- 6 Eylül 2018
- 119
- 157
- 103
- Konu Sahibi orchiddream
- #1
Merhaba;
Bir önceki konumda nişan atıldığından bahsetmiştim. Nişanlımın beni üzdüğünden, aile apartmanı gibi bir dayatma yaptığından ve bu sebeplere istinaden korkup erteleme kararı sonucu nişanım bitmişti. Bu süreçte nişanlım pişman olup hatalarını telafi etmek için uğraştı, ben kendimden taviz vermedim. Konuşmaya devam ettik ve bu süreçte tereddütlerimi giderdi. Öte yandan başından beri ısınmayan/ısınmak istemeyen ailem (sebebi nişanlımın memur olmaması, özel sektör olması ve İstanbul'da yaşaması) bu iş bitti artık konuşamazsın dediler. Nişanlım da bu süreçte tereddütlerimi giderince babamla tekrar konuşup ikna etme kararı aldım. Durumu anlattım ve sonucunda sinirli bir şekilde; ben arkanda değilim, istiyorsan kaç! dedi. Ben de üzüldüm, bu sırada nişanlıma da mesajdan hakaretler yazdı. Ben aile büyüklerini aradım orta yol bulunur diye konuştum. Büyükler, babama seviyorsa vermelisin vebal alma demelerine rağmen babam istiyorsa kaçsın ben onay vermiyorum dedi. Sebepleri sorulunca da altın az taktılar, oğlan geldiğinde kızdan ayrıldı (ailemin yanında yaptığı tek hata buydu maalesef), ailesi çok ilgisiz gibi sebepler söylüyor. Öte yandan empati yapıp nişanlımın yerine kendimi koyunca yıllarca babamın yaptığı, söylediği sözler içimi cız ettirdi. Nişanlımın olduğu masada ailecek otururken konu açıldı babam '2 yıllıkta bölüm mü ben oğlumu göndermem' dedi. O sırada da nişanlım 2 yıllık bitirmişti sadece. Üzüldü bir şey diyemedim. Sonra devamlı konuşmalarda onu istemediğini belirtti, ev geçindiremeyeceğini ima edip onurunu incitti. Nişan günü olumsuzluklar çıktı herkesin suratı asıldı ben ağlarken nişanlım babamdan çekinmesine rağmen teselli etmek için bir kaç gün daha fazladan kaldı moral verip geri döndü memleketine.Son günlerde de mesajla hakaretler yazdı. Onun açısından bakınca gerçekten çok üzücü, dayanması zor, onur incitici ve diyor ki beni bu kadar istemeyecekleri ne yaptım. Buna rağmen babamın yazdığı kötü mesaja karşılık iyilikle konuşup ikna etmek için aradı, babam açmadı. Bu sabah yine dedi arayayım güzelce konuşayım ben de arama dedim çünkü babam yine olumsuz konuşacaktı. Nişanlım da beklemek fayda vermiyor, umudumu kaybediyorum, inanmıyorum ileride düğünümüz için tarih vereceklerine, ailen izin vermiyor, ama ben evlenmek istiyorum diyor. Kaçmak benim için çözüm değil, ne yapabilirim aileme ve nişanlıma nasıl davranmalıyım? ya da olayları nasıl yönlendirmeliyim? inanın bilmiyorum artık o kadar üzgünüm ve yoruldum ki...
Sanki iki taraf arasında gidip geliyorum... Biliyorum koca dünyada bulunur çok fakat anne baba bulunmaz. Bende onun için, onları memnun etmek için çabalıyorum ama yanlış yaptıklarını da görüyorum
Vaktinizi aldım, teşekkür ederim
Bir önceki konumda nişan atıldığından bahsetmiştim. Nişanlımın beni üzdüğünden, aile apartmanı gibi bir dayatma yaptığından ve bu sebeplere istinaden korkup erteleme kararı sonucu nişanım bitmişti. Bu süreçte nişanlım pişman olup hatalarını telafi etmek için uğraştı, ben kendimden taviz vermedim. Konuşmaya devam ettik ve bu süreçte tereddütlerimi giderdi. Öte yandan başından beri ısınmayan/ısınmak istemeyen ailem (sebebi nişanlımın memur olmaması, özel sektör olması ve İstanbul'da yaşaması) bu iş bitti artık konuşamazsın dediler. Nişanlım da bu süreçte tereddütlerimi giderince babamla tekrar konuşup ikna etme kararı aldım. Durumu anlattım ve sonucunda sinirli bir şekilde; ben arkanda değilim, istiyorsan kaç! dedi. Ben de üzüldüm, bu sırada nişanlıma da mesajdan hakaretler yazdı. Ben aile büyüklerini aradım orta yol bulunur diye konuştum. Büyükler, babama seviyorsa vermelisin vebal alma demelerine rağmen babam istiyorsa kaçsın ben onay vermiyorum dedi. Sebepleri sorulunca da altın az taktılar, oğlan geldiğinde kızdan ayrıldı (ailemin yanında yaptığı tek hata buydu maalesef), ailesi çok ilgisiz gibi sebepler söylüyor. Öte yandan empati yapıp nişanlımın yerine kendimi koyunca yıllarca babamın yaptığı, söylediği sözler içimi cız ettirdi. Nişanlımın olduğu masada ailecek otururken konu açıldı babam '2 yıllıkta bölüm mü ben oğlumu göndermem' dedi. O sırada da nişanlım 2 yıllık bitirmişti sadece. Üzüldü bir şey diyemedim. Sonra devamlı konuşmalarda onu istemediğini belirtti, ev geçindiremeyeceğini ima edip onurunu incitti. Nişan günü olumsuzluklar çıktı herkesin suratı asıldı ben ağlarken nişanlım babamdan çekinmesine rağmen teselli etmek için bir kaç gün daha fazladan kaldı moral verip geri döndü memleketine.Son günlerde de mesajla hakaretler yazdı. Onun açısından bakınca gerçekten çok üzücü, dayanması zor, onur incitici ve diyor ki beni bu kadar istemeyecekleri ne yaptım. Buna rağmen babamın yazdığı kötü mesaja karşılık iyilikle konuşup ikna etmek için aradı, babam açmadı. Bu sabah yine dedi arayayım güzelce konuşayım ben de arama dedim çünkü babam yine olumsuz konuşacaktı. Nişanlım da beklemek fayda vermiyor, umudumu kaybediyorum, inanmıyorum ileride düğünümüz için tarih vereceklerine, ailen izin vermiyor, ama ben evlenmek istiyorum diyor. Kaçmak benim için çözüm değil, ne yapabilirim aileme ve nişanlıma nasıl davranmalıyım? ya da olayları nasıl yönlendirmeliyim? inanın bilmiyorum artık o kadar üzgünüm ve yoruldum ki...
Sanki iki taraf arasında gidip geliyorum... Biliyorum koca dünyada bulunur çok fakat anne baba bulunmaz. Bende onun için, onları memnun etmek için çabalıyorum ama yanlış yaptıklarını da görüyorum Vaktinizi aldım, teşekkür ederim
