Bir de ağzını her açışında tozlar fışkırdı ya ağzından,nasıl vuruyor can havliyle kuzenine
Evet çok güzeldi o günlerVideodakilerin hepsi ve daha fazlası aslında..
Ne güzeldi..
Evet çok güzeldi o günler
Yaramaz bir kız çocuğu idim o zamanlar..evden içeri girmezdim hep dışarda oynardım arkadaşlarla, annem hadi kızım der ben 5 dakika daha anne ne oluuuuuur derdim, öyle 5 dakikalar uzar akşam olur hava kararırdı.. zamanın nasıl geçtiğini anlamazdıkazarı da yerdik, hatta peşimizden gelir hoooop doğru eve derdi, ama olsun çocuktuk ve bizim için oyun öncelikli idi.
öyle fazla bir oyuncağımız yoktu, küçük bir bebeğim, ve misketlerim hala durur o günlere dair.
Sokaktan evlere nasıl çağırıldığımızı hatırlarsın :86:
''Hadi ezan okundu gelin artık eve''
Ne alakaysa
bir de o zamanlar hepimiz okula kendimiz gider gelirdik.. annem beni sadece 1. sınıfın ilk 2-3 günü okula götürüp getirdi. tabi o zamanlar çocuk hırsızları organ mafyası falan yoktu. güvendeydik hep.. sadece annemizin babamızın değil, mahallenin çocuğuyduk..
şimdi bakıyorum etrafıma da 2 adımlık okul mesafesi, koca koca çocuklar annelerinin elinden tutup gidip geliyor.. ve işte böyle böyle özgüvensiz korkak bir nesil yetişiyor.. korkuyorum gelecekten([/QUOTE
annem yabancı biri gelip ben babanın arkadaşıyım filan der seni ona görürecem der sakın inanma kaç filan derdi okula giderkengerçi ben 90 larda çocuktum 80 lerin sonunda doğduğum için ama yinede o zamanlar şimdiki gibi değil işte..
acaba bizim çocuklarımızın dönemi nasıl olacak :18:
Arkadaşlar tv 8`de Okan Bayülgen`nin programında konu 80`ler. Şimdi programda Şoray Uzun ile bizim pastaneci var..
Napıyon beyaaaa
Arkadaşlar tv 8`de Okan Bayülgen`nin programında konu 80`ler. Şimdi programda Şoray Uzun ile bizim pastaneci var..
Napıyon beyaaaa
iyi beya sen nabıonnnn
bu yıl oğlum birinci sınıfa başlayacak. ben halen bilemiyorum ne yapacağımı.
bir de o zamanlar hepimiz okula kendimiz gider gelirdik.. annem beni sadece 1. sınıfın ilk 2-3 günü okula götürüp getirdi. tabi o zamanlar çocuk hırsızları organ mafyası falan yoktu. güvendeydik hep.. sadece annemizin babamızın değil, mahallenin çocuğuyduk..
şimdi bakıyorum etrafıma da 2 adımlık okul mesafesi, koca koca çocuklar annelerinin elinden tutup gidip geliyor.. ve işte böyle böyle özgüvensiz korkak bir nesil yetişiyor.. korkuyorum gelecekten(
bu yıl oğlum birinci sınıfa başlayacak. ben halen bilemiyorum ne yapacağımı.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?