Herkese merhaba. Hamile kalmadan önce müthiş korkuyordum doğumdan. Hamile kalınca bana bir cesaret geldi. Yaaa ne var sanki, dünyada her gün yuzbinlerce kadın doğuruyor, biraz sancı cekicem sonra pırt dogururum diyordum. O cesarete, o dayanaksız ozguvene yeniden kavuşmak istiyorum çünkü artık aşırı korkuyorum. Anksiyetem var maalesef. Bebek düşündüğüm için ilaç kullanmadım. Yani ne yapacağım bilmiyorum. Geçen hafta bebeğin ilk kez net bi şekilde hareketini hissedince bile korktum. İçimde bir canlı var ve hareket ediyor. Nasıl çıkacak bu bebek küçücük delikten diye zaten o zaman düşünmeye başladım. Bana şöyle güzel, kolay doğum hikayeleri anlatabilir misiniz? Çocuğumun sağlığı ile ilgili anksiyetem tutuyor arada. Hep dilimde sağlıklı, huzurlu ve hayırlı bir evlat olsun duası var. Olur değil mi? Biraz yureklendirilmeye ihtiyacım var. Baslardaki cesareti kazanmak istiyorum yeniden. Çünkü çok rahattım o zamanlar.
Merhaba :)
Benim doğumum çok kolay oldu. Çünkü buna inandım ve fizyolojik olarak bir sorunum da yoktu.
Ina may in doğum rehberini okumanızı tavsiye ederim
Çevredeki hastanelerin hepsine doğum seminerlerine gittim. Vajinal sezaryen epidural vs hepsinin ne süreçleri olduğunu öğrendim
Dr banu çiftçinin doğumla ilgili videolarını izledim
Ayrıca doğum psikologuna gidip nefes teknikleri ile ilgili eğitimine katıldım.
Tüm bunlardan sonra 39+3 üncü günde gece 12 de doğum sürecim başladı. Sabah 7 gibi hastaneye gidene kadar pilates topu ile zaman geçirdim. Dalgalanmalar 6 dk da bir oluyordu 40 sn sürüyordu ve adet ağrısı gibiydi.
9 gibi nst ye alındım doğum sancıları vardı ama yeterince yüksek değildi. Açılma 2 cm idi. Doktor eve gidebilirsin istersen dedi ama hastanedw kalmak istediğimi söyledim. 10 da odaya yerleştim. Tv izleyerek pilates topunda ve yürüyerek zaman geçirdim, yanımda sadece eşim vardı ve kimseye haber vermedim (herkes uzakta) ikide bir sorarlar stres olurum diye.
Saat 13 Gibi ayaktayken pıt diye bir ses duydum ve su kesesi açıldı. Şeffaf berrak sıcak bir su geliyor. Hayatımda hissettiğim en değişik şeydi. O sırada bir ağrı acı olmuyor. Su geldikten sonra sancı ya da ben bunlara dalga diyorum sıklaştı ve dozu arttı. Artık ayakta durmak istemedim yatağa geçtim. Nst cihazı bağlandı. Eşime şimdi kasılma geliyor diyordum o Da 40 tan geriye sayıp elimi tutuyordu. Kasılmaların arası neredeyse 2-3 dk ya düşmüştü ve açıkçası en zor kısmı buydu. Ama ağrı 40 sn sonra gittiğinde hiçbir şey kalmıyor. 30 dk kadar sürdü bu kısım. Bu arada ebeler gelip muayene ediyor ama açılma yok diyip duruyorlardı. Bu benim moralimi bozdu. Çünkü ben artık sonundayım diye düşünüyordum. Böyle çok uzun sürecekse sezaryene alın epidural verin falan dedim.
Bu arada hiç bağırmadım, sadece kasılmalar gelince 40 tan geriye sayarak bebeğimin bana geldiğini düşündüm.
Neyse sonra birden bir ittirme ıkınma ihtiyacı hissettim. Ebeleri çağırdım yine yok bişey dediler. Ağrı eşiğin düşük heralde dediler.
Ama artık her kasılma sonrasında ıkınasım geliyordu. Eşime dedim ki git doktoru getir sanırım yatakta doğuracağım!
Apar topar doktoru çağırdı eşim ve doktor muayene ettiğinde 10 cm açıklık çabuk doğumhaneye götürün dedi.
Doğumhaneye gittiğimizde de sancı geldiğinde tüm gücünle ittir dedi doktorum. 3 kere oldu bu 2 dk falan arayla. Ve sana şöyle söyleyeyim ıkınmak gerçekten rahatlatıcı ve eğlenceli. Hiç canım acımadı. Sancı arasında doktorla sohbet ettik bir dahaki ıkınmada bebeği çıkaracağım dedi ve 4. Ikınmada bebeğim doğdu. Hemen kucağıma verdiler
Benim ilk cümlem ohh çok rahatladım hiç doğurmuş gibi değilim oldu

Sonra bizi hazırladılar bebeğim kucağımda ben yatakta doğumhaneden çıktım ve babasıyla tanıştırdım kızımı.
Bebeğim 14.30 da doğdu. Yani hastaneye yatmamdan 4 buçuk saat sonra.
1 gece hastanede kaldım 3 dikişim vardı. Suni sancı epidural vs almadım. Kate middleton gibi elbisemi ve külotlu çorabımı giydim bebeğimi kucağıma alıp taburcu oldum. :)
İşin sırrı korkmamak, bu doğal bir süreç. Bu arada sezaryen gerekiyosa sezaryen, anestezi gerekiyosa anestezi hepsine açık olmak lazım. Önemli olan sağlıkla doğması :)
2 gün sonra kızım 1 yaşına girecek ben de bunu yazarken o günü tekrar yaşadım gibi oldu
Sağlıklı doğumlar dilerim...