sen stres yapıyosun ondan diyenlere uyuz oluyorum

gonulden tebrık ederım..ınşaallah guzel haberlerın devamını da alırsınız..sevgıler
 
öle bakıyom ekrana,üzülme dicem ama kendimden biliyorum,faydası yok
hayırlısı olsun demekten başka bişe yok
hakkatten doluya tutulmuş oldun

ya hamile olmama üzülmedim o kadar. alıştım artık da. komşulara reklam olduğuma üzüldüm. kadın gebe kal artık gibi bişiler dedi hatta. tam duymadım. daha doğrusu dinlemek istemedim. resmen kaçtım gebe lafını duyguğum an
 

bak onunda kızı varmış, o kız da yaşarsa bu sıkıntıları bizim gibi, Allahım inşallah bu günü hatırlatır o kadına
 
ben sanki umudumu kaybettim. bu ay bi sürü kür falan denedim. umudum vardı. tedavi süreci gözümü korkutuyor. sanki hiç olmuyacak gibi hissediyorum. yoruldum sanki
 
ha birde geçen aydan yeminliydim adetim geçmeden test yapmayacam diye. bu ay da bana ders oldu. artık adet günüm geçmeden test yapmak yok. birde kasık batmasıda benim için bi belirti değilmiş bunuda anladım
 
ben sanki umudumu kaybettim. bu ay bi sürü kür falan denedim. umudum vardı. tedavi süreci gözümü korkutuyor. sanki hiç olmuyacak gibi hissediyorum. yoruldum sanki

ben bu başlığı açarken yazmıştım,vazgeçtim artık bebekten diye
halada öle ümitli mutlu olduğum sölenemez
tedavi süreci aynen benide korkutuyodu, hala da öyle
ben kaç defa doğumhaneye girdim
ama bazıları bi kere giriyo onda da doğuruyo
beni rahatlatan tek şey ne biliyomusun
gerçekten hayırlı değilmiş diye düşünmek
polip aldırırken doğumhanede bekleyen 3 kadın vardı
2si 9aylık bekliyolar açılmasını,birinde suni sancı makinesi hiç sesleri çıkmıyo
diğer 4-5 aylıkmış galiba düşük yapıyomuş
nasıl bağırıyodu anlatamam (bide uyutmuyolarmış o kadar büyüyünce,doğuruyomuşsun)
ben açıkcası onu yaşamaktansa olmamasını tercih ederim
şimdiye kadar da hep böle düşündüm
he şimdi olursa hayırlı mı olucak bilmiyom
sonu belirsiz bi yolculuk
hakkımızda hayırlısı olsun
 
ben sanki umudumu kaybettim. bu ay bi sürü kür falan denedim. umudum vardı. tedavi süreci gözümü korkutuyor. sanki hiç olmuyacak gibi hissediyorum. yoruldum sanki

ben bu başlığı açarken yazmıştım,vazgeçtim artık bebekten diye
halada öle ümitli mutlu olduğum sölenemez
tedavi süreci aynen benide korkutuyodu, hala da öyle
ben kaç defa doğumhaneye girdim
ama bazıları bi kere giriyo onda da doğuruyo
beni rahatlatan tek şey ne biliyomusun
gerçekten hayırlı değilmiş diye düşünmek
polip aldırırken doğumhanede bekleyen 3 kadın vardı
2si 9aylık bekliyolar açılmasını,birinde suni sancı makinesi hiç sesleri çıkmıyo
diğer 4-5 aylıkmış galiba düşük yapıyomuş
nasıl bağırıyodu anlatamam (bide uyutmuyolarmış o kadar büyüyünce,doğuruyomuşsun)
ben açıkcası onu yaşamaktansa olmamasını tercih ederim
şimdiye kadar da hep böle düşündüm
he şimdi olursa hayırlı mı olucak bilmiyom
sonu belirsiz bi yolculuk
hakkımızda hayırlısı olsun
 
ben sanki umudumu kaybettim. bu ay bi sürü kür falan denedim. umudum vardı. tedavi süreci gözümü korkutuyor. sanki hiç olmuyacak gibi hissediyorum. yoruldum sanki

canım gecmış olsun,,umudunu hıç kaybetme..sımsıkı sarıl hatta..bız guçlü olmazsak nasıl tutunur bıze bebişlerimiz değil mi?Hem ümitsiz kulu sevmezmiş Rabbimiz,ben varken nasıl ümitsiz olur diye..ben dört yıldır bu yoldayım..güçlü olduğum da oluyor,kolum kanadım kırık hissettiğimde,emin adımlarla yürüdüğüm de oluyor,düşüp günlerce ağladığım da..Hep 'Rabbim...' deyip kalkıyorum,siliyorum gözyaşlarımı,çoğu zaman ağladığımdan utanarak..çünkü O herşeye Kadir dir..Ol deyince olduran yegane hüküm sahibidir..İnşaallah bize merhamet nazarıyla bakar da kucaklarımız dolar hayırlı ve sağlıklı bebeklerimizle..
 
