dün de iftara esimin amcasigil geldi...
cay tatli derken amcasinin gelini ile oturuyoruz, kucaginda 6 aylik bebegi...
benden 8 yas kücük olmasina ragmen, sirf cocugu var diye kendini abla mahiyetinde saniyor ya...
sonra bi olgun anne edalari, tavirlari...sonra iki de bir ay oglum agliyor ayy oglumu üzmeyin ayyy oglum da oglum...
bir de demez mi "bu coook tatli ablasi, buuu bitaaane ablasiiii, Allah size de versin ablasiiii"
adetliyken kendi huyumu bildigim icin esime de dedim "simdiden söyleyim bu aralar moralim biraz bozuk, üstüme varma" diye
sonra dün aksam geldi yine bulasti sudan sebeple...ve sebebi de gercekten su "vay efendim bu damacana su ne bicimmis. nasil begenip siparis verirmisim.bir daha vermicekmisim.adamlara da suyunuzu begenmiyoruz dicekmisim."
"olur padisahim basüstüne. hemen hallederim efendim hay hay." dedim "ben hayatimdan memnunum bir derdin varsa kendin hallet sucuyla dedim"
"bugün heyheylerin üzerinde" dedim ve gittim...
bu erkekler cok anlayissiz ya...kac gündür gözüme rahim filmi icin uyku girmiyor (ya sonucum kötü cikar mi diye), satastigi konuya bak...
yok anam yok kimseden destek yok...isimi kendim halledecem, sonra da yanina varmicam (bebek de nasil olursa olsun
)
hep sunu diyorum "hele bir hamile olayim.hele bir olayim.hepinizin cekecegi var elimden üüüleeeen.simdilik sabredip susuyorum bakalim."
(ben böyle dedigim icin mi olmuyor acebaaaaa
)