Sen Ruh Hastasısın

Evet, şu var ki ablam beni nasıl etkileyeceğini çok iyi biliyor. Bunu bildiği halde böyle yapıyor. Demek ki zevk aliyor.
 
Anne babanız yokmu sizin şu kıza bi dur diyen sende aynısını ona yap canım ben böyle kardeşleri anlamıyorum yaa kardes şu dünyadaki en değerli varlıktır nasıl bi vicdanı kalbi var acaba
Oho bizim evin reisi ablam. Kimse ona dur diyemez malesef.
Ev yaptırıyoruz ( yani müteahhite verdik)istediği olmadığı zaman babama
"Bu bu olmazsa o eve adım atmam" diyen biri. Ki babam yeni kaza geçirmiş yani adam bunalımda. Buna ragmen iyice bunalıma sokuyor kendi isteklerinin olması için.
Ailem de ona tabi oluyor kısacası.
Mesela 8 binlik bilgisayar alacak durumumuz yok. Ben tez yazarken bile ihtiyaç vardı ailem alamadi, ben de zorlamadım. Ama o gitti en alasını aldırdı.
 
Evet ben de koca gtluymusum.
Sürekli böyle der aşağılar.
Mesela mutfakta birlitke iş yapıyoruz diyelim. Ona yanlışlıkla çarptım. Bittim demektir bu. Hemen fiziğimi aşağılar. Kocaman gtunle çarptın vs.
 
Daha çok soyle oldu: onda hevesleri gecti ve bana pek ilgi olmadi. Onda o kadar ilgi vardı ki belki de bu durum onu simartti.
 
"Ya da büyük bebeğin kiskanmasini önlemek için sürekli takdir edildi ve küçük bebek mi kotulendi" kotulemek değil ama ilgisizlik oluştu. O pohpohlandi hep. Okulda da başarılı olunca hem okul hem aile derken kendine tapmaya başladı sanirim. Ben de basariliydim ama ablam beni her zaman eksik gorurdu . Gerçekten şuan derin düşündükçe ağlamak istiyorum. Bu konuyu açarken derdim var zannetmişim asıl derdim konuyu açtıktan sonra yani daha derin düşündükçe oluşmaya başladı.
Ben basarili bi öğrenci iken ablam beni küçümsediği için başarılarıma bile inanmıyordum. Sürekli beni aşağılaması küçüklükten bu yana içime işlemiş. Şuan gerçketen icim yanıyor
 
Arkadaşlar hayatım boyunca başarıma, fiziğime, güzelliğime, zekama kısacası hicbir alandaki olumlu yönüme inancım olmadi. Çünkü küçüklükten bu yana ablam her zaman beni küçümsedi. Ablam her konuda beni aşağıladı. Bulaşık yıkamam , el yazımın güzelliği, yaptığım temizlik, okul başarılarım, katladigim çamaşır, sectigim elbise, kalçamin yapısı, dinledigim muzikler ... Allahim düşündükçe uzuluyorum. Neden bu kıyas? Benle ne zorun var? Kendime olan inancımı bitirmiş
 
Ben yıllardır kendimi çirkin buldum. Yillllaaardiirrr düşünün. Ne zaman evlendim uzaklastim. O zaman kendime özgüvenin geldi. Aslında hiç de öyle değilmişim. Yıllardır kendimi çirkin kısa boylu ezik hissetmişim. Ne acı.
 
Inanın gün sayiyorum. Sizin adiniza cok sevindim. Hayır olur inşallah benim icin de.
 
Inanın gün sayiyorum. Sizin adiniza cok sevindim. Hayır olur inşallah benim icin de.
Inşallah. En kötüsü asıl ne zaman biliyo musunuz
Uzaklaşıp da düşününce unuttugunuzu sandığınız dahi bütün herşey gözönünde geliyor. Ve görüşmek istemiyorsunuz. Meraba meraba.
Sonra o hayatta yalnız kaliyo ve size bu sefer kinci muamelesi yapmaya çalışıyor ama artık hatvan terli yemiyor.
Evlenince hayatınızın içine fazla sokmayın derim. Bilginiz olsun. Ben hiç izin vermedim. Daha güzel olmasını isterdim ama olmuyor işte. Daha güzel olacak diye evliliğimize evliliğimizin bağlı olduğu kaynana görünce gibi insanların yanına sokunca ister istemez onların yanında da sizi aşağılayacak. En mantiklisi onu uzak tutmak. Veya çaçaron gibi kavga edip önceden gözünü korkutup uyarmak. Görüşmemekle silmekle uyarın. Ve yaparsa gerçekten görüşmeyin. Zamanla terbiye olur belki.
 
