Biz doğuştan 2 yaş sendromundayiz.Su sıralar tavan yapmış durumdayız.O yüzden sizi çok iyi anlıyorum.Bi an ben mi yazdım bunları dedim.Kizim 20 aylık ve pempe canavar
dün sabah uyandı ben de karşısında makyaj yapiorum.Basladi çığlık çığlığa ağlamaya.Esim telaslandi noldu bu çocuğa diye.Ben de ben makyaj yapıyorum ona bozuldu indir de gör dedim.İndirdi yataktan koşa koşa geldi makyaj malzemelerine benimki.Basladi makyaj yapmaya.Oda oda gezioruz herşeyi tek tek döküyoruz.Belki rahat ederim diye kayınvalidem kere geldik iki haftadır burdayiz.Burda daha beter coştu.Evleri havuzlu.Bu sıcakta 4 derecede havuza giricem diye kendini parçalık.Surekli güneşte yürümek istio.Karsi komşunun iki tane dev dogosu var önlerinden geçemez olduk kızım sayesinde.Kosa koşa kopeklere gidip guluyo.Kopekler havladikca benimki daha beter gitmek istio.Yemek zaten dönüşümlü yiyoruz eşimle.Evin eski temizliği asla yok saldım ben de.Calisiyorum yardımcı da bulamadım herşeyi kendim yapiorum.Yemekleri Allah'tan eşim yapıp.Yemek yapma derdim yok.Bizimki asla uyumuyo ne gece gunduz.Geziniyo,oyun oynuyo,akşam 7 den sonra havuza girio.Girerse çıkmak bilmio.Karga tulumba cikarioruz.Ama evet çok zor bu pembe canavarla başa cikmak.