ben sanki umudumu kaybettim. bu ay bi sürü kür falan denedim. umudum vardı. tedavi süreci gözümü korkutuyor. sanki hiç olmuyacak gibi hissediyorum. yoruldum sanki

canım adet görmemişsin daha bekle
ama görürsende umudunu yitirme
insan adet görünce yorgunluk bıkkınlık hissediyor ama bir sonraki aya yine toparlanıyor yine umutlanıyor
ayrıca Allahtan umut kesilmez
İnşallah tedaviye gerek kalmadan gelir inatçı keçin
evet tedavi çokk zor çok daha yıpratıcı ama Rabbiminde rahmeti sonsuz
 
birde arkadaşlar kendimizde yukardakilere değilde aşağidakilere bakalım bir seferlikte olsa
mesela bir arkadaşımın bebeği hasta burnundan besleniyor kendisi nefes alamıyor makinelere bağlı heryerinden kablolar hortumlar çıkıyor Rabbim şifa versin inşallah
bir akrabanında iki oğlu var ama kendisi hasta kanser maalesef rahim kanseriymiş onu temizledik derken başka bir yerine sıçramış Rabbim şifa versin inşallah
halimize ne kadar şükretsek azdır
 

çok haklısın bence de,aslında bu hayırlısı olsun lafını çok kullandığımız için basit bişeymiş gibi geliyo ama
değil bence,hakkatten hayırlısı olsun herşey,bi sürü hayırsız evlatta var demi,aslında anne baba olmak hele bu zamanda çoook büyük sorumluluk,bunun kararını veremek bile bence çok cesurca
 
sağolun yazdıklarınız için. ya belki tamamen çocuksuzluğu seçsem bu kadar yıpranmam. hatta geçen aylarda bi hadise denk gelmiştim. ahir zamanda sizin en hayırlınız bekar ve çocuksz olanınız diye.

ama işte hem deneyip hem çocuksuz olmak daha zor. yani planlarını bile yapamıosun. aslında hem maddi hem iş güç yoğunluğum çocuk için çok müsait değil. ama yaşlar gidio. ben 27 eşim 35 yaşında. birrazda bundan baskı oluyor sanırım.

ne bilim ya. bu ay olmaması ii aslında. havuza yazılmıştım. yüzme öğrencem. ama şimdi adet olunca rahim filmi çekinecem. azıcık tırsıyorum. devlette yaptıracağım

ne bilim tedaviye başlasam süürekli doktora gitmem zor. bi kültür merkezinde ingilizce dersleri veriorum. izin alınca ders iptal etmem gerekior. haliyle stress yapıyorum , doktora da gidemiyorum. acaba iznimden sonra müdürle konuşup normal bi birimemi geçsem. tedavi olcam deyip. çocuk tedavisi olcam demek de zor
 
ilk evlendiğimde ha bir yıl erken olmuş ha bir geç olmuş dedim ve korundum. her ayda öle diyorum. ha bir ay geç olmuş ha bir ay erken farketmez. ama belirsizlik kötü. ssanki hiç olmucak gibi hissediorum. daha doğrusu gerçekten tedavi gözümü korkutuyor.en basiti aşılama olsam yatcam bi kaç gün. çalışıyorum nasıl olcak. eylüle kadar olmazsa bu normal birime geçme olayını konuşayım ben gerçekten müdürle.

tedavi için de geç kaldım sanki . kızıyorum kendime. 16 ay oldu hala başlayamadım tedaviye. yolu yarılamıştım belki şimdiye. sorunum ne onu bile bilmiorum. birde be ilaçlarımı bile düzenli almıyorum nasıl tedaviyi kaldıracağım.
 

aynı şeyleri bende hissediyorum.ben 33 yaşındayım.benim yaş geçiyo:)bikaç sene daha olmazsa o riski göze alırmıyım bilmiyorum.
bende diyorumki acaba geçen yıl filan yaptırsaydım tutarmıydı aşılama
benim eşim direk tüp bebek yapalım,aşılamayla zaman kaybetmeyelim demişti,ben bi kere denicem demiştim,(eşimle konuşmalarımızda genelde ben haklı çıkıyorum:) ) inşallah bunda da öle olur

ama eminim sen benim kadar beklemiceksin.bak buraya yazıyorum:) en fazla 6 aya kadar bebişin gelicek sana:)
 

canım kendini bu kadar çaresiz görme lütfen...ilk olarak kafandaki şu iş meselesini çöz..git açık açık söyle. ben çocuk yapıcam ve tedavi olmam gerekiyor diye..kötü bir şey değil ki bu...işi hallettikten sonra da tedavi sürecinle birlikte motivasyonun artacaktır.keşke ve acabalarla olmaz. bir yerden başlamak lazım. sen ne kadar güçlü durursan işverenin ve çevren de sana karşı eleştirilerde bulunurken iki kere düşünür...
 
iş meselesini başka durumlarımda var onlar belli olunca konuşurum. hala okuyorum ben :) ilk üni. değil ama. chosy sen kaç yıllık evlisin. ya bi yandan gündeme bakıncada korkuyorum. savaş mavaş çıkar. hiç mi yapmasam :)
 


walla gündem konusunda haklısın:)ben bu ay 2.yılım,evliliğimde geç oldu benim:)
sen kaç yıllık evlisin
 
walla gündem konusunda haklısın:)ben bu ay 2.yılım,evliliğimde geç oldu benim:)
sen kaç yıllık evlisin

2 benimde.2 + 2 :) eşin kaç yaşında. keşke eşimle yaşıt falan olsaydık
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…