Ben gerekirse görüşmemeyi dusunuyorum. Konuyu açıp da yorumları okudukça gözümün önüne o kadar cok şey geldi ki ...
Bi an dedim ne kadar çok şey yaşatmis bana. Sonra diyorum abartıyor muyum. Dönüp dolaşıp kendimi yargiliyorum
 
Bence ablanızın kendisinle sorunu var gibi geldi.
Anneniz bişey diyor mu, karşılık veriyor mu size durmadan o cümleyi kurarken merak ettim.
 
Bence ablanızın kendisinle sorunu var gibi geldi.
Anneniz bişey diyor mu, karşılık veriyor mu size durmadan o cümleyi kurarken merak ettim.
Ablamın bir cümlesini aktarayim
" bütün insanlardan nefret ediyorum, mecbur olmasam kimseyi hayatıma almazdim"
Veya 5 yaşındaki bir çocuk için
"olse üzülmem "
 
Ablamın bir cümlesini aktarayim
" bütün insanlardan nefret ediyorum, mecbur olmasam kimseyi hayatıma almazdim"
Veya 5 yaşındaki bir çocuk için
"olse üzülmem "
Gerçekten durumu çok vahim. Nasıl söyleyebiliyor o kelimeyi. Tamam çocuk sevmeye bilir, ama en azından ölse üzülmem falan kelime kullanması çok yanlış.
Bence bi doktora görünse tedavi olsa iyi olur, ama kabul edeceğini pek sanmam.
Konuşmalarına göre kendisi hep doğru ve başkaları yanlış.
Bunuda bizzat bizde böyle bir vaka yaşadığımız için çok çok iyi biliyorum.
 
Vallah bende ablamla anlasaamiyordum sürekli kavga halindeydik askimi bulduktan sonra evlendim simdi ablamda beni özledigi söylüyor aslinda bunlarin hepsi kiskanc sebebi demekki seni kiskaniyor alt etmeye calisiyor sakin hemen evlenme ablan ayrilsin evden, sana yine evlen artik derse sende cevap ver ben niye evlencekmisim gencim okuyorum bence sen evlen, evde kala kala delirmissin de seni üzmesine izin verme sanirim ablanin tedavi görmesi gerekiyor sinir hastaligi var gibime geldi
 
Evet aynen oyle. Ablam kusursuz(!) biridir.
Çocuğa öyle deme sebebi daha üzücü . Annesi çocuğu özgüvensiz yetiştiriyor ve çocuk tek başına yemek falan yiyemiyor . Boyle disardan bakinca mizmiz bir çocuk gibi. Bu çocuğa sinir olarak bunu söylüyor.
Insanları en ufak hatada siler. Ben anlayış gösterdiğim için de birisi bana bir hata yapsa beni salak olmakla suçlar. Hani anlayış anlayış diyorsun bak kazığı yedin benim yoluma geldin, der. Yani kendini haklı cikarir
 
Ben evlenip gidiyorum inşallah bakalim ev ona kaldi . O zaten evlenmez cunku evliliğe de erkeklere de ilişkilere de karşı. :)
 
Ben evlenip gidiyorum inşallah bakalim ev ona kaldi . O zaten evlenmez cunku evliliğe de erkeklere de ilişkilere de karşı. :)
Ama cok acele etme evlenecegin kisi nasil biri karakteri olarak seni mutlu etcek mi siddet egilimi var mi diye iyice dikkate al ne kadar dikkatli olursan okadar iyi önce üniversite diplomani eline al kolay gelsin, kafaya takmamaya calis bu onu daha da delirtir hic degmez ne söylerse söylesin asla üzülmüceksin tamam mi babanla konus bide ?
 
Allah size ve ailenize sabır versin.
Benim babamda nerdeyse ablan gibiydi, annemle hep zırlardı. Ve babamla evlendiği günden beri böyleymiş babam. Babaannemler babamdan kurtulmak için evlendirmişler ve annemin başını yakmışlar.
Sonra ne mi oldu?
Ayrıldılar.
Olan anneme oldu sinir hastası oldu kadın, hastanelerde yattı.
Ve tabiki bize oldu, çocukluğumuzu yaşayamadık. Hep kavga hep gürültü.
Keşke biz daha küçükken, bebekken ayrılabilseydi annem. Ama geçmiş geçmişte kaldı. O günler geri gelmiyor.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…