- 25 Ocak 2011
- 685
- 486
- 303
- 28
- Konu Sahibi forestfruitcake
-
- #1
Geçen sene bu zamanlarda ayrıldık ama ayrıldıktan sonra ara ara o da bende yazdık birbirimize. Ama ben uzak bi şehirde üniversiteye başlamıştım o yüzden sadece konuşmakla kaldık barışma ihtimali yoktu. En son unutmaya karar verdik birbirimizi.
Sonra hayatıma başka biri girdi, düzenli bi ilişkim oldu huzurluydum ama aklıma sık sık o geliyordu. Kendimi çok suçlu hissetsemde onu düşünmeyi engelleyemedim. Sevgilimle ayrıldığım bi dönem onunla konuştum, onunla konuşurken nasıl değiştiğimi arkadaşlarım bile fark etti.
Ama olmucağını biliyodum onu da tanıyodum kendimide, eğer tekrar alışırsam ne hale geliceğimi biliyodum soğuk davranmaya başladım ve ufak bi tartışmayla konuşmayı kestik.
Yakın bi zamanda sevgilimle tekrar barıştım, herşey güzeldi seviyodum ama o aklıma geliyodu hala. Bana mesaj attı, sevgilim olduğu için cevap vermedim ama konuşmamama rağmen deli gibi aklımdaydı.
Yaz tatilinde yaşadığım şehre dönerken dayanamadım mesaj attım konuştuk görüştük. Bi süre sonra sevgilimle ayrıldık. Onunla eskisi gibi olduk, en mutlu günlerimizdi ama sonra eski sevgilim onunla birlikteyken görüştüğümü öğrendi ve sonra herşey tersine döndü.. Bunla ilgili konu da açmıştım hatta. O da olanlardan sonra bana güvenmediğini artık konuşmak istemediğini söyledi ve haklıydı.
Dün son kez görüştük. Film gibiydi. Ama artık unutmam gerektiğinin farkındayım. Bu sene geçen seneki gibi olmamalı çok zordu benim için. Başka bi erkeğe baktığım zaman bile onu görüyodum. Bu bi saplantı başka bişey değil.
Afedersiniz ama bi kere aylar önce hamilelikten şüphelenmiştim ama regl olana kadar hergün ağladım korkudan ve cidden çok panik içindeydim. 1 ay önce yine aynı şeyden şüphelendim, yine çok korktum ama bu sefer mantıklı bi şekilde eğer öyleyse napcağımı düşündüm, önümdeki seçeneklere baktım plan yaptım. Ve hamile olmadığımı öğrenince rahatlamayla birlikte hayal kırıklığı yaşadım. İçten içe istemiştim hamile olmayı ve bu benim için hiç normal bi durum değil daha ünideyim. Şu takıntıdan kurtulmam lazım. Teşekkürler sonuna kadar okuyan varsa
Sonra hayatıma başka biri girdi, düzenli bi ilişkim oldu huzurluydum ama aklıma sık sık o geliyordu. Kendimi çok suçlu hissetsemde onu düşünmeyi engelleyemedim. Sevgilimle ayrıldığım bi dönem onunla konuştum, onunla konuşurken nasıl değiştiğimi arkadaşlarım bile fark etti.
Ama olmucağını biliyodum onu da tanıyodum kendimide, eğer tekrar alışırsam ne hale geliceğimi biliyodum soğuk davranmaya başladım ve ufak bi tartışmayla konuşmayı kestik.
Yakın bi zamanda sevgilimle tekrar barıştım, herşey güzeldi seviyodum ama o aklıma geliyodu hala. Bana mesaj attı, sevgilim olduğu için cevap vermedim ama konuşmamama rağmen deli gibi aklımdaydı.
Yaz tatilinde yaşadığım şehre dönerken dayanamadım mesaj attım konuştuk görüştük. Bi süre sonra sevgilimle ayrıldık. Onunla eskisi gibi olduk, en mutlu günlerimizdi ama sonra eski sevgilim onunla birlikteyken görüştüğümü öğrendi ve sonra herşey tersine döndü.. Bunla ilgili konu da açmıştım hatta. O da olanlardan sonra bana güvenmediğini artık konuşmak istemediğini söyledi ve haklıydı.
Dün son kez görüştük. Film gibiydi. Ama artık unutmam gerektiğinin farkındayım. Bu sene geçen seneki gibi olmamalı çok zordu benim için. Başka bi erkeğe baktığım zaman bile onu görüyodum. Bu bi saplantı başka bişey değil.
Afedersiniz ama bi kere aylar önce hamilelikten şüphelenmiştim ama regl olana kadar hergün ağladım korkudan ve cidden çok panik içindeydim. 1 ay önce yine aynı şeyden şüphelendim, yine çok korktum ama bu sefer mantıklı bi şekilde eğer öyleyse napcağımı düşündüm, önümdeki seçeneklere baktım plan yaptım. Ve hamile olmadığımı öğrenince rahatlamayla birlikte hayal kırıklığı yaşadım. İçten içe istemiştim hamile olmayı ve bu benim için hiç normal bi durum değil daha ünideyim. Şu takıntıdan kurtulmam lazım. Teşekkürler sonuna kadar okuyan varsa