babalarına nasıl bırakabiliyorsunuz? hatta ben de o çocukları size güvenmiyorum zira anne tacizi de level atlamış durumda ülkede.. sevgili kk kadınları, tedavi olun.. biri 5 yaşında, diğeri 1 yaşında 2 yeğenim var.. ısırırım da, mıncırırım da, gıdıklarım da.. daha iki gün önce bir avm de güvenlik görevlisi "ne tatlı maşallah" deyip yanına yaklaşınca "lütfen uzaklaşır mısınız" dedi 5 yaşında olan.. yani benim onu mıncırmam başkalarının da mıncırabileceği anlamına gelmemiş demek ki verilen eğitim sonucunda.. korumacılık ile saplantı arasındaki ince çizgi kaçmış çoğu üyede..
alıntılanmasın diye özellikle nick vermedim, ama tedavi olun.. aksi halde otobüste biri yer verdiğinde "ay bana sarkıyor" diyen bir nesil geliyor haberiniz olsun..
Isim vermeden yazdiginiz uye olarak
1. Yarin obur gun herkes bana sarkiyor demek ne alaka
30 yasindayim omrumde bir kere bile biri bana bakti kur yapti demedim
Sap saman mevzusu
Sapik dedigimiz adamlar zaten yetiskin birine bunu yapmaktan cekinir. Cocuklar engelliler, yaslilar, ve hayvanlar hedeftir
Esim kiskanctir herkesle aramda mesafeme dikkat etmemi soyler ben kendimi bildigimden koruyacak bir yastada oldugumdan gayet disa donuk karsi cinsle arkadaslik kuran biriyim
Bu konudada kendime guveniyorum
Cunku artik kendimi koruyabilecek ve karsi cinsle aramda saglikli bir iliski arkadaslik kurabilecek yastayim
Ama cocuklar savunmasiz kendi bizzat tecrubelerimden onlari koruyum dedim diye doktora gitmem gerekiyor
Off damdan dusenin halimden damdan dusen anlar
Kimse olmaz abartiyorsun demessin abartsin ki olmasin
Kiii sizde abartiyormusunuz eee benimle alip veremediginiz nedir
Hani dediginiz gibi olsam bende kendimden suphe ederim
Ama cocukluk disinda kimse bana en ufak bir yanlista bulunmadi bende bunu hic hisetmedim
Tezleriniz okadar ici bos ki
Yetiskin kadina kimse kolay kolay yaklasamaz cesaret edemez onun bilincindeyim
Bi yasima daha girdim :) özyegen degil mi bu benmi yalnis okudum hizli hizli okurken.. Yani sizin oz yegeniniz dimi.. Tovbe ya cocuk daha bebek o ay ne garip pis zihniyette insanlar var ne kadar fesatlik bu demekki kendileri o gozle bakiyorlar kucuk cocuklara iyyy tiksinc bence siz uzaktuttun colugunuzu cocugunuzu bu insanlardan.. Valla benim erkek kardesim isirir bile kollarini kucuk kuzenlerinin yegenlerinin severkenMerhabalar herkese,
Günlerdir aklıma takılan bir olayı artık anlatmalıydım.. Lütfen fikir verin bana..
Geçen hafta annemi ziyarete gittiğimde, abimler de bizi görmeye geldiler sağolsunlar bayadır görüşemediğimiz için. Abimin 3,5 yaşında da bir kızı var. İnsan hepsini ayrı ayrı özlüyor tabi..
Velhasıl; yemek yendi, çaylar içildi, oturuyoruz sohbet muhabbet. Ne güzel tüm ailem bir arada, seviniyorum. Babam bir odada, ablamın eşiyle muhabbette, annem ablamla mutfakta kendine meşgale bulmuş, eşimle abim ve eşi balkonda muhabbette, ben de yeğenimle salonda tabiri caizse oynaşıyorum. Özlemişim, mıncıklıyoruz birbirimizi, seviniyoruz oynuyoruz vs. Zaten hoşuna gidiyor oynanmak, ilgilenilmek.. Çocuk.. O sırada eşim balkon kapısından başını uzattı güldü "oh oh oynayın da bize de çay verin hanım hanııım" diye dalga geçti falan. Yeğenim de eşime o kadar düşkün ki size anlatamam. Onu görsün dünya duruyor. Xcim gel oyun oynayalım, Xcim onu yapalım, Xcim öyle, Xcim böyle. Adıyla hitap eder, ki bana da öyle, hala demiyor :) Onu gördü, ama balkona yollamıyorduk sigara içiyorlar diye, tutturdu "Xcim gel sen de burada otur beni oraya çıkarmıyorlar babam sigara içiyor orada". Eşim kıyamaz, "Tamam sultanım" dedi güldü hemen geldi sağolsun. Geldi koltuğa oturdu, hemen yanına kuruldu yeğenim. Başladı anlatmaya TV'deki çizgi filmi falan. "Bak bu kız bu çocuğun sınıf arkadaşı, adı şu" falan baya koyu muhabbetteler. O sırada abim de içeri geldi. Eşi de geldi ardından. Yeğenim TV'ye daldı vs derken eşimin kucağına doğru yattı, ayaklarını da bana doğru uzattı.
