Kızlar umudunuzu asla kaybetmemeniz için yazıyorum. Tam 9 yıllık evliyim ve evlendiğimden beri hiç korunmadım. İlk 2 yıl okulum devam ediyordu. O yüzden eşim korundu ama ben doğum kontrol hapı vs.. Hiç kullanmadım. 2. Yılın sonunda okulda bitince bebek kararını verdik. Tabi biz karar verince hemen olucak diye düşündük ama malesef öyle olmadı. 1 yılın sonunda doktora gittik. Doktor hiçbir problem bulamadı. Yok rahim filmleri, aşılamalar... Çekmediğim acı kalmadı. Vücutsal acı iyi de bide herşeyden sonra o duygusal acı yok mu. Heh bu ay kesin oldu diyorum.. Yine tek çizgi yine tek çizgi. Her ay regl döneminde eşime de çektirmediğim kalmıyordu. Bunun yanında bide arkadaşlarım evleniyor, hamile kalıyor, sonra başkası evleniyor, o hamile kalıyor bende tık yok. Çaktırmamaya çalışsamda insanlar anlıyolardı artık. Üzülüyordum ama elimden gelen bişey de yoktu. O gebelik ve ovulasyon testlerine, preseed kremlere verdiğim parayla 3 tane
tüp bebek yaptırırdım heralde. En sonunda artık olmuyosa olmuyo dedim kendi kendime. Hayat böyle geçer mi? Eşime de yazık değil mi dedim. Ve artık herşeyi bıraktım. Ateş ölçmekmiş gün tutmakmış, ovulasyon testiymiş. Hepsini boşverdim. Demekki olmaması gerekiyo dedim. Allah bazen verdikleriyle sınar bazen vermedikleriyle. Benim bi bebeğim yok ama beni çok seven, bir dediğimi iki etmeyen çok sevdiğim bi kocam var. Her ay çift çizgi beklerken eve tıkılıp kaldık. Ye iç eğlen gez toz dedim kendime ve öylede yaptım. Doktora gitmeyi bıraktım. Kendimde belirti aramayı bıraktım. Kendi bebek özlemimi arkadaşlarımın bebeklerinde giderdim. Sanki üstünden kocaman bi yük kalkmış gibi oldu. Ne zaman çocuk ne zaman çocuk diye soran düşüncesizlere de eşim yapıştırdı cevabı. İstemiyoruz. Daha yapıcak çok şeyimiz var diye. Artık gün beklemek yok. O günlerde illa birlikte olucaz diye bi zorunluluk yok. Uzun zaman sonra gerçekten eşime dokunduğumu hissettim. Mecburiyet çok kötü birşeymiş. O kadar mutluydum ki anlatamam. Ve 15 mayısta regl olmam gerekiyodu. Ama olmadım. Fakat göğüslerim, karnım ve belim o kadar ağrıyodu ki, günde belki 10 sefer kırmızı kart geldi diye tuvalete koşuyodum. 1 gün geçti 2..3...derken 4 oldu. Tabi bu ağrılar devam ediyo ve ben her sefende tuvalete koşuyorum. Bu arada iş yerinde ağır kaldırmam gereken bisürü iş yapıyorum. En sonunda evde daha önceden kalan bi test buldum. Tek çizgi çıkıcak diye o kadar emindim ki testi yaptım. Orda bıraktım çıktım. 5 dakika sonra gittim bide ne göreyim. Kopkoyu iki tane çizgi. Konuşamadım. Başladım ağlamaya. Sonra eczaneden farklı marka 4 test daha aldım. Hepsini yaptım. Çift çift çift. Eşine söyledim. O da konuşamadı. Hemen hastaneye gittik kan testi için. Doktor sabah yapalım dedi ama ben hiç beklermiyim. Gece 10 da aldım sonucumu betahcg 1887.. Pzt. Allahın izniyle bebişimi görücem. Doktor sonucun çok iyi olduğunu söyledi. Umarım yaşadıklarım sizlere umut olur. Kafanıza hiçbirşeyi takmayın, herşeyi oluruna bırakın. Uğraşmayınca, takmayınca, düşünmeyince oluyor. Umarım hepinizin göbüşleride dolar en yakın zamanda bebişlerle. Benim için dua edin. Rabbim isteyen herkese tattırsın bu duyguyu...
iPhone 'den Kadınlar Kulübü aracılığı ile gönderildi