Ne olduysa ondan sonra oldu işte..
Yine bilmiş bilmiş bir şeyler anlatıyordu çizgi filmle ilgili, ben de "öyle miiiiii" dedim bacağını tuttum sıkar gibi. Hani sevmek için çocuğu hafif sıkıp sallarsınız ya. Sanırım anlamışsınızdır..
Ve yeğenim garip bir tepki verdi, bacağını çekti ani bir hareketle. "Ne oldu gıdıklandın mı?" dedim, ki biliyorum gıdıklanan bir çocuk değil. "Hayır, oralarıma dokunmamalısın" dedi. "Neden?" dedim. "Annem yasakladı" dedi. "Tamam B...cim" dedim kapadım konuyu.
Annesine döndüm. Hani açıklama bekler ya insan, ki tahmin ediyorum, çocuğuna mahrem yerlerini öğretmiş, herkesin dokunmaması gerektiğini, nerelerini mahrem olduğunu vs. Onları söylemesini falan bekledim ki içim rahatlasın, "Evet haklısın" diyeyim.
Bana dönüp, "Evet doğru söylüyor, kızımın bacağına öyle aklına esince dokunamazsın!" diye bağırdı.
"Efendim?" dedim. "Öyle bacağına, kalçasına, göğüslerine, bilmemneresine dokunamazsın benim çocuğumun" dedi tekrar. "Deminden beri balkondan sizi izliyorum, az önce oynarken her yerine dokundun kızımın, kendini de ellettin, gördüm" dedi.
İnanın hiç bir şey söyleyemedim. Hiç bir şey. Eşim, abim ve ben üçümüz de nutkumuz tutuldu kaldık.
Ve maalesef, daha bitmemişti..
"Ayrıca kocanın (eliyle eşimin kasık bölgesini işaret ederek) orasına yakın yatmasını da istemiyorum!" dedi.
Ki gerçekten yakın değildi, eşimin bacağında yatıyordu..
Sonra bir hışımla kalktı, yeğenimi kucağına aldı mutfağa ablamın yanına götürdü, sonra balkona çıktı sigara yaktı vs. Biz üçümüz abim, ben ve eşim biblo gibi kaldık salonda..
Ne kadar sonra bilmiyorum, abim kalktı, "Biz gidelim" gibi bir şey duydum sanırım, tam hatırlayamıyorum. Eşimle birbirimize bakakaldık. Eşim "Sakin ol" gibisinden bir hareket yaptı bana. Ki zaten kavga falan çıkarmam, o da biliyor, herkes biliyor. Yanlarına gidip konuşayım çözeyim dedim. Belki anneliktendir, yeğenim yeni okula başladı, belki onun tedirginliğidir vs diye alttan al dedim kendime. Tam balkona çıktım ki, balkonun köşesinde arkası dönüktü, karşısına abimi almış konuşuyordu.
Ve maalesef duydum konuştuklarının çoğunu.
"O kardeşine söyle, çocuğumu ellemesin, çok istiyorsa kendi yapsın bir tane millete elletsin, o pis herif(eşim) de uzak dursun benim kızımdan, dokunup durmasın, bir daha getirmem kardeşin falan dinlemem.." Duyduklarım bunlar.. sonra duramadım içeri girdim.. Ama tam girerken abimin bana o bakışı....
Ve benim eşimin 5 tane yeğeni var, 4'ü kız, kız çocuklarına nasıl yaklaşacağını bilir, benim yeğenimi de kendininkilerden ayırmaz. Özellikle böyle konularda çok hassastır.
Ve biz yine bir şey diyemedik..
Çünkü daha önce hele ki böyle bir konuda hiç muhatap olmamıştım onunla.
7 yıldır evliler, ben onu abimle tanıştığı ilk günden beri tanıyorum ve ilk günden beri mesafem ve duruşum hiç değişmedi. Bir tek gün görümcelik yapmadım, zaten evim barkım uzak, zihniyetim uzak, aklım uzak her şeyim uzak..
Bakın şunu anlıyorum. "Anne psikolojisi"
Benim çocuğum yok, tamam. Kız çocuğudur, hassas olunmalıdır, tamam. Dikkat edilmelidir, tamam. Öğretilmelidir, tamam. Belki çocuğum yok diye anlamıyorumdur, tamam. Ama bu kadar kötü muameleyi hak edecek bir şey yapmadım ben. Benim eşim onun çocuğunu üzecek, incitecek tek hareket yapmadı bugüne kadar!
Çocuğu olan, özellikle kız çocuğu olan kadınlara sormak istiyorum: Bu kadar hassasiyet normal mi? Sizin eşinizin kız kardeşine bu kadar tepki verdiğiniz oldu mu? Ya da benim çocuğum olsa ben de mi böyle tepki veririm? Şimdi mi anlamıyorum yani???
Ve ben bunları ne ablama ne anneme anlatabildim. Çünkü ikisi de zamanında kendisiyle fazla yüz göz olup hem taviz verip hem tartıştıkları için yine bir sürü olay çıkar, yine bir sürü huzursuzluk olur. Büyük ihtimalle bu abim ben ve eşim arasında kalacak ailemizde.
Ben, eşim ve abimin o balkondaki bakışı arasında kalacak..
Abimin o bakışını asla unutamam sanırım. O çaresiz, "arsızla uğraşamayan" bakışı.. 46 yaşında, gözleri dolan, kendinden 15 yaş küçük kız kardeşinden bakışıyla özür dilemek zorunda hisseden bakışı..
yetişkin bir kadın olarak bir çocuktan çok daha fazla tacize açıksınız.
yapma office ya buna tam katılamadım açıkçası. Cesaret edemezler demeyeceğim ben ama bilimsel veri olmadan da kadınlar çocuklardan daha çok tacize uğramaz da denilemez bence.
Elimizde bir adet sapık varsa bir çocuğu taciz etmesi yetişkin bir insanı taciz etmesinden daha kolay. Rakamsal farklar pedofillerden çok kadın tacizcilerinin olmasından kaynaklı olabilir en fazla. Ama o kadar çok çocuk saldım çayıra mevlam kayıra büyüyor ki çocuklar tacize daha az açık değil malesef.
söylediklerin doğru ama karşımda "bana tacize cesaret edemezler" diye boş sallayan bir üye var fıstık.. her gün bilmem kaç tane kadın tecavüz edilip öldürülürken onlara cesaret ediliyorsa bu arkadaşa edilebilir pekala.. senin örneğindeki saldım çayıraları ayrı tutarak söyleyeyim, kaç ebeveyn çocuğunu yalnız bir yere gönderiyor? ama biz kadınlar çoğu zaman yalnız çıkıyoruz sokağa..
işte diyorum ya bilimsel veri, babaları tarafından tacize uğrayan bu kadar çok çocuk varken "ben bir tek babalarına güvenirim" de çok başıboşluk bu durumda fıstığım :)
Açıkçası çocukken tacize uğramış bir kadının yetişkinken artık cesaret edemezler lafı beni çok etkilemiyor. Hiç bir yetişkin kadına tacize cesaret edemezler değil dediği benim anladığım. Sadece kendisi. Çocukken güçsüzdüm ama artık sesim çıkar, çocukken kendimi savunamadım ama artık savunurum. Artık cesaret edemezler benim okuduğum bu ordaki cümlede.
Yani bilemiyorum o arkadaşın neden bu kadar üzerine gidiliyor. Söylediği her şey çocukları korumak adına. Kendisini zamanında kotruyamayanlara inat bütün çocukları korumak istiyor belkide. Söylediği hangi cümle bu kadar ters geliyor insanlara anlamadım. Sadece kendi fikrini söylüyor. Biz türk milleti olarak cidden fazla mıncırmalı fazla dokunmalı seviyoruz. Şimdi bulamadım ama zamanında çocuk sevme adabı ile ilgili bir şeyler okumuştum ve bize ne kadar ters olduğunu görmüştüm. Bunu bizim millete hayatta anlatamazsın küserler alınırlar demiştim okuduğumda. Ve şu an canlı görüyorum bu arkadaş sayesinde. Cidden bizim millete anlatamazsın küserler alınırlar.
Tabi bütün yorumların hepsini de okumadım. Arada kaçırdığım şeyler olabilir. Ama çocuklar benim yumuşak karnım. Yeri geliyor mutsuz huzursuz ama çocuk isteyen insanlara yapma diyebiliyorum. Yani bir insanın anne olmasına karışmak benim haddime mi ama işte o çocukların avukatı da ben olmalıymışım gibi sanki